30 เมษายน 2547 19:18 น.
นายกระต่ายขาว
ดื่มสุราไม่เป็นกลัวจะเมา
เปลี่ยนจากเหล้ามาเมารักร่วมสังสรรค์
มีความสุขได้เมาอยู่ทุกวัน
แม้หลับฝันปิดตายังตามไป
ดื่มสุราเขาว่าเมาเหมือนหมา
ความรักล่ะเมาไปเหมือนอะไร
เมาทั้งวันเหมือนคนบ้าใจลอยไป
เมามัวไปใครเข้าใจข้าบางเอ๋ย
30 เมษายน 2547 19:06 น.
นายกระต่ายขาว
ดูใครใครมีคู่ตุนาหงัน
ชั่งสุขสันต์ฝันหวานให้ชวนคิด
เราอยู่เดี่ยวคนเดียวเลยเปลี่ยวจิต
ได้แต่คิดอิจฉาเขาอยู่ในใจ
จีบกันไปจีบกันมาเราแอบดู
หัดเรียนรู้ครูไม่สอนทำไฉน
เลยต้องหาหลักสูตรเรียนทางใจ
มีใครไหมเป็นครูสอนผมที
30 เมษายน 2547 18:25 น.
นายกระต่ายขาว
ลมหยอกล้อยิ้มเยาะกับยอดหญ้า
ท้องฟ้าก็อ่าแขนโอบกอดมวลเมฆา
ตะวันอายหลบหน้าหาพสุธา
แล้วท้องฟ้าทาสีดำเปลี่ยนทันที
ยืนรอคอยใครเขาว่ามาหา
รอเวลาเลยไปเกือบจบปี
รอรอรอรอไปอยุ่อย่างนี้
แม้กี่ปีอิจฉาฟ้าก็ยังรอ
30 เมษายน 2547 18:16 น.
นายกระต่ายขาว
มองดูดาวเธอจะคิดถึงฉันไหม
ไม่รู้ใจให้ใครไปบ้างหนอ
อยู่ไกลกันฉันห่วงเฝ้าคอยรอ
เคยได้จ่อล้อกันกลับห่างไป
รู้ไว้น่ะคนคนนี้เขาคิดถึง
ถึงไม่ถึงไม่รู้แต่อยากให้
รอรอรอร้อรอจนกลัวใจ
ให้ให้ไปไกลตากลัวเปลี่ยนใจ
30 เมษายน 2547 18:11 น.
นายกระต่ายขาว
ฉันจะอยู่เช่นโลกโอบกอดเธอ
เปรียบเสมอโลกโอบล้อมมหาสมุทร
ท้องทะเลไกลตามองไม่สุด
ท้องฟ้าฉุดตามไปทั่วคุ้งวารี
เธอเป็นน้ำไหลรินไปที่ไหน
ฉันใคร่เป็นฟ้าตามไปทุกที่
สองน้ำฟ้าคู่โลกอีกกี่ปี
รักฉันนี้มีเหมือนไม่ต่างกัน
หน้าส่วนตัว
750
