......วันมหาโลกาวินาศ......

ท่องเมฆา

หยิบตำราใคร่ครวญคำนวณเหตุ
ภัยอาเพศมีหรือไม่ในพรรษา
สามสิบนี้ดิถีพุธพฤษภา
วันโลกาวินาศไซร้...ไม่ยินดี

พิเคราะห์ดาวเคลื่อนคลาราศีจักร
เสริดมณฑ์พักรมีหรือไม่...ใจขวัญหนี
เสาร์ทับจันทร์พรั่นนองเลือดเดือดปฐพี
กว่าสองปีหลากเรื่องร้ายจึงคลายลง

ดาวพฤหัสศุภเคราะห์ไม่เหมาะสม
เดินจ่อมจมภพมรณะ...ยากละหลง
กว่าจะฟื้นปัญญาช่วยม้วยปลิดปลง
ราษฎร์ก็คงเยินยับลงกับดิน

ศุกร์ศัตรูกับเสาร์เดินเข้าใส่
จันทร์คลาไคลปะทะครูดูโหดหิน
พุธราหูลมโถมถั่งยิ่งพังภิณฑ์
อังคารบิ่นสูรย์ช่วยบีบหนีบลัคนา

ดาวแปดดวงเป็นไพรีมีสี่คู่
จำเพาะอยู่ปะทะกัน...ชั่วหรรษา
สามสิบนี้ฟ้าคงร่ำนองน้ำตา
มหาโลกาวินาศย้ำพร่ำอาดูร

เถิด...พี่น้องผองเพื่อนล้าเลือนลับ
ความย่อยยับควงคู่กับความดับสูญ
ชั่วชื่นชอบดีชอกช้ำ ฤา...จำรูญ
แหละ...กองกูณฑ์ คือปลายทางที่สร้างเอง