
คมใบหน้าแห่งน้องมาต้องจิต
พรหมลิขิตขีดพี่พบพานเจ้า
ฝั่งน้ำกั้นไกลห่างต่างลำเนา
ฝั่งฟ้าเฝ้ากำบัง...ยังพบกัน
นวลแก้มขาวงามขำย้ำใจพี่
เนตรคนดี..เด่นคมจ้องข่มขวัญ
คมตาเจ้ากรีดใจพี่วายพลัน
จึงหลงมั่นรักสาวชาวชวา
พัสตราภรณ์ห่มร่างช่างเลอหรู
ประดับแต่งโฉมตรูดูงามค่า
อัปสรแห่งสรวงใดแปลงกายมา
ฤๅ นางฟ้าบนดิน ณ ถิ่นไกล
เพียงอยากตามโบยบินถึงถิ่นเจ้า
แล้วคอยเฝ้าเคียงแม่แม้มุมไหน
แม้นร่างกายของพี่อยู่ที่ไทย
แต่หัวใจพลัดถิ่น...อยู่อินโดฯ
ณ ภาณุ