21 กันยายน 2550 21:58 น.
ชีวินมธุรา
ดวงตะวัน สาดแสง แรงเจิดจ้า
ส่องโลกหล้า สว่างทั่ว ทุกแห่งหน
ดังหนึ่งแสง แห่งรัก ในกมล
เอ่อเต็มล้น หทัย หาใดปาน
เป็นรักแรก ตรึงจิด คิดใฝ่หา
ในอุรา เริ่มต่อ เริ่มก่อสาน
เสริมส่งรัก ยั่งยืน ยืดยาวนาน
สุดเบิกบาน พานพบ ดังสมปอง
เธอและฉัน จะครอง ความสุขนี้
ดวงฤดี ผูกพัน เราทั้งสอง
ดังท้องฟ้า ตะวัน อันเรืองรอง
ไม่เคยต้อง จากกัน สักนาที
ดวงตะวัน สาดแสง สวยเฉิดฉัน
สองเรานั้น ฝันได้ ร่วมสุขี
ร่วมเดินทาง ย่างก้าว ร่วมชีวี
ชีวิตนี้ มิขอพราก จากกันไป
*******
ชีวินมธุรา
21 กันยายน 2550 19:38 น.
ชีวินมธุรา
คลื่นทะเล สาดซัด เข้าสู่ฝั่ง
เหมือนหนึ่งดัง เสียงก้อง ในใจฉัน
ระลอกคลื่น แตกเป็นฟอง แยกจากกัน
เหมือนหนึ่งดัง รักนั้น แตกกระจาย
สายลมพริ้ว ปลิวไหว หาดทรายริ้ว
สนไม้ทิว ลู่ลม โอนเอนไหว
เสียงหวีดหวิว ครวญคราง ดังแต่ไกล
ดุจหทัย วังเวง และเงียบงัน
ยามนี้ชาย ทะเล นั้นสงบ
หวังจะพบ คนรัก ที่นัดมั่น
รอแล้วรอ เขามา แสนนานนาน
สุดทัายครัน เหลียวมอง มิเห็นมี
ผิดนัดใย ไม่บอก มาล่วงหน้า
ปล่อยฉันมา คอยเก้อ เพ้อหานี่
เป็นสัญญาน ว่าเขา ไม่ใยดี
นั้นบ่งชี้ รักฉัน พลันมลาย
มีแต่เสียง คลื่นทะเล เป็นเพื่อนเหงา
สายลมเบา พัดปลอบ ความเศร้าหาย
หาดทรายขาว ราวบอก อย่าหลอกใจ
รับรู้ไว้ รักสลาย ใจตรอมตรม
***********
ชีวินมธุรา
21 กันยายน 2550 19:35 น.
ชีวินมธุรา
เรือนร่างนาง ส่ายเต้น ชวนสยิว
ปากคางคิ้ว แต้มสีสรร งามนักหนา
แสงโคมไฟ ส่องร่าง สะดุดตา
ร่ายเริงร่า กลางเวที มีชายชม
เสียงหัวเราะ คลุกเคล้า เหล้าผสม
กรุ่นอารมณ์ ยั่วเย้า เมาเสพสม
มีดาษดื่น ทั่วไป ในสังคม
ชายนิยม เที่ยวกัน ยามราตรี
นวลอนงค์ เชิญชวน ยิ้มยวนยั่ว
ยอมพลีตัว แลกเงิน ลืมศักดิ์ศรี
บุรุษร่วม เล้าโลม น้องนารี
เงินที่มี ควักจ่าย ไม่เสียดาย
เลิกงานแล้ว ดึกดื่น เงียบสงัด
สาวงามจัด แต่งองค์ ทรงเครื่องใหม่
ในวันนี้ ได้เงิน พอสมใจ
ส่งน้องชาย ร่ำเรียน เพียรวิชา
จำต้องตัด ความรัก ฉันชายหญิง
เลิกประวิง คำคน ก่นสาปสา
ในหัวใจ แข็งแกร่ง และชินชา
ยอมถูกด่า ประจาน ว่าน่าชัง
ใครจะรัก นวลนาง อาชีพนี้
คงหาที่ พักใจ ที่หม่นหมาง
อาศัยความ คงมั่น มิจืดจาง
รักเลือนลาง ซ่อนเร้น ใครเห็นใจ
**********
ชีวินมธุรา
21 กันยายน 2550 12:12 น.
ชีวินมธุรา
ของขวัญ ห่อน้อยน้อย
บรรจงค่อย เปิดออกดู
ภายใน มีหยกคู่
ตั้งวางอยู่ เคียงคู่กัน
จดหมาย ส่งมานั้น
คำรำพัน คิดถึงเธอ
ทุกวัน ฝันละเมอ
นอนพร่ำเพ้อ ยามค่ำคืน
อ่านแล้ว ก็สุดปลื้ม
แสนด่ำดื่ม หทัยชื่น
รักคงคืน สุดเปรมปรีดิ์
ต่อมา อีกไม่นาน
ได้รับสาสน์ การ์ดยินดี
เชิญร่วม งานแต่งพี่
หัวใจนี้ ร้าวระบม
ระรัว ระริกรน
ร้อนระคน ทุกข์ท่วมใจ
ของขวัญ ที่เคยให้
มิได้หมาย ถึงน้องนาง
คิดเองอ้าง ตู่เอาเอง
ฤทัย ว้างวังเวง
ที่เคยเปล่ง กลับโรยรา
หมอนนอน ชุ่มน้ำตา
ใยรักรา ให้อาดูร
************
ชีวินมธุรา
20 กันยายน 2550 20:37 น.
ชีวินมธุรา
จำจากน้อง ด้วยอาลัย แสนไกลห่าง
พี่อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว และหงอยเหงา
มัวแต่คิด คำนึง ถึงนงเยาว์
อยากพบเจ้า ใจเจียน จะขาดรอน
อ่านสาสน์รัก จากชายแดน ให้สงสาร
โอ้ชายชาญ ยอดขวัญ มั่นเสมอ
แม้อยู่ใต้ หัวใจ ส่งถึงเธอ
น้ำตาเอ่อ รินล้น รดทรวงใน
น้องเป็นห่วง ยอดรัก มากมายนัก
แต่ด้วยศักดิ์ ชาติทหาร ถึงกาลไหน
ด้วยหน้าที่ ของชาว ทหารไทย
จากน้องไป ปกปัก พิทักษ์ชน
น้องภูมิใจ ตัวพี่ เป็นที่ยิ่ง
รักทุกสิ่ง ที่พี่ทำ ย้ำส่งผล
ต้องลำบาก ตรากตรำ ก็จำทน
วอนเทพดล รักษา รอดพ้นภัย
ป่านฉะนี้ ใจพี่ คิดถึงน้อง
อยากตะกอง กอดน้องยา มีความหมาย
รักเจ้ายิ่ง รักจริง ไม่เสื่อมคลาย
ห้องหัวใจ ซาบซึ้ง ถึงสาสน์มา
ยอดชีวี จอมขวัญ น้องฝันใฝ่
น้องส่งใจ ฝากไป ผ่านเวหา
กับดวงดาว สายลม และจันทรา
ส่งรักพา ห่มอุ่นไอ คลายหนาวเย็น
*********
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
584
