10 กันยายน 2550 17:33 น.
ถนปายี
ฉันมีเพียงอักษรกลอนหวานหวาน
บรรจงจารลงใส่เป็นลายสือ
ตั้งใจแต่มแต่งประดับลงกับมือ
เพื่อใครหรือ ? จะเป็นใครนอกจากเธอ
เดือนกันยาสิ้นคิมหันต์ วสันต์โปรย
กลิ่นลมโชยเหมือนฝากใจไปเสนอ
ใจที่เปี่ยมมิตรสำหรับเธอ
แล้วจึงกลั่นออกเสนอมาเป็นพร
วันที่สิบกันยาทิวาสมัย
ขอส่งสาส์นจากใจเราทั้งผอง
เถอะสหายจงได้สมใจปอง
ตามครรลองแนวทางวิถีธรรม
เมื่อทุกข์มี มีทุกข์ ให้ทุกข์หาย
เมื่อเคราะห์ร้าย คลายเคราะห์อย่ากลายกล้ำ
พบเรื่องดี ดีเรื่อง การกระทำ
จะช่วยนำ นำช่วยให้มีชัย
สุข...ศานต์จงมีเถิดเพื่อน
สันต์...สงบมาเยือนแจ่มใส
วัน...ดีมีคืนร้ายไป
เกิด...เป็นวันสุขสดใสมงคล
ขอย้ำ ขอย้ำ อีกหน
ถึงเพื่อน ถึงเพื่อน หนึ่งคน
มีสุข มีสุข ในกมล
เทพดล เทพดล อวยชัยสถาพร...
เชองดอยสุเทพ
๑๐ กันยายน ๒๕๕๐
8 กันยายน 2550 17:33 น.
ถนปายี
นั่งคนเดียวมันช่างแสนเปล่าเปลี่ยว
ความแลเหลียวจะมีบ้างไหมหนอ
นั่งนับวัน นับคืน คอยเฝ้ารอ
ว่าเธอจะขอฉันนั้นเป็นคู่ใจ
แต่เรื่องจริงเป็นแต่แค่ความฝัน
ฉันคิดมันไปเองถึงไหนไหน
ว่าเธอนั้นจะไม่ห่างฉันไปไกล
แต่ความจริงไซร้ เธอบอกว่า แค่เพื่อนกัน
หน้าส่วนตัว
1413
