25 กันยายน 2550 06:42 น.
ชีวินมธุรา
มะลิซ้อน ซ่อนรัก เนาว์แนบอก
หัวใจตก หลุมเล่ห์ เสน่หา
หอมระรวย โชยกลิ่น มะลิลา
ดั่งจักพา รักร้าง ห่างจากจร
กระดังงา งามเด่น เห็นเป็นช่อ
เขียวลออ สวยเห็น พราวสลอน
หากลนไฟ หอมหวล ชวนอาวรณ์
ดุจรักรัอน ลนไหม้ ไฟสุมทรวง
เจ้าซ่อนกลิ่น กลิ่นกรุ่น ละมุนยิ่ง
สวยเพริศพริ้ง กำจาย ใยกลิ่นหวง
เก็บงำไว้ คล้ายรัก ปักพุ่มพวง
ถูกหลอกลวง ซ่อนเจ็บ เก็บในใจ
บานไม่รู้โรย บานไป ทั่วท้องทุ่ง
ไร้สิ่งปรุง ไร้กลิ่น สีสดใส
หาใด้มี ผู้ใด ใคร่สนใจ
ดั่งเราไซร้ ไร้ชาย หมายนิยม
ชีวินมธุรา
25 กันยายน 2550 06:34 น.
ชีวินมธุรา
สองมือกุม เกาะเกี่ยว เดินเลี้ยวลด
อัสดงคต ยามเย็น แดดอ่อนแสง
เลาะเลียบตาม หาดทรายขาว ตะวันแดง
มีเกาะแก่ง โขดหิน อยู่เรียงราย
ธรรมชาติ น่ารื่นรมย์ ลมโชยอ่อน
สองเราอ้อน รำพัน คำมากหลาย
สนทนา พาที มิเว้นวาย
ผูกพันใจ ในรัก นั้นมั่นคง
ชิดเคียงคู่ ชู้ชื่น มิเป็นอื่น
ทุกวันคืน ตราบชีวี แหลกเป็นผง
แม้ว่าโลก ทลาย มลายลง
รักเราคง มั่นอยู่ มิรู้คลาย
สองผูกใจ สองจิต เสน่หา
สองตรึงตรา สองรา มิห่างหาย
สองเชยชิด สองใกล้ เท่าวางวาย
สองดวงใจ สองหทัย ไซร้ซื่อตรง
ชีวินมธุรา
22 กันยายน 2550 21:08 น.
ชีวินมธุรา
ใบไม้ร่วง หล่นผลอย ลงสู่พื้น
ทุกวันคืน ผ่านไป เหมือนดั่งฝัน
ใครลิขิต ขีดรัก พรากจากกัน
หรือสั่งพลัน รักนี้ ได้ชื่นชู
พรหมลิขิต บอกเส้นตาย ทำนายแน่
ฉันคงแย่ ในเรื่องราว ชายหญิงคู่
แม้มีใคร มาชอบ พอคงน่าดู
น้ำตาพรู ทอดทิ้งไป ไห้โรยรา
แถมยังกล่าว อีกว่า ชะตารัก
เจ็บช้ำหนัก จักพาน พบทุกขา
ชีวินนี้ แทบมลาย กายอ่อนล้า
อย่าคบหา เป็นดี ที่สุดเลย
ฉันไม่เชื่อ คำเล่า ทำนายทัก
มิอาจหัก รักไป ทำเมินเฉิย
ยังมีชาย มอบใจ ใช่ชวดเชย
เขาเฉลย เอ่ยคำ ทำซึ้งทรวง
หากว่าเป็น ดั่งที่ว่า คงสาสม
ด้วยอารมณ์ ลอยไป สุขใหญ่หลวง
แม้รับพิษ แห่งอัน คำหลอกลวง
ใจทั้งดวง คงยับ ยากเหมือนเดิม
**********
ชีวินมธุรา
22 กันยายน 2550 17:00 น.
ชีวินมธุรา
ชายเอ่ยปาก ฝากรัก ใจชักหวั่น
ตัวพี่พลัน รักน้อง ปองใฝ่หา
แสนคนึง ถึงน้อง นวลแก้วตา
พี่ฝันหา เพ้อครวญ ถึงทุกคืน
ฟังคำว่า เว้าวอน อ้อนใจสาว
หัวใจราว กลองระทึก ดังสุดฝืน
ปลุกกายตื่น ดังคลื่น ซัดครืนครืน
สุขระรื่น แอบไว้ นั้นเขินอาย
หากเป็นจริง ดังคำ ที่ร่ำกล่าว
น้องนงเยาว์ ขอเวลา คิดมากหลาย
ขอตรึกตรอง ทบทวน มิง่ายดาย
บอกอย่างไร พี่จ๋า คอยท่าฟัง
ถ้าพี่รัก น้องจริง อย่าเร่งรัด
พิศแจ่มชัด ไม่ขัด ดังที่หวัง
คงได้ชม ภิรมย์รัก อย่างจริงจัง
จำระวัง ด้วยเป็นหญิง ต้องรักนวล
หากพี่หลอก น้องยา จดจำไว้
ขอลาไกล เลิกลา อย่ามาหา
มิขอร่วม ชิดใกล้ แม้วาจา
มิพบพา หนีหน้า ลับลาไป
*************
ชีวินมธุรา
22 กันยายน 2550 16:33 น.
ชีวินมธุรา
เห็นดวงเดือน รูปเคียว เกี่ยวกิ่งฟ้า
เมฆน้อยน้อย ลอยมา นภาสลัว
ดาราหม่น ไม่สดใส ดูหมองมัว
มองไปทั่ว เลือนราง สีอ่อนจาง
ลมสงบ เยียบเย็น ด้วยไอฝน
ไร้ยินยล แมลงน้อย พลอยหายห่าง
ทั่วทุกแห่ง มืดมน ทั้งหนทาง
ดูอ้างว้าง หวิวหวิว ล้วนวังเวง
ในหัวใจ ผิดหวัง จากความรัก
รู้ประจักษ์ รักเป็น เช่นนี้หนอ
เหมือนคืนแรม ไม่แจ่ม ไร้คนคลอ
สุดทดท้อ อ่อนแรง แห่งชีวี
ในหัวใจ วะวาบ แปลบปลาบลึก
ความคิดนึก โปร่งเบา ว่างเปล่านี่
มองทางไหน แสนมืด มิพาที
อัดอั้นมี เต็มฤทัย พ่ายรักตรม
*********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
749
