ไว้อาลัย กนกพงศ์ สงสมพันธุ์

แทนคุณแทนไท

ความตายที่พุ่งเข้ามาเร็วอย่างไม่คาดฝันและตั้งตัว นักเขียนรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ในปี 2539 กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ได้ถูกจู่โจมด้วยไข้หวัดใหญ่ตั้งแต่วันที่ 6 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา และถูกส่งเข้าโรงพยาบาลในวันที่ 7 อาการทุเลาดูไม่น่าเป็นห่วงออกจากโรงพยาบาลมาอยู่บ้านริมตีนเขาหลวง จังหวัดนครศรีธรรมราช ก่อนที่จะทรุดถูกส่งเข้าโรงพยาบาลอีกครั้งในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ และเจออาการแทรกซ้อนน้ำท่วมปอด รวมถึงติดเชื้อในปอด ทำให้เสียชีวิตอย่างปัจจุบันทันด่วน ทั้งที่มีการช่วยชีวิตทุกวิถีทาง
       
       กนกพงศ์ เป็นนักเขียนที่มีวัตรปฏิบัติในการทำงานเขียนอย่างเข้มข้น หนักแน่น ทุ่มทั้งชีวิต และจิตวิญญาณในการสร้างสรรค์งานเขียนขึ้นมาตั้งแต่เป็นวัยหนุ่มกระเตาะ จนถึงอายุขึ้นหน้าด้วยเลข 4 ในปัจจุบัน เขาเขียนบทกวี และเรื่องสั้นมาตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น และทำงานเรื่อยมาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง เป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มนาครซึ่งเป็นฐานที่มั่นของกลุ่มทำงานด้านศิลปวรรณกรรม และศิลปวัฒนธรรมของปักษ์ใต้ผู้อ่อนเยาว์ที่สุด
       
       ความสำเร็จในอาชีพนักเขียนของเขา ซึ่งสะท้อนออกมาจากความเด็ดเดี่ยว และความมีวินัยในการทำงานเขียนหนังสืออย่างหนัก มีความมุ่งมั่นในอาชีพนักเขียนอย่างเต็มที่ จนเป็นแบบอย่างให้นักเขียนรุ่นหลังที่จะเข้ามาสู่อาชีพนี้
       
       การได้รับรางวัลซีไรต์จากนวนิยาย 'แผ่นดินอื่น' จึงเป็นเรื่องที่ไม่ได้อยู่นอกเหนือความคาดหมายของผู้คนในวงการวรรณกรรม และคนอ่านหนังสือเท่าไหร่นัก การนั่งเป็นบรรณาธิการนิตยสารไรเตอร์ ซึ่งเป็นนิตยสารวรรณกรรมสามารถพิสูจน์ให้เห็นว่า กนกพงศ์รักและใส่ใจวงการวรรณกรรมมากมาย แม้จะปิดตัวลงไปก็ตาม
       
       กนกพงศ์ ถือเป็นหนึ่งในนักเขียนหนุ่มที่กำลังจะขยับตัวเองเปลี่ยนผ่านสู่มิติหนึ่งในการทำงานสร้างสรรค์วรรณกรรม เพราะตั้งแต่ปี 2548 ที่ผ่านมา งานของกนกพงศ์เริ่มทยอยออกมาสู่ท้องตลาดอย่างต่อเนื่อง รวมเรื่องสั้น 'โลกหมุนรอบตัวเอง' กับการกลับมาของเขาอีกครั้ง หลังจากเว้นระยะไม่มีงานเชิงวรรณกรรมออกมายาวนานเกือบ 10 ปี รวมถึงเขาเป็นโต้โผในการทำนิตยสารวรรณกรรม 'ราหูอมจันทร์' ที่กำลังจะออกมาในดือนหน้า ทำให้วงการวรรณกรรมค่อนข้างตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
       
       แต่น่าเสียดายที่เขาเพิ่งเริ่มต้นไฟฝันครั้งใหม่ กำลังสานงานต่อยังไม่ลุล่วง พระเจ้าก็รีบเอาตัวไปเสียก่อน
       งานเขียนของ กนกพงศ์ สงสมพันธุ์
       - รวมเรื่องสั้น 'คนใบเลี้ยงเดี่ยว'
       - รวมเรื่องสั้น 'สะพานขาด'
       - รวมเรื่องสั้น 'แผ่นดินอื่น' (รางวัลซีไรต์ ปี 2539)
       - รวมความเรียง 'ยามเช้าของชีวิต'
       - รวมเรื่องสั้น 'โลกหมุนรอบตัวเอง'
       นอกจากนี้ ยังมีการนำเรื่องสั้นในเล่ม 'แผ่นดินอื่น' แยกมาพิมพ์เป็นเรื่องสั้นขนาดยาว อาทิ 'แม่มดแห่งขุนเขา' และ 'แมวแห่งบูเก๊ะกรือซอ'
       งานที่มีแผนจะออกมาในปี 2549 รวมเรื่องสั้นที่เกี่ยวกับเด็ก 'นิทานประเทศ' กับรวมเรื่องสั้น 'แผ่นดินอื่น ภาค 2' รวมทั้งนิตยสารวรรณกรรมราย 4 เดือน ชื่อ 'ราหูอมจันทร์' โดยเล่มแรกตั้งชื่อปกว่า 'กีตาร์ที่หายไป'
       
