24 ตุลาคม 2549 16:52 น.

ฤดูเคียวเกี่ยวใจ

ณพ วิฤทธิ์ชัย

ฤดูเคียวเกี่ยวใจ


	      ฤดูเคียวทำงานผ่านลมหนาว
	แสงพร่างพราวรวงทองต้องแดดสวย
	กลิ่นสองปรางต่างพะยอมหอมระรวย
	สาวคอยช่วยแรงกายมาหลายปี

	      ยิ้มมอบรักถักทอต่อเติมฝัน
	สายสัมพันธ์เนินนานผ่านวิถี
	ทั้งเรือนตัวหัวใจไร้ราคี
	เอ่ยวจีดื่มด่ำคำวาจา

	      เจ้างามแบบแอบอิงหญิงชาวบ้าน
	สู้กับงานเหงื่อไคลอาบใบหน้า
	ยามแย้มยิ้มอิ่มใจในสายตา
	ถึงนางฟ้ามาใกล้พี่ไม่มอง

	      พอใจแล้วแววตาประสาซื่อ
	เกาะกุมมือสื่อในใจทั้งสอง
	ฝนคมเคียวเกี่ยวฝันวันกินดอง
	ตามครรลองประเพณีที่บ้านเรา ฯ
 				
24 ตุลาคม 2549 16:48 น.

วอนเคียวเกี่ยวใจ

ณพ วิฤทธิ์ชัย

 วอนเคียวเกี่ยวใจ


	      ปลีกงานเหนื่อยเมื่อยล้าคราหน้าเกี่ยว
	วางคมเคียวไว้ก่อนนอนหนุนขอน
	เตียงของฉันนั้นหรือคือดินดอน
	หลับพักผ่อนเอนกายห่มสายลม

	      มีร่มไม้ชายคาท้าบังแดด
	เสียงออดแอดเพลงไผ่ใจเสพสม
	พอทุเลาเพลาเหนื่อยเมื่อยระทม
	ตื่นมาชมแสงทองท้องทุ่งนา

	      ฟังดนตรีปี่ซังข้าวเด็กเป่าเล่น
	สายลมเย็นขับร้องก้องเวหา
	ใจเพลิดเพลินเกินคำจำนรรจา
	ดั่งเพลงฟ้าบอกสวรรค์นั้นบนดิน

	      มองชำเลืองเยื้องย่างนางฟ้านั่น
	งานเฉิดฉันยิ้มแย้มแต้มแต่งถิ่น
	แอบส่งสารสะพานตาหายุพิน
	หน้านาสิ้นวอนคมเคียวช่วยเกี่ยวใจ ฯ
				
4 ตุลาคม 2549 16:41 น.

ธรรมชาติแกล้ง

ณพ วิฤทธิ์ชัย

ธรรมชาติแกล้ง

	     นอนฟังเสียงเม็ดฝนหล่นถูกพื้น
	โศกสะอื้นอุราแทบอาสัญ
	ลมพายุกระหน่ำช้ำจาบัลย์
	น้ำท่วมพลันข้าวกล้าต้องมาตาย

	     ธรรมชาติแปรผันคอยกลั่นแกล้ง
	ปีฝนแล้งน้ำเพียงหยดสิ้นหดหาย
	มาปีนี้ข้าวไม่รอดต่างวอดวาย
	มองดูสายฝนพรำน้ำตาริน

	     หวนคิดถึงปีก่อนนางจรจาก
	เพราะแล้งมากแก้วตาจึงลาถิ่น
	ปีนี้กลับข้าวล้มจมพื้นดิน
	ใจแทบสิ้นมองฝนทนระกำ

	     ข่าวน้ำท่วมโฉมตรูรู้หรือเปล่า
	พี่ปวดร้าวทุกข์ทนจนเพ้อพร่ำ
	หวังเพียงเจ้าเนื้อกลอยส่งถ้อยคำ
	บรรเทาช้ำเติมแรงใจให้เหมือนเดิม ฯ
 				
4 ตุลาคม 2549 16:40 น.

เคยคิดไหม ?

ณพ วิฤทธิ์ชัย

เคยคิดไหม ?

	     อยู่เมืองกรุงใจหวั่นแล้ววันนี้
	ข่าวทีวีด่วนมาคืนหน้าฝน
	อีสานท้วมฟังข่าวเราทุกข์ทน
	โขงเอ่อล้นประดังฝั่งชีมูล

	     ห่วงพ่อแม่ข้าวกล้าผืนนาไร่
	สู้ยากไร้จนอับแทบดับสูญ
	ยังไม่พอทุกข์ฟ้ามาเพิ่มพูน
	โศกอาดูรมากล้นคนบ้านนา

	     นั่งหน้าจอน้ำตาพรูดูไม่จบ
	ยกมือนบวอนเทวัญแก้ปัญหา
	สิ่งศักดิ์สิทธิ์หนใดในโลกา
	ช่วยบอกฟ้าหล่นพอต่อผืนดิน

	     เหนื่อยยอมทนคนเอ๋ยเคยคิดไหม
 	หยาดเหงื่อไคลชาวนาอย่าติฉิน
	เจือด้วยทุกข์เจ็บช้ำน้ำตาริน
	ข้าวที่กินทุกเม็ดเผล็ดจากใคร ฯ
 				
4 ตุลาคม 2549 16:39 น.

วันฝนพรำ

ณพ วิฤทธิ์ชัย

 วันฝนพรำ

	     มองสายฝนหล่นพรำคำนึงจิต
	ถึงมิ่งมิตรนงเยาว์สาวบ้านใกล้
	ทางชีวิตพลิกผันห่างกันไกล
	แอบร้องไห้ทุกทีที่ฝนพรำ

	     ฝนมาเยือนเตือนใจให้คิดถึง
	รักเคยซึ้งต้องจากฝากรอยช้ำ
	เจ็บปวดร้าวหนาวใจใช่ใครทำ
	เศร้าระกำเพราะนางห่างกายา

	     น้องยังเป็นคนซื่ออยู่หรือเปล่า
	ฝากถามข่าวผ่านฝนปนห่วงหา
	กลัวเจ้าหายห่างลับไม่กลับมา
	ทิ้งหนุ่มนาคอยเก้อเพ้อเรื่อยไป

	     ยามฝนพรำฟ้าร้องถิ่นน้องอยู่
	พี่อยากรู้ใจเจ้าเหงาบ้างไหม
	ขอเพียงแค่นิดเดียวเสี้ยวแห่งใจ
	โปรดคิดถึงคนไกลได้ไหมนาง ฯ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงณพ วิฤทธิ์ชัย