14 ตุลาคม 2550 19:22 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เธอเดินไปจากฉัน
ทิ้งกัน..จากไปอย่างนั้นเอาไว้
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยมีเธอ ฉันได้ทิ้งมันไป
....เหลืออีกสิ่งที่ติดในใจ คือเธอ
เป็นคนที่ลืมไม่ค่อยเก่ง
เป็นหนึ่งในสิ่งที่ยากเย็นที่ฉันทำไม่ได้
ไม่ได้เป็นอย่างเธอ...ที่เริ่มและลบมันคล่องแคล่วว่องไว
...แทบจะไม่เหลืออะไร เดินเริ่มต้นใหม่ ได้อย่างดี
ส่วนฉันก็ยังติดอยู่
และก็เมื่อไหร่ไม่รู้ เธอจะถูกลบล้างหมดใจได้
ภาพเธอยังคงจะวนเวียนกวนหัวใจ
....อีกนานแค่ไหน เสียน้ำตาเท่าไร จะลืมได้เสียที..
11 ตุลาคม 2550 20:01 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ตอนเธอไป...
ฉันอ้อนวอนเท่าไหร่ ยังไงก็จะทิ้งกัน
สายตาแข็งกร้าว น้ำตาที่เสียไปมากมายก็เท่านั้น
คนจะไปทำอะไรก็ค่าเท่ากัน..ฉันจำต้องเข้าใจ
แต่คิดจะหวนกลับมา
บอกฉันลืมไปซะ เรื่องที่เธอทำร้ายฉัน
กลับมาคบกันอย่างเดิม เรื่องเก่าไม่ต้องคิดถึงมัน
มองหน้าฉันสิ คิดว่ามันง่ายเหรอเธอ
สำหรับเธอมันก็แค่เรื่องง่ายๆ
จะทิ้งฉันก็เดินไปอย่างง่ายดาย
ไม่เสียดายเวลากันเหรอ...
จะกลับมาก็ทำเหมือนไม่มีอะไร..ความเจ็บปวดของฉัน
ไม่เคยลืมนะเออ...
เธออย่าทำเหมือนฉันไร้ความรู้สึกอย่างเธอ...
...จะทำอะไร ไม่เคยคิดถึงกัน
อย่าคิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆ..
11 ตุลาคม 2550 19:54 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ตัดสินใจจะบอกเธอ
เลิกกันเถอะต่างคนไปได้ไหม
จบแค่นี้คำว่าเราอย่ามีอีกต่อไป
ทำอะไรก็จะไม่เปลียนใจแน่นอน
พอได้กลับมาฟังเพลงเก่า
เพลงของเราที่เคยฟังด้วยกัน
หวนนึกถึงการกระทำเหล่านั้น
เสียใจที่ได้ทำมัน เศร้าใจกับการกระทำของตัวเอง
เพลงของเรามันตอกย้ำ
ให้เจ็บซ้ำๆ ไม่น่าทำแบบนี้
รู้สึกตัวก็ทำให้เธอเสียใจจากไป...ไม่มี
เพลงของเราที่เคยมี...กลายเป็นเพลงของคนโง่.คนนั้น
......คือฉันเอง
11 ตุลาคม 2550 19:28 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เธอดูเปลี่ยนไป
แม้จะทำดีเท่าไหร่ก็ไร้ค่า
...ดูแลเอาใจ่ใส่ ก็หมดทางที่จะเยียวยา
ก็..หัวใจเธอที่เคยมอบให้มา..เธออยากจะได้มันคืน
แบบนี้ใช่ไหมที่เขาว่ากันว่า...หมดรัก
ถึงแม้จะจงรักภักดีก็ไม่มีความหมาย
ทุ่มให้จนท้อ เฝ้ารอ อย่างเดียวดาย
หมดแล้วหมดใจ...ทำไปก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี
คนหมดใจ...
จะทำทุกอย่างไปก็ไม่ได้
ทุกสิ่งที่เคยทำด้วยกันมานาน เสียเปล่าทิ้งมันไป
....จะเอาอะไรก็แค่คนหมดใจ..ที่เดินจากกัน
9 ตุลาคม 2550 19:51 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ในตาของเธอมันบอก
ว่าคิดจะมองออกไปนอกใจฉัน
คิดอะไรอยู่มองตาดูเห็นรู้ใจกัน
สายตาเธอมันฟ้องกัน ว่าเธอไม่เหลือใจ
มองเขาเผื่อเอาไว้
สายตาฉันรับรู้ได้อย่างนั้น
เที่ยวมองหาคนอื่น มองข้ามกัน
ต่อไปนี้คงจะได้ทำมัน อย่างสะดวกใจ
ฉันก็จะขอมอบคืน
ความรักที่เธออยากจะมอบให้คนอื่น เอาคืนไปได้เสมอ
ไม่ได้อยากสบตาของเธอ ที่พร่าเบลอ
ในสายตาที่มันเอ่อ ความรู้สึกนั้น..ว่าไม่มีฉันอยู่เลย
หน้าส่วนตัว
1317
