....เขาสอยดาว....

ท่องเมฆา

เขาสอยดาวคราวสอยใดเคยใฝ่หา
อยากเอื้อมคว้าดาวเดือนมาเปื้อนฝัน
เขาสุดสูงฟ้าสูงกว่าเกินฝ่าฟัน
เจ้าแจ่มจันทร์จึงจำพรากลาจากไกล

หลายปีผ่านจันทราเจ้าเศร้าหรือสุข
ยังมีทุกข์..หรือสุขสันต์ เลิกหวั่นไหว
ถามจากคนที่ห่วงหายังอาลัย
เจ้าแจ่มใจยังแจ่มจ้าหรือล้าแรง

งานหนื่อยหนักหรือไม่ใคร่อยากรู้
โฉมพธูเจ้าอยู่ไหนไม่เปล่งแสง
ปล่อยเพียงจันทร์บนนภามาสำแดง
เจ้ากลับแฝงหลบอยู่เพียงผู้เดียว

ที่เชิงเขาริมลำธารผ่านมาพัก
แว่วเสียงทักนึกว่าน้อง..พี่มองเหลียว
มีแต่ลมหนาวพรูมากรูเกลียว
ใบไม้เหี่ยวก็ปลิดขั้ว..โอ้ตัวเรา

หยิบขลุ่ยไผ่ขึ้นผิวเพียงพลิ้วแผ่ว
หวังเพลงเแว่วผ่านเขินข้ามเนินเขา
ยินเสียงเพลงรำพันแล้วแม้แผ่วเบา
เจ้าพริ้มเพราจงโปรดตอบจะขอบคุณ

เขาสอยดาวมาคราวนี้ยังมีห่วง
ขอดาวดวงอย่าเพิ่งลับโปรดสนับสนุน
ทั้งเจ้าเขาเจ้าป่าด้วยช่วยการุณ
ส่งข่าวสารอันอบอุ่น..ถึงแจ่มจันทร์