20 พฤษภาคม 2552 01:55 น.
ดาวระดา
คว้าคำพราวดาวพรายมาร่ายพจน์
แล้วกลั่นบทกฎกานท์สู่ลานกล่อม
ขับสร้อยเสียงเรียงส่งบรรจงย้อม
บรรเลงล้อมกล่อมนางเป็นรางวัล
ค่ำคืนคล้อยร้อยครวญสำนวนขับ
ส่งสดับศัพท์เสกอเนกสรร
หลับเถิดหนอช่อกานดาวิลาวัลย์
ท่ามแสงจันทร์บรรเจิดล้ำเลิศเลอ
ยามนิทราอย่ากังวลจนตระหนัก
ทรวงสลักปักป้อนซ้อนเสมอ
แค่เสียงกรีดหวีดร้องที่น้องเจอ
อย่าละเมอเพ้อพกตระหนกนาน
หากเสียงพี่นี้จางขาดลงบ้าง
อาจกล่อมนางไม่ชัดถนัดสาร
ขาดไพเราะเสนาะเร้าเข้าดวงมาน
ด้วยวิญญาณขานขันธ์น้องพลันลา
กลิ่นราตรีคลี่คลายจวนสายแล้ว
แสงวาบแววแจวคู่สู่เวหา
พ้นจากทุกข์เถิดหนอช่อแก้วตา
จากภาษาบทกล่อมของคนไกล
หน้าส่วนตัว
1533
