18 ธันวาคม 2550 19:09 น.

กล่อมขวัญ...บรรจถรณ์

     ๏ บุหลันลอยเลื่อน..เหมือนเตือนใจ..ในค่ำนี้
ผูกชีวี..สองเราอยู่..เคียงคู่ฝัน
ถักทอร้อย..สร้อยฟ้า..เป็นมาลาจันทร์
โอบจอมขวัญ..ยอดชีวัน..ร่วมบรรจถรณ์

     ๏ หอมเอยหอมสิ้นกลิ่นอบไทย
บุหงารำไป..ไอจรุง..ฟุ้งแนบหมอน
สุรภี..คลี่กลิ่น..มารอนรอน
หอมเกสร..ชมนาด..ดั่งขาดชีวา

     ๏ มัลลิกา..ลอยลมมา..ดั่งลอยล่วง
ห่วงแสนห่วง..ดวงใจ..อาลัยหา
กล้ำกลืนสาย..อัสสุชล..รินล้นมา
เสน่หา..คราโศกฝืน..คืนแห่งจันทร์

     ๏ แนบบัญชร..ภัสสรใส..รำไรส่อง
เป็นรำรอง..สายประพาฬ..สานห้วงฝัน
ค่ำคืนนี้..เดือนฉาย..พรายสัมพันธ์
สองเรานั้น..ตะวันช่วง..ล่วงกาลคืน

     ๏ ปรุงประทิ่น..รินน้ำคำ..พร่ำเฉลย
สุดเอื้อนเอ่ย..คำพ้อ..ต่อนิลผืน
ยามพี่ร้าง..ห่างพราก..จากวารคืน
เพื่อไปฟื้น..สายสัมพันธ์..น่านฟ้าไกล

     ๏ เสียงลมหวน..นวลคำนึง..คิดถึงพี่
หากแรมปี..จอมขวัญ..นั้นห่างหาย
วอนทวยเทพ..ประทานพร..ก่อนฟ้าปราย
วอนลมสาย..ใครจักหลอม..กล่อมขวัญนวล


 http://fb.esnips.com/doc/a708d4ff-f71c-42d2-9b6d-2198e59eaa4d/ค่ำคืนแห่งจันทร์---สายโลหิต

1266

love

comment

16 ธันวาคม 2550 21:41 น.

คีตกานท์...บนลานบุปผา

ช่ออักษราลี

     ๏ ปีกระยับสลับสีมณีวาด
ระดาดาษผาดพร้อยร้อยพันสี
ว่อนว่อนเกสรสุมาลี
สุขเสรีวเนจรขจรไป

     ๏ เพ่งพิศแววเพชรเกล็ดน้ำค้าง
แลสล้างพร่างพนาป่าใหญ่
ลมรำเพยเชยชื่นระรื่นใจ
ผวยผินบินไปในวนา

     ๏ ลัดเลาะขอบเขินเนินไศล
ชมแมกไม้ผลัดใบในป่า
รวยระรินกลิ่นหอมบุษบา
แว่วลดาขับขานในลานใจ

     ๏ คีตกานท์บรรสานผ่านฟ้า
จินตลีลาร่ายระบำรำส่าย
มวลผีเสื้อสดใสร่อนขจาย
ร่วมส่ายร่ายรำลำนำไพร

     ๏ คีตาแห่งเพลงบุหงา
อ้อพลิ้วลิ่วมาอยู่ไหวไหว
หวาบหวิวหอมหวนรำจวนใจ
ผีเสื้อดอมดมไล้ไพรมาลา

     ๏ พิณเสียงไผ่กอลมล้อลู่
มาโลมสู่ใบบางและอย่างหนา
แดงเหลืองเคลื่อนปลิวริ้วชบา
ดอกไม้ประดับโลกาสง่าไพร



        เพลงรักดอกไม้ป่า
http://imusic.teenee.com/2/frame/10034.php

1556

love

comment

15 ธันวาคม 2550 07:43 น.

เดือนหงาย...ที่ทรายรี

ช่ออักษราลี

     ๏ ในความมืดดึกดื่นแห่งคืนค่ำ
รินน้ำคำย่ำสรวงดวงใจข้า
ซักครั้งหนึ่งก่อนสนิทแนบนิทรา
เสน่หาคราซึ่งยังตรึงใจ

     ๏ ทะเลครวญหวนไห้ในกาลเก่า
เราเคยเคล้าพะนอเคลียคลอใกล้
ท่ามพิรุณกรุ่นสำเนียงเสียงเรไร
ดั่งกล่อมใจจักรวาลผสานกลอน

     ๏ คืนเดือนหงาย...หาดทรายรี...ยังมีอยู่
เราเคยคู่อยู่เรียงนั่งเคียงขอน
กระซิบสั่งคำรักจักวิวรณ์
จวบจันทรรอนเลือนเสมือนลา

     ๏ สำเหนียกแห่งลมหนาวรวดร้าวนัก
เมื่อประจักษ์รักเลือนรางอำพรางพร่า
น้ำตาใสไหลหลั่งดั่งธารา
น้อมกายาร่ำทรวงกับดวงเดือน

                

                 เพลงรักเธอเสมอใจ

1802

love

comment

14 ธันวาคม 2550 22:03 น.

ทุ่งรวงทอง

ช่ออักษราลี

       ใบเรียวของเคียวข้าว
รวงแตกพราวยามหนาวพร่าง
ริกริกละเลียดราง
แรมเดือนร้างยามสางพราย

ระรองกันลองชื่น
แลดาษดื่น ณ ยามสาย
เหลืองแพแลริ้วราย
ระเรียงชายพระพายพัด

ริ้วคลื่นรื่นภิรมย์
ดั่งเชยชมลมระบัด
ต้นพลิ้วปลิวสะพัด
ฝนสาดซัดขัดเกลาใบ

รวงข้าวจะเงยงาม
ในนิยามความยิ่งใหญ่
ข้าวของผืนดินไทย
ผลิตให้เราได้กิน