15 มกราคม 2546 06:55 น.
นายดอกไม้
สวัสดี...อรุณ...
๕. หอมนักเจ้าไอแดด...ที่แผดกรุ่น
หอมละมุนแนบเนา...เจ้าพะนอ
หอมน้ำค้างหยาดเหมย...เจ้าเอ่ยขอ
หอมจริงหนอกายกลิ่น...มิสิ้นจาง
๖. หอมไอดินกลิ่นหญ้า...ชายคาบ้าน
หอมนงคราญหวานตา...รุ่งฟ้าสาง
หอมไม่สิ้นอบอวล...นวลแนบนาง
หอมไม่สร่างร้างลา...ยอดยาใจ
๗. สุริยาเคลื่อนคล้อย...เริ่มลอยสูง
นกกาฝูงโบยบิน...สู่ถิ่นไหน
ใจพี่นี้ยังใกล้...แม้นตัวไกล
ไม่นานไซร้คืนหวน...มาชวนฝัน
๘. ขอบฟากฟ้าไกลตา...ทิวาเด่น
ประดั่งเช่นหทัย...หัวใจฉัน
ยังยืนหยัดมั่นคง...แม่นงคราญ
ไม่แปลกผันเปลี่ยนไป...ที่ไหนเลย...
15 มกราคม 2546 06:48 น.
นายดอกไม้
สวัสดี...อรุณ...
๑. อรุณสวัสดิ์เธอจ๋า...นภาผ่อง
เมฆสีทองท่องฟ้า...ตามหาฝัน
ลัดเลาะคุ้งทั่วหล้า...แสงตะวัน
ลมพัดผ่านล่องลอย...หา-กลอยตา
๒. วิหคแจ้วเจื้อยขาน...ประสานเสียง
กู่สำเนียงร้องเรียก...คล้ายเพรียกหา
ลมเย็นพัดสาดส่อง...ลอยล่องมา
คืนสัญญาที่ห่าง...เคยร้างไกล
๓. แสงเรืองเรืองเบิกฟ้า...ทิวารุ่ง
เดินตามทุ่งเลาะเลี้ยว...เคยเปลี่ยวใจ
หยาดน้ำค้างเรืองรอง...ยังผ่องใส
หอมกลิ่นอายบ้านเรา...ยามเช้าเยือน
๔. แถวทิวเก่าเรือนไม้...ในดงดอน
เสียงเจ้าวอนลาลับ...สดับเหมือน
แม้นอยู่ไกลหนทาง...อย่าร้างเลือน
ขอพี่เตือนคืนรัง...น้องนางรอ...
หน้าส่วนตัว
704
