18 เมษายน 2545 15:07 น.
ท้องฟ้า
คนหนึ่งคนฉุดฉันขึ้นจากความอ้างว้าง
คนๆนั้นเดินเคียงข้างบนทางฝัน
ทอสายใยมากความหมายสื่อถึงกัน
จนความสัมพันธ์ที่เรียกว่ารักช่างมากมี
จะรักคนๆนี้ตลอดไป
จะคอยอยู่ใกล้ๆไม่หลีกหนี
จะบอกเธอเอาไว้นะคนดี
เธอคือคนๆนี้นะที่รัก
18 เมษายน 2545 14:52 น.
ท้องฟ้า
สายลมหยุดทำหน้าที่มานามนัก
เขาไม่ได้ตั้งใจจะหยุดพักเลยรู้ไหม
แต่ไม่มีงานคือความรักจากคนไกล
ฝากลมข้ามฟ้ามาให้คนฝั่งนี้
สายลมตกงาน เตะฝุ่น
ไม่มีความรักอ่อนละมุนให้ทำหน้าที่
สงสารสายลมหน่อยเถอะนะเธอคนดี
ส่งความรักมาที ให้สายลมได้ทำหน้าที่ต่อๆไป
18 เมษายน 2545 14:38 น.
ท้องฟ้า
มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ?
ที่เธอจะปิดกั้นความจริงไว้
เอาแต่เงียบงันแล้วปล่อยให้ฉันเสียใจ
เพราะไม่รู้ว่าคืออะไรในความเย็นชา
มากไปมั้ง...มากไปแล้ว
ที่เธอทำให้น้ำตาแพรวไหลบ่า
ความอดทนมันมีขีดสุดเมื่อถึงเวลา
เราเลิกกันเลยดีกว่าเมื่อความรักที่ให้มามันจอมปลอม
18 เมษายน 2545 14:38 น.
ท้องฟ้า
มีความรักมาก็มาก
ไม่เคยเลยต้องยุ่งยากเหมือนครั้งนี้
เริ่มไม่ชอบตัวเอง ที่เกิดเร็วเกินพอดี
แซงหน้าเธอไปหนึ่งปี เฮ้อ!กลุ้มใจ
หวังเพียงรุ่นน้องจะรับรู้
ว่ารุ่นพี่ที่แอบปิ๊งอยู่ จริงใจแค่ไหน
อายุก็แค่บอกเวลาทำงานของหัวใจ
สิบกว่าปีแล้วที่มันถูกใช้......แต่ไม่เคยรักใครเท่าเธอ!
18 เมษายน 2545 12:57 น.
ท้องฟ้า
ฟ้ า ก ว้ า ง เ กิ น ไ ป รึ เ ป ล่ า ?
ฉันจึงอยู่อย่างเงียบเหงาในวันนี้
ความกว้างของฟ้าทำให้คนๆหนึ่งไม่อาจหลับตาฝันดี
มองด้วยสายตาพล่าเบลออย่างนี้ มองหาคนดีที่อยู่ไกล
หน้าส่วนตัว
584