       ***				
comments powered by Disqus
  • แทนคุณแทนไท

    14 กุมภาพันธ์ 2549 12:41 น. - comment id 13340

    สู่สุคติ นะครับ
  • มือ ไหม้พาย

    14 กุมภาพันธ์ 2549 13:05 น. - comment id 13341

    ขอบคุณสิ่งดีดีที่คุณสร้างไว้แก่แผ่นดิน
    หลับให้สบายนะครับ...
    
    
    ปล.ขอโทษคุณ \"แทนคุณแทนไท\"
    ที่ตั้งกระทู้ซ้ำนะครับ...
  • เพียงพลิ้ว

    14 กุมภาพันธ์ 2549 14:32 น. - comment id 13342

    ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • กวีปกรณ์

    14 กุมภาพันธ์ 2549 15:06 น. - comment id 13343

    ไว้อาลัยด้วยคนครับ
  • ดอกกระหล่ำ

    14 กุมภาพันธ์ 2549 15:10 น. - comment id 13344

    เพิ่งทราบข่าว ตกใจเลย เสียใจด้วยค่ะ
  • กุ้งหนามแดง

    14 กุมภาพันธ์ 2549 15:15 น. - comment id 13345

    เสียดายที่เขาจากไปก่อนวัยอันควร..แม้ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่เขาก็เป็นอีกหนึ่งที่ร่วมเดินทาง ในถนนสายนักเขียน ..
    
    แม้เรายังมินับเป็นนักเขียน เพียงแต่ชอบเขียนแลเล่าเรื่องราว.. ยังนึกเสียใจไม่น้อยที่ผู้มีความรักในอักษรเช่นเดียวกับเราและเพื่อนๆ ร่วมเวป ต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ..
    
    จึงขอร่วมไว้อาลัย แด่ผู้จากไป ไว้ ณ.ที่นี้
    
    กุ้งหนามแดง
  • ดอกข้าว

    14 กุมภาพันธ์ 2549 15:32 น. - comment id 13348

    แผ่นดินอื่น เป็นหนังสือเล่มแรกที่ผมอ่าน ในบันดาหนังสือซีไรท์..
    
    หนังสือเขาจุดประกายฝันของผม
    
    รักงานเขียนเขา งานเขามีคุณภาพ 
    
    ร่วมไว้อาลัย ด้วยศรัทธา
  • กัณมัทรี ผู้หญิงดาวศุกร์

    14 กุมภาพันธ์ 2549 16:26 น. - comment id 13351

    ร่วมไว้อาลัย29.gif
  • ราชิกา

    14 กุมภาพันธ์ 2549 18:04 น. - comment id 13352

    มาร่วมแสดงความเสียใจด้วยค่ะ...
  • น.นิรัติศัย

    14 กุมภาพันธ์ 2549 19:02 น. - comment id 13358

    ไว้อาลัย
  • เล็บมังกร

    14 กุมภาพันธ์ 2549 19:18 น. - comment id 13359

    หลับให้สบายนะครับพี่29.gif
  • อาภาภัส

    14 กุมภาพันธ์ 2549 21:12 น. - comment id 13362

    แม้ร่างไร้ไว้ชื่อลือค่ายิ่ง
    สร้างเสกสิ่งเกินสูงกว่าภูผา
    ดวงตะวันตกฟ้ายังโผล่มา
    อ่านอักษรา กนกพงศ์ คงหยัดยืน
  • ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น ..

    14 กุมภาพันธ์ 2549 21:48 น. - comment id 13363

    ..36.gif..
  • พุดพัดชา

    15 กุมภาพันธ์ 2549 07:47 น. - comment id 13366

    10.gif
    แทนน้องรัก
    ทันที่ที่เห็นบทความนี้
    หัวใจพี่พุดนิ่งงันเลยค่ะ
    และ
    พี่พุดขอหลั่งน้ำตา
    ไว้อาลัยคุณกนกพงศ์ค่ะ
    ด้วยรักอาลัยยิ่ง
    
    นานหลายปีมาแล้ว
    พี่พุด..พบหนังสือ
    *แผ่นดินอื่น*และ
    หลงรัก
    *หุบเขาฝนโปรยไพร*
    ที่เทือกเขาหลวงมาก
    จน..
    ตั้งใจจะไปหาซื้อที่ที่นั่น
    และ
    ให้น้องคนนึงเพียรหาให้
    
