15 พฤศจิกายน 2547 15:09 น.
นิติ
แปรผันพัลวันทั้งจันทร์ดาว
เคยสกาวพราวอยู่มิรู้ร่วง
กลับโหรงเหรงเคว้งคว้างดั่งล่อลวง
จึงหน่วงน้าวลมเนาก็เหงาเยือน
อื่นอื่นใดในภพหล้าพารารุ้ง
มาแต่งปรุงใจข้าฯได้เลอะเลือน
หมดทั้งดวงตาดาวใจสาวถึงเดือน
มิเปื้อนยิ้มอิ่มเอมให้เปรมปรีดิ์
แปรผันพัลวันทั้งสากลทิศ
แผ่นดินบิดสะกิดฟ้าหมดราศี
มหาสมุทรดุจน้ำจืด-ชืดสิ้นดี
ใครมั่งมีก็อัปจนปนวอดวาย
ดั่ง ยุคสมัยเปลี่ยนแปลงสำแดงเดช
เกิดอาเพศเฉกเช่นพายุร้าย
ถล่มลง ซัดขึ้น อย่างเป็น-ตาย
ด้วย จุดหมายให้วายปราณ-สิ้นลมฯ
8 พฤศจิกายน 2547 14:15 น.
นิติ
ลมรัญจวนครวญเศร้าเคร้าคลอข้า
เป็นของใครกันหนา? ฟ้าสีโศก
ทิศทางลมกลมกรอรุกซ้ายว่ายวงโกรก
รุ่มเร้าโลกเป็นสีช้ำแทนน้ำเงิน
ก็ไหน ไหน? ใจข้าใคร่ถาม
ในทุกยาม หลับ-ตื่น เจ้าเผชิญ
เป็นอย่างไร ใคร่สนทนา...เชิญ
เพราะข้าบังเอิญยินครวญลมหายใจ
วะเว้นว่างโศกเศร้าเคล้าเหตุใด
จะใหญ่น้อยตามแต่เจ้าหลงใหล
เพียงข้าฯถามด้วยเจตนาผู้มา-ไป
หลงสนใจ-ลมหายใจเธอที่เคลียคลอ
ข้าฯแค่เพียงผู้ผ่านทางยังร้างฝัน
ข้าฯแค่เพียงผู้มุ่งมั่นยังไปต่อ
ข้าฯก็เป็นเช่นเจ้า คราวแพ้หนอ
ข้าฯท้อแต่มิถอยน้อยแรงใจ
แด่เพื่อนร่วมทางยังร้างฝัน
ถึงลมหายใจนั่น-สู้วันใหม่
เคียงคู่ร่วมกันฝันยังอีกไกล
ฝ่าฟันใจข้างขี้แพ้-อย่าแคร์ชะตา...ฯ
7 พฤศจิกายน 2547 15:40 น.
นิติ
ระลอกไหล ลมไหว เริ่มฤดู
ยามเช้าตรู่ หมู่หมอกเบา เคล้าหนาวสั่น
หนาวกาย ใจรัว เกินจะกลั่น
ด้วยเริ่มวัน ตะวันทอแสงรับลม
ณ หนทางร้างร้าง สู่รังรอ
มุ่งไปต่อกับใจไร้ผ้าห่ม
มุ่งไปทางใด? โลกนิยม
ผ่าผ่านปมสังคมร้างจางน้ำใจ
สงบลงเถิด ลมเจ้าผู้ผันเปลี่ยน
ลดพากเพียรเวียนหนาว ข้าใจไหว
สงบลงอย่างใจข้าต้องการได้หรือไม่
ก่อความหมายใหม่ห้วงใจเดิมวิถีชน
ณ เช้าตรู่วันหนาว ข้ายืนเหงา
บ่นเบาเบา กับลมผ่านซานหน
ว่าอะไร อะไร ใจข้าดล
หลังก้าวไปปะปนคนหนาวเลือดเย็นฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
1004
