21 มิถุนายน 2548 07:53 น.
ดาหลา & ปะการัง
เพชรน้ำหนึ่ง คงมี แต่น้อยนัก
อย่ารีบตัด กรวดกอง ทองเท่าหนวด
เพชรมีค่า น่าถนอม ต้องคัดลวด
แล้วจักตรวจ กรวดทราย ขยายดู
แว่นขยายมี มากมาย เลือกมาส่อง
แล้วจ้องมอง กรวดทราย ส่ายร่อนหนู
อย่าเพิ่งรีบ จักได้แต่ กรวดหยาบอยู่
ขอแค่ดู ห่างห่าง ล้างกรวดทราย
คนดีดี คงมีอยู่ ในโลกนี้
เท่าที่มี อาจไม่ใช่ อย่างที่หมาย
ที่เจอแล้ว อาจเพียง ดูคล้ายคล้าย
แต่อาจกลาย เป็นเพียง ก้อนดินเลว
ดาหลา & ปะการัง
20 มิถุนายน 2548 14:43 น.
ดาหลา & ปะการัง
เงามืด จากฟ้า...............
ส่งความรู้สึกเหงา ๆ ได้มากมาย
ความเยือกเย็นและเงามืด แห่งฤดูกาล แห่งสายฝน
ลมเอื่อย ๆ .......ผ่านผิวกาย
มีคำหนึ่งที่ผ่านมาให้ห้วงความคิด...............
เลิกและเดินออกมาจากเขาซะ..........
ไม่ ไม่ ไม่.................ความคิดส่วนหนึ่งบอกกับฉัน
เลิก เลิก เลิก .................เค้ามีเจ้าของ
เค้าไม่ได้รักเธอ...................
ไม่ ไม่ ไม่ เค้ารักฉัน............ เสียงหนึ่งบอกฉัน
มันวนเวียน อยู่แค่นี้ ในห้วงความคิด.....................
ซบหน้าลงกับหมอน..........
น้ำตานองหน้า ไร้เสียงร้องให้ เพราะ....มันกำลังตกอยู่ในห้วใจ
อยากทำให้ได้กับการจาก เธอ.................
การเป็น " ส่วนเกิน " ของใครนี่เจ๊บปวดเหลือ เกิน
รักสามเส้า..................
เงาของใครคนหนึ่ง...........................
ทำอย่างไรดีนะ...................................
ไม่รู้ว่าจม อยู่กับ กาลเวลานั้น นานเท่าไหร........................
เจ็บปวดและทรมานเหลือเกิน..........................
เสียงโทรฯจากเธอ เหมือนตอกย้ำ...................ย้ำ
ความรู้สึกให้จมดิ่ง................ลึกลงไป
ลึกลงไป อีก หลายร้อยเท่า พันทวี.....................
" เราจะอยู่เคียงข้างกันไป นะ "
และ คำคำนี้ ที่ทำให้ฉันยิ้มได้ ทั้งน้ำตา
" ผมรักคุณเสมอนะ "
19 มิถุนายน 2548 09:55 น.
ดาหลา & ปะการัง
ดึกดื่นค่อนคืน...............
ความเงียบเข้าครอบคลุม ..............
ทั้ง โลกภายนอก และหัวใจ...................
ความรู้สึก บอกไม่ถูก กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แบบนี้
ฉันจะทำอยาไรกับมันดีนะ
รักมันก็รักนะ .....................
ห่วงมันก็ห่วงอยุ่นะ ...............
คิดถึงมันก็คิดถึงนะ...............
แต่เค้ามี ใครคนนั้น ข้างเคียง อยุ่ ............
แล้วฉันล่ะ .........?? ...........
ฉันเป็นอะไร ฉันเป็นส่วนไหน ของชีวิตเค้ากันนะ............
วันแต่ละวัน ..........ที่ผ่านไป
เธอ เป็นคนเดียวที่เข้าใจฉัน เสมอ.............
เธอ เป็น ทุกอย่าง ของฉัน..........
เธอ เป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นคน ที่ ให้กำลังใจฉันมาตลอด ..........
ฉัน.ไม่รู้จะทำอย่างไร
ฉันอยู่ ระหว่างความถูกต้องกับความเลว...............
ฉันรักเค้าและเค้าก็รักฉัน...............
แต่ สิ่งที่ เป็นได้ ในเวลานี้.................
เป็นเพียง เงา ของกันและกันเท่านั้น ....เท่านั้น !
ในแต่ละวันเดียวดาย ..........เหงา และเศร้าเนือง ๆ
ครั้งหนึ่งเคยตัดใจ ที่จะเดินออกมา แต่ แล้ว ...........
ฉันไม่เคยทำได้เลย............
เพราะอะไร ...............
เพราะ......... ." รัก " ..............
คำเดียวเท่านั้นใช่ไหม .......................
แล้ว ฉันจะทำอย่างไร ? กับวันนี้ ที่มีธอ ได้แค่...........
" เงาของหัวใจ " .............
17 มิถุนายน 2548 16:27 น.
ดาหลา & ปะการัง
วันเวลาผ่าน เร็วรวด อวดน้ำฟ้า
จากดารา ฟ้ามิด คิดถึงเขา
อาทิตยแย้ม แต้มแดง ร้อนแรงเล่า
เตือนให้เรา ละภะวังค์ ห่างจากฝัน...........................
เช้าแล้วหรือ ที่รัก ขอออดอ้อน
ยังยากนอน กอดเอวกลม ชมเงาจันทร์
หักใจลืม นัยน์ตา มองฟ้านั่น
เรืองเรืองพลัน สุริยา แย้มมาเยือน....................................
ฟ้าสางแล้ว จำใจจาก นวลนางน้อง
ขอจ้องมอง ยามหลับไหล จำไม่เลือน
จูบแก้มน้อง ก่อนจากมา น้ำตาเตือน
ใจลอยเลื่อน จากกายา แนบนวลนาง...............................
รักเจ้านัก รักเจ้าหนา แม่ยาหยี
น้องคนดี พี่จำจาก จำเยื้อย่าง
จำจากมา ด้วยหน้าที่ ยากสับราง
จำใจห่าง สุดที่รัก ไปแดนไกล..............................
จากมาไกล ใจห่วง ยื่งยวดนัก
แจ้งประจักษ์ รักนั้น แนบดวงใจ
จ้องมองมัน ทุกวันพี่ นับวันไป
ปฎิทินไซร์ ละลายตาม สายตาไหม..........................
วันเวลา ผ่านไป ไวยิ่งนัก
ด้วยความรัก เรามั่น ไม่หวั่นไหว
รอพี่หน่อย น้อยน้อย จะกลับไป
จูบแก้มไซร์ รับขัวญ กัลยา...................................
16 มิถุนายน 2548 17:29 น.
ดาหลา & ปะการัง
ในหทัย มีแต่เจ้า เจ้าก้อรู้
อยากเคียงคู่ เจ้าไม่หาย อยากกอดก่าย
อารมณ์ไหน ไม่รู้ รู้แต่คล้าย
เป็นไข้กราย ไข้ใจ เจ้ารู้ไหม
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
1298
