24 กุมภาพันธ์ 2549 16:19 น.
ชมพูภูคา J.
กรุ่นกลิ่นโคลน...สาบควาย...กระจายคลุ้ง
ตะวันรุ่ง...สาดแสง...แต้มปลายฟ้า
ท้องทุ่งข้าว...เขียวขจี...ทั่วผืนนา
หุ่นไล่กา...สวมหมวกเก๋...ยืนเท่ห์มอง
กลุ่มหนุ่มสาว...หน้าใส...ชาวนาไร่
โพกผ้าไว้...ใส่ผ้าถุง...นุ่งลุยหนอง
เที่ยวล้อเล่น...หยอกเย้า...คึกคะนอง
ตามห้วยคลอง...หนองบึง...ถึงปลายนา
เข้าหน้าดำ...ทำนา...ต้องไถหว่าน
สนุกสนาน...ช่วยกัน...ไม่ถือสา
นาเธอฉัน...กว้างใหญ่...สุดสายตา
ร่วมกันมา...พร้อมพรัก...สมัครใจ
ยินบทเพลง...พลิ้วหวาน...กังวานแว่ว
ระเรื่อยแผ่ว...ลอยล่อง...ล้อลมไหว
มนต์เพลงรัก...ขับกล่อม...ทุกดวงใจ
ยินคราใด...ให้เริงรื่น...ชื่นทุกที
24 กุมภาพันธ์ 2549 13:35 น.
ชมพูภูคา J.
อันอ้อยหวาน...แตะลิ้น...ระรินรื่น
รสล้ำอื่น...หลากหลาย...มลายหลง
กลิ่นหอมหวาน...นุ่มนวล...ชวนพะวง
มิยืนยง...หากซ่านซึ้ง...ประทับใจ
จึงเปรียบเปรย...ความหวาน...เช่นหญิงสาว
ผลิบานคราว...แรกรุ่น...อรุณใส
กรุ่นกลิ่นนวล...หอมซึ้ง...ตราตรึงใจ
ชวนหลงใหล...คล้ายดั่ง...ต้องมนตรา
แล้วเปรียบชาย...ไว้ด้าน...ที่ตรงข้าม
แทนคำนาม...เจ้ามดน้อย...สุดหรรษา
ติดกลิ่นรส...หวานล้ำ...ฉ่ำอุรา
เย้ายวนหา...ชื่นชู้...อยู่ร่ำไป
คำบุราณ...ขานกล่าว...แล้วเล่าสอน
เขาเว้าวอน...เพียรรักษา...อย่าหวั่นไหว
ต้องตั้งวาง...ระยะห่าง...ระหว่างใจ
ปกปักไว้...ให้หวานรส...หมดราคี
24 กุมภาพันธ์ 2549 09:38 น.
ชมพูภูคา J.
ขอตั้งจิต...อธิษฐาน...ด้วยใจมั่น
เทพทุกชั้น...โปรดมาลา...ข้าถวาย
อภิวันท์...ร้อยดารา...มาเรียงราย
เปล่งประกาย...สกาวเจิด...เพริศพิมาน
อันตัวข้า...น้อยนิด ...ณ เบื้องพื้น
มิแข็งขืน...เหนี่ยวรั้ง...แสร้งหักหาญ
ภาวนา...แทบบาท...ก้มกราบกราน
เพียงสายธาร...หยาดทิพย์...หลั่งรดริน
โปรดประทาน...อวยพร...ถ้อยวอนขอ
ดวงใจท้อ...ทอดถอน...แทบด่าวดิ้น
ตะเกียกตะกาย...ทุกข์ร้อน...อ้อนองค์อินทร์
ขอภูมินทร์...นิรมิต...จิตเมตตา
จงช่วยส่ง...ดวงจิต...ชีวิตหนึ่ง
ที่เคียดขึ้ง...คุมแค้น...หวั่นผวา
สิ้นทางออก...เหว่ว้า...ทรมา
กาลเวลา...ฉุดรั้ง...ขังหัวใจ
เงามืดดำ...เข้าถม...ตรอมตรมติด
บุญอุทิศ...กูลเกื้อทาง...สว่างไสว
ลอยล่องสู่...สรวงสวรรคาลัย
ปล่อยดวงใจ... ณ สถิต...ตราบนิรันดร์
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:18 น.
ชมพูภูคา J.
กระซี้...กระซิกข้างหู...นะยอดรัก
คำว่ารัก...รักรัก...ซ้ำซ้ำ...หน่อย
สะบัดสะบิ้ง...ระรี้ริก...ทำสำออย
อ้อนตาปรอย...ยั่วเย้า...เจ้ามารยา
ช่างน่ารัก...น่าถนอม...น่าโลมไล้
อวบไฉไล...แก้มใส...น่าหรรษา
ยิ่งเพ่งพิศ...นวลน้อง...แก้วกัลยา
มามะมา...ขอหอม...น้องสักที
เฝ้าคิดถึง...เช้าสาย...บ่ายยันค่ำ
ฝนพรำพรำ...ยังตะกาย...ไปเร็วรี่
รักมากมาย...ตายแทนได้...นวลนารี
ถ้าให้ดี...ตายด้วยกัน...ฉันและเธอ
โอ้หวานใจ...คนใหม่...เที่ยวล่าสุด
แม่นงนุช...งามพิสุทธิ์...เลยพลั้งเผลอ
ยอมมอบกาย...ถวายใจ...เพื่อปรนเปรอ
รักรักเธอ...รักเธอ...จะขาดใจ
ให้สัญญา...สาบาน...รักรอบนี้
ทุกวจี...แสนสัตย์ซื่อ...อย่าหวั่นไหว
กุ๊กกิ๊กเธอ...เพราะรัก...จับขั้วใจ
สาวหน้าใส...หวานใจใหม่...เธอใช่เลย
23 กุมภาพันธ์ 2549 08:50 น.
ชมพูภูคา J.
หัวใจอยากไป...ให้สุด...ปลายฟ้า
เก็บดวงดารา...มาเป็น...ของขวัญ
ถักทอร้อยเดือน...คู่เคียง...พระจันทร์
มอบเป็นกำนัล...แด่ยอด...ดวงใจ
เสียดายฟ้ากว้าง...หากทาง...คับแคบ
ใจแปลบแปลบ...มองผืนฟ้า...ช่างหวั่นไหว
ต้องข้ามน้ำ...ฝ่าหนทาง...แสนยาวไกล
แต่ทำได้...เพียงแค่...แหงนเงยมอง
ฤาหวังศักดิ์...สูงเอื้อม...เกินไขว่คว้า
ดวงดารา...ฉายฉาน...ชนทั่วผอง
อย่าหวังเพียง...ใครคนหนึ่ง...มุ่งครอบครอง
ลืมลำพอง...ยื้อแย่ง...เป็นของตน
แม้อยากไป...ให้สุด...ปลายฟ้า
หากยากหา...หนทาง...ฤาสับสน
จิตมนุษย์...อยากไม่ยั้ง...จำทุกข์ทน
ความมืดหม่น...มัวเมา...เข้าครองใจ
หากไม่มี...ของขวัญ...อันล้ำค่า
เพียงเวลา...ทุกนาที...ขอมอบให้
มีมากมาย...รักคิดถึง...และห่วงใย
รับได้ไหม...เพียงเท่านี้...แค่ที่มี
...มอบให้ทุกอย่างที่มี แค่นี้พอไหมดวงใจ...
หน้าส่วนตัว
1421
