4 พฤษภาคม 2548 10:38 น.
นายหมึกซึม
บนเส้นทางที่ไกลสุดไกล
เชื่อบ้างไหมว่ามีใครคอยห่วงหา
ความคิดถึงเฝ้าตามติดทุกเวลา
ไกลสุดฟ้าเชื่อเถอะว่ายังคงเดิม
ไม่ว่าจะไกลห่างสักเพียงไหน
กำลังใจจะตามไปซ่อมเสริม
สิ่งที่ขาดจะสานก่อและต่อเติม
ยังเหมือนเดิมทั้งตัวและหัวใจ
3 พฤษภาคม 2548 21:58 น.
นายหมึกซึม
อยากขอบคุณ..วันเวลา..แบ่งบันให้
อยากขอบคุณ..ความห่วงใย..ได้รับเสมอ
อยากขอบคุณ..รอยยิ้ม...เมื่อพบเจอ
ขอบคุณเธอ...ให้รักฉันนั้นหมดใจ
3 พฤษภาคม 2548 21:46 น.
นายหมึกซึม
หากความมืดครอบคลุมอนาคต
เราฉายแสงปรากฏสว่างไสว
หากไร้ผู้พิทักษ์หลักการใด
เราช่วยชี้แนวมิให้ใครละเลย
แม้ปัญหาถาโถมโหมกระหน่ำ
เราตรากตรำรำสู้ไม่อยู่เฉย
แม้เวลาติดปีกอีกเช่นเคย
เราจะโบยบินเย้ยกาลเวลา
3 พฤษภาคม 2548 18:17 น.
นายหมึกซึม
อยากให้เธอ..ติดต่อมา..หน่อยได้ไหม
อย่าให้ฉัน...มันคิดถึง...อยู่อย่างนี้
บอกเล่าความ..เป็นไป..ดีไม่ดี
กับเวลา...ที่คนนี้...เหงามากมาย
ไม่มีทั้ง...จดหมาย..โทรศัพท์
รู้ไหมว่า..คนรอรับ..กลับใจหาย
ให้รู้ว่า...ฉันห่วงใย..กลัวไม่สบาย
กลัวความรัก..สูญหาย..ตรงรายทาง
26 เมษายน 2548 08:16 น.
นายหมึกซึม
อยากจะมี เธอทุกครั้ง ยามเงียบเหงา
อยากจะมี เธอเป็นเงา ทุกแห่งหน
อยากจะมี เธอข้างกาย ยามร้อนรน
อยากจะมี เพียงสักคน คอยปลอบใจ
แต่ไม่มี เธอสักครั้ง ยามเงียบเหงา
แต่ไม่มี เธอแม้เงา เศร้าหงั่นไหว
แต่ไม่มี เธอข้างกาย ยามทุกข์ใจ
แต่ไม่มี เหลือสิ่งใด ให้กลับมา
คงมีเพียง ความรัก ยังคงมั่น
คงมีเพียง ความฝัน ความห่วงหา
คงมีเพียง ภาพของเธอ เดินจากลา
คงมีเพียง หยดน้ำตา เต็มหัวใจ
แต่ยังมี ชีวิต ที่เหลืออยู่
เตือนให้รู้ สึกตัว อย่าหลงใหล
บอกตัวเอง เธอจากไป ไกลแสนไกล
เรายังมี หนทางใหม่ ให้เลือกเดิน
หน้าส่วนตัว
721
