14 พฤษภาคม 2547 01:39 น.
นิติ
เดินไปตามตะวัน
..........................เสียงหัวเราะดังจนเหงื่อตก
เดินไปตามจันทร์
..........................ชวนคุยเดี่ยวดายจนร้องไห้
เดินไปตามแสงดาว
.............................ใกล้มือแต่เอื้อมไปถึง จนอ่อนใจ
เดินไปตามเสียงหัวใจ
..............................ทั้งหัวเราะปนร้องไห้เพราะ อ่อนแอ
คำถามหนึ่งที่เฝ้าถามตะวันเสมอ แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบใด ใด กลับมา ดวงตะวันยังคงยิ้มร่าทุกวี่วัน คงเพราะคำถามง่ายเกินไป จึงทำให้ดวงตะวันล้อเลียนส่องแสงจนแดดร้อนจ้า กับคำถามที่ว่า เป็นอยู่อย่างนั่น ตัวคนเดียวเหงาไหม
คำตอบหนึ่งที่ได้รับเสมอจากจันทราสง่างาม ก็ไม่ได้อธิบายอะไร อะไรได้เลย ใจจริงรู้อยู่ว่าแขไขเอาใจใส่มิตรสหายคนนี้เหลือเกินแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คำตอบมีอยู่สม่ำเสมอทุกคราเจอ เธอเป็นอย่างนั่นดีอยู่แล้ว
เสียงหัวใจแผ่วลง ขณะที่ฉันสับสนกับตัวเองอยู่เสมอ
อยากเป็นพระอาทิตย์ที่อยู่คนเดียวได้?
อยากเป็นพระจันทร์ที่มีเวลา ค่ำ มืด ดึก ดื่น เป็นของตนเอง
ความเหงากร่ำกรายมาเยือน เสมือนเพื่อนเก่า เพื่อนแท้ที่ไม่แค่ลืมฉัน และฉันก็ไม่มีวันลืมเช่นกัน
ทุกครั้งที่นั่งคุยกัน ฉันเป็นคนพูดมากอยู่เสมอ เธอเป็นคนพูดน้อยอย่างที่สัมผัสได้
บางครั้งความโกรธฉัน ทำเอาตีอกชกตัว เป็นคนอารมณ์ร้าย หรือบางครั้งก็เงียบจนใจหายกับตัวเอง
แต่ทุกๆครั้งฉันยังอยู่ เพราะไม่ไปเที่ยวดวงดาวไหน หรือตรีภพใด
เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ถ้าทุกข์จงยิ้มรับกับทุกข์
เพราะฉันยังอยู่เคียงข้างเธอไม่หนีไปไหน....................................
13 พฤษภาคม 2547 02:12 น.
นิติ
ละเมียดไมใจรัก
ใช่อกหัก รักสลาย
ใช่เสียสูญใจวาย
ใชหมายเด่นดัง
ละเมียดไมจงรัก
สมานสมัครยืนยั่ง
แม้รู้ไม่จีรัง
เพียงวาดหวังให้ยืนยง
ละเมียดหวานคำสลวย
ร้อยถ้อยอวยความประสงค์
ซื่อสัตย์และซื่อตรง
ต่อความคิดบรรจง สรรหามา
ละเมียดคำร่ำราย
กลัวไม่วายคำครหา
เหมือนคนอื่น ต่าง นา นา
แต่ฉันยืนยันว่า ออกจากใจไม่ก๊อปใคร
13 พฤษภาคม 2547 02:04 น.
นิติ
รักใคร
รักเธอ
เพื่อใคร
เพื่อเธอ
ทำอะไร
ทำให้เธอ
กวน กวน
สับสน
ใจคน
ใจเธอ
.......................................เพียงใจเราต้องการ
11 พฤษภาคม 2547 23:25 น.
นิติ
วิว วิว แว่วละลิ่วแล้ว ละแลลม
ใบไม้วน วง วง แหวก แตกต่าง
ดอกหญ้าไหว ระริรื่น ระเริงทาง
กับวันว่าง วันไหว เจ้าสายลม
ภูเขาสูงสุดสายตาแลหาหาย
บ้างเมฆย้ายเคลื่อนไหวไปต่างกลุ่ม
ลมพัดพาดผ่านกายก็วายใจชุ่ม
มือลองจุ่มก็ลำธารสำราญไหล
โลกก็ไหวแลกเปลี่ยนตะวันวันเวลา
แสงเจิดจ้าส่องกระทบจรัสเปล่งประกาย
กระทบน้ำก็เพริศพริ้งเพริศแพรวพรรณราย
รอบรายห้อมล้อมกล่อมเกล้าด้วยแมกไม้เย็น
เธองามยามย้ายเอียงอายยิ้ม
แม่ขวัญดินอรพินถิ่นทาพาพบเห็น
เจ้าดอกไม้หลากสี นารีเพ็ญ
แม่เนื้อเย็นอยากเด็ดดม แต่กลัวขม ทำร้ายเธอฯ
11 พฤษภาคม 2547 01:41 น.
นิติ
--
ไม่มีใครและมีใคร ก็มีเรา
เป็นคนเก่า คนเดิม คนนี้
คอยห่วงหา อาวรณ์ ทุกทุกที
กี่สิบปี กี่ชาติไหน ไม่ลืมเลือน
เป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ เป็นหนี้รัก
คอยปกปักษ์ รักษา มาแชเชือน
จักดูแล ทนุถนอม กล่อมดวงเดือน
ดั่งดวงดาวสกาวเกลื่อนเยือนราตรี
ไม่มีใครและมีใคร ให้รับรู้
ใจฉันอยู่ เป็นคู่เธอ ไม่หลีกหนี้
อยู่อย่างดินคู่ฟ้า พาราคู่ประชาชี
ดั่งเงาเหงาเฝ้าตามเธอฯ
หน้าส่วนตัว
584
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
