20 เมษายน 2547 19:31 น.
นายกระต่ายขาว
จะจากกันไม่รู้กี่แสนนาน
เรื่องวันวานที่เคยชื่นจะลืมไหม
ในเวลาที่ต่างคนต่างต้องไกล
วอนหัวใจขออย่าลืมรักของเรา
ที่ทำได้คงได้แต่รำพันหา
ขอเวลากับความไกลรักเหมือนเก่า
ความผูกพันที่เคยมีช่วยคลายเหงา
อยู่เป็นเงาเฝ้าห่วงเฝ้าดูแล
20 เมษายน 2547 19:27 น.
นายกระต่ายขาว
รักเจ้าเอ๋ยเจ้าคืออะไรแน่
ผู้คนแห่มีเจ้าเป็นหนักหนา
ยิ้มระรื่นอยู่อยู่มีน้ำตา
หัวเราะร่าเริงฤดีเดี๋ยวช้ำตรม
เคยลองคิดมีคู่อย่างเขาบ้าง
แต่ผลต่างความรักมันขืนข่ม
ขออยู่ห่างความรักไม่เด็ดดม
เอามาชมดมกลิ่นกลัวถึงตาย
20 เมษายน 2547 19:22 น.
นายกระต่ายขาว
โดนคำว่ารักมารังแก
รักไม่แน่แพ้ใจให้หม่นหมอง
รักไม่สมดั่งหวังที่ใจปอง
น้ำตานองครองรักแค่ข้ามวัน
โอ้ความช้ำจะหยุดที่ตรงไหน
นานเท่าไหร่กว่าจะลืมความช้ำนั่น
จากความรักที่มีสุขกลับโศกศัลย์
ขออย่าฝันถึงรักอีกเลยหัวใจ
20 เมษายน 2547 19:13 น.
นายกระต่ายขาว
เดินบนห้างบิ๊กซีหนีความร้อน
หวังช่วยผ่อนร้อนให้คลายหายบ้าง
เดินคนเดียววันนี้เวลาว่าง
ซื้อหมอนข้างห้างบิ๊กซีไปกอดนอน
เจอคนหนึ่งใครไม่รู้ดูน่ารัก
อยากจะทักแต่ไม่กล้ากลัวเขาย้อน
จึงได้แต่แอบคิดแอบอาวรณ์
ตอนจากจรหมอนข้างนี้หน้าเธอ
20 เมษายน 2547 19:02 น.
นายกระต่ายขาว
เรียนวันนี้เจอคนหน้าห้องเรียน
มาแวะเวียนทักทายเพื่อนในห้อง
เขาจะรู้ไหมว่าเราแอบมอง
แอบจ่องดูอยู่ห่างห่างกลัวสบตา
เข้ามาเรียนวันนี้หวังไปพบ
เป็นดั่งงบให้ฝันต่อวันหน้า
เจอจริงจริงดีใจแถบเป็นบ้า
พรุ่งหนาเจออีกทุกวันเลย
หน้าส่วนตัว
497
