1 พฤษภาคม 2547 12:32 น.
นายกระต่ายขาว
..............ในวันนี้ฟ้าทาสีชมพู
ดูน่าดูกว่าฟ้าในวันก่อน
มีความรักเข้าแล้วอยากไถ่ถอน
แม้แต่นอนหลับฝันยังติดตา
...............ตื่นก็เพ้ออยากเจอเหมือนอย่างฝัน
ทุกทุกวันเฝ้าคิดถึงใบหน้า
ทำอะไรอยู่ที่ไหนอยากไปหา
รอเวลาเจอกันวันสมพงศ์
1 พฤษภาคม 2547 12:26 น.
นายกระต่ายขาว
อยากมีใครซักคนคอยดูแลใจ
คอยห่วงใยเข้าใจได้ปรึกษา
คอยช่วยเหลือพึงพิงทุกเวลา
เช็ดน้ำตาให้วันที่อ่อนแอ
เหนื่อยกับคนที่เขามาบอกรัก
อยากจะพักใจไว้รอรักแท้
ไม่คิดหลอกหลวงกันไม่ผันแปร
อย่ารังแกแค่นี้ก็เกินพอ
1 พฤษภาคม 2547 12:16 น.
นายกระต่ายขาว
.....กระต่ายขาวเปล่าเปลี่ยวตัวเดียวนี้
ทุกคืนมีเรื่องราวให้ได้ฝัน
.....นั่งเฝ้ามองหมายเพียงดูดวงจันทร์
แม้ตะวันทาบฟ้าไม่หลับนอน
....ทุกคืนค่ำประจำต้องมองเจ้า
เราเงียบเหงาลำพังจึงมาอ้อน
.....ไม่เห็นจันทร์วันใดใจอาวรณ์
ไม่ยอมนอนไม่ยอมกินคิดถึงจันทร์
.....แม้หากบินได้อย่างที่ใจคิด
จะไปชิดแอบอุ่นให้สุขสันต์
.....แต่บุญน้อยได้แค่คอยดูจันทร์
แล้วเพ้อฝันไปเองอยู่ในใจ
.....ขออ้อนจันทร์ทุกคืนขอเป็นเพื่อน
อย่าให้เหมือนมนุษย์คนใจร้าย
.....ทำเป็นรักแรกเริ่มแล้วผลักใส
ไร้เยื่อใยทั้งที่มีนี่หรือคน
.....จึงมาฝากใจกายไว้กับจันทร์
อย่าให้ฉันพลาดผิดทำสับสน
.....ฉันจะรักจันทร์เจ้าจนวายชนม์
เพราะรักคนแล้วกมลเจ็บเสียจริง
...........................................................................ขอคำติชมด้วยน่ะครับผม
1 พฤษภาคม 2547 11:31 น.
นายกระต่ายขาว
ผ่านไปแล้วความรักของเราสอง.................ไม่สมปองครองรักได้ดังหวัง
ฝืนรักไปคงมีแต่จะพัง...............................จะกี่ครั้งหวังไปก็เหมือนเดิม
จากนี้ไปได้แค่คนรู้จัก................................ไม่อาจรักเหมือนเก่าอย่างที่เริ่ม
ความเจ็บช้ำรักนี้ดูจะเพิ่ม............................ดั่งมาเสริมใจตรมให้อีกนาน
30 เมษายน 2547 19:30 น.
นายกระต่ายขาว
นาฬิกาหมุนเปลี่ยนเวียนผ่านวัน
ให้รู้วันที่เดือนปีที่เคลื่อน
ทั้งทิวาราตรีผลัดเปลี่ยนเยือน
เพื่อมาเตือนว่าวันหมดตามกาล
มีอะไรให้ดูเพื่อรู้วัน
ไม่อาจฝันหยุดกาลเวลาผ่าน
ต้องปล่อยร่วงเลยไปตามกาล
นานไม่นานวันนี้เดี๋ยวผ่านไป
หน้าส่วนตัว
540