    พี่พุด
    อ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า
    ในทุกฉากเรื่องราว
    ของคุณกนกพงศ์
    ที่ก่อให้เกิดแรงฝันบันดาลใจมากมาย
    และ
    พาให้พี่พุดติดตามอ่านของคุณกนกพงศ์
    อย่างมิพลาดสายตาสายใจ
    
    พี่พุดเฝ้าเพียรติดต่อ
    และพยายามหาเบอร์โทร
    ไปที่สำนักพิมพ์..
    เพื่อ..
    จะคุยด้วย
    ในฐานะคนบ้านเดียวกัน
    ดินเดียวกัน
    ที่พี่พุดแสนรักศรัทธามาก
    และ
    พี่พุดวางแผนว่าจะไปเยี่ยมเขาสักวัน
    แล้ว...
    ทุกสิ่งฝันก็มลาย..ลา
    เสมือน
    คุณโกศล กลมกล่อม
    ที่พี่พุดเพียรตามหา
    และ
    คุณรักษ์ มนัญญาบอกกับพี่พุดว่า
    เขาพรากลาไปเช่นกัน
    ตั้งแต่พี่พุดอยู่เมืองนอกด้วยซ้ำ
    10.gif..
    แทน...
    นี่คือมรณานุสติ
    กับ..
    ทุกชีวาชีวิต
    มาเตือนจิตสอนใจ
    ให้เราทำความดี
    พลีแด่แผ่นดินและทุกคนที่เรารัก
    ก่อน..
    *ดวงตะวันแห่งชีวิตจะพลันดับลับลา
    ไปตราบชั่วนิจนิรันดรนะ10.gif
    
    คุณกนกพงศ์คะ
    นักอยากจะเขียนเพียรฝันค้างคนนี้
    ขอพลี..ดวงจิตคารวะ
    แด่..
    ดวงวิญญาณอันแสนงาม*ให้*ของคุณ
    ที่เพียรพลีมอบ
    แด่ผองชนคนในแผ่นดินนี้
    ด้วย
    งานอันแสนมากมีสาระคุณค่า
    ผ่าน..
    ถ้อยภาษาที่แสนบรรเจิดจิต
    สอนใจ..
    ให้เราทุกคนไทยได้หันหน้ามา
    รู้รักสามามัคคีกัน
    และ
    คุณเพียร
    รจนาเรื่องราวเกี่ยวกับ
    *ปัญหาชายแดนภาคใต้*
    นานมา..
    ก่อนจะเกิดวิกฤตการณ์เสียอีก
    
    
    พุดพัดชา
    คิดว่าป่านนี้
    ปวงทวยเทพเทวา
    คงได้มารับดวงวิญญาณ์คุณ
    ไปสู่แดนสวรรค์สรวงแล้วนะคะ
    และ
    สิ่งที่คุณเหลือและทิ้งไว้ให้
    คือ
    ความดี..
    ที่แสนมากล้นคุณค่าทางวรรณกรรม
    ในทุกเรื่องราวแสนงาม
    ที่..
    จะมิมีวันมอดไหม้
    ไปจนตราบชั่วนิจนิรันดร์
    
    
    36.gif10.gif16.gif
    
    ด้วยอาลัยยิ่งนักค่ะ
  • แสงไร้เงา

    16 กุมภาพันธ์ 2549 05:14 น. - comment id 13372

    ไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
    
    
    
    
    36.gif
  • ลมรำเพย

    17 กุมภาพันธ์ 2549 09:31 น. - comment id 13390

    ขอร่วมไว้อาลัยค่ะ 36.gif
  • ..สีน้ำฟ้า..

    21 กุมภาพันธ์ 2549 17:48 น. - comment id 13451

    ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
    
    ชวนกันกับน้องสาวคนหนึ่ง วันเสาร์นี้ว่าจะไปร่วมพิธีงานศพ คุณกนกพงศ์
    
    ถ้าได้ไป แล้วจะบอกเล่ามานะคะ
  • JOSHO

    23 กุมภาพันธ์ 2549 17:42 น. - comment id 13554

    ขออำลาอาลัย  กับการจากไปของคนที่มีค่า
  • ฟา

    23 พฤษภาคม 2549 18:27 น. - comment id 14396

    ด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่าง มาร่วมอาลัยรำลึกล่าช้าคงไม่ว่ากัน สู่สุคติค่ะ
    แม้วนเวียนว่ายในการเกิดชาติใดภพใด
    ดวงจิตภายในกายใหม่ก็ดวงเดิม...
  • ไร้ตัวตน

    5 กันยายน 2550 15:26 น. - comment id 18606

    ขอไว้อาลัยด้วย
  • แทนคุณแทนไท

    13 กันยายน 2551 11:17 น. - comment id 21613

    
    							
    							

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน