4 พฤศจิกายน 2554 15:30 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ผ่านเรื่องราวโรคร้ายที่กรายกล้ำ
ผ่านบอบช้ำกายจิตด้วยพิษฝัง
แต่ก้าวผ่านหลากเชื้อโรคเรื้อรัง
ที่ประดังหมายปลิดชีวิตตน
กำลังใจมวลมิตรพิชิตโรค
ปลดเปลื้องโศกรานรุกแทบทุกหน
ความเข้มแข็งทุกช่วงแห่งดวงมน
ช่วยผ่านพ้นวิบากที่ถากใจ
ฟ้าหลังฝนทุกยามงดงามยิ่ง
สรรพสิ่งคืนกลับจากหลับไหล
คราแสงทองเยือนย่ำฟ้าอำไพ
ปลุกหัวใจหาญกล้าเข้าฝ่าฟัน
นับจากนี้ต่อไป..ความพ่ายแพ้
เป็นเพียงแค่ใยบางเข้าขวางฝัน
ด้วยดวงมานกล้าแกร่งเฉกแสงวัน
เลือนลบผันมืดหม่นจนพ้นทาง
อัลมิตรา...ขวบปีที่ผ่านพ้น
ทุกข์สู้ทน..เจ็บฝืน..ค่อยยืนย่าง
ข้ามความตายความเป็นเพียงเส้นบาง
เพื่อคงร่างให้อยู่สู้ชะตา
จากป่าเหนือหนาวลมที่พรมไล้
ฝากความนัย..รู้สึกระลึกหา
ปลอบดวงมนกล่อมขวัญ..อัลมิตรา
ให้ฟันฝ่า..โรคร้ายมลายลง๚ะ๛
22 กันยายน 2554 10:38 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ นานแล้วหนอวันหวานที่ผ่านล่วง
หลายเดือนดวงแรม-เพ็ญ-ลับเร้นหาย
คาบวสันต์ลาลับผันกลับกราย
เริ่มต้นสายลมเหนือเข้าเจือดาว
หนึ่งรอยรักสลักจินต์มิสิ้นหวาน
แม้นช่วงกาลผ่านล่วงเวียนห้วงหาว
กลางดวงมานทุกอย่างยังพร่างพราว
ด้วยเรื่องราวจินตภาพโลมอาบใจ
ยิ่งยามนี้ลมหนาวโบกราวป่า
จากลับลาถิ่นเถินเนินไศล
ก็วนช่วงคาบคืนสู่ผืนไพร
พร้อมวาวใสน้ำค้างแต้มกลางวาร
ยังจดจำเรื่องเราหรือเปล่าหนอ
ฝากเดือนทอจำนรรจ์ส่งบรรสาร
อ้อมแขนใคร??โอบอุ่นละมุนมาน
ท่ามสายธารหมอกขาวล้อมราวพง
ฤๅลืมเถื่อนถิ่นหนาวเมื่อคราวนั้น
รานจำนรรจ์ยับยุ่ยเป็นผุยผง
มิสานก่อรักล้ำในจำนง
ปล่อยจบลงกับวสันต์ที่ผันกราย
หากอาทรยังถวิลมิสิ้นเชื้อ
รักยังเจือแดนทรวงมิล่วงหาย
จงไขความตอบย้ำถ้อยคำชาย
เพื่อจักคลายเศร้าหมองที่ครองมน
ค่ำคืนนี้ยาวนานกว่าวารไหน
ร้างอุ่นไอห่มทรวงท่ามห้วงหน-
พร่างพรายดาวแต้มฟ้าแต่งสากล
แต่อกคนรื้นรกวิตกครอง๚ะ๛
13 กันยายน 2554 08:47 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ กาลยาวนานเหลือแสนในแดนภพ
เกินเอื้อมทบรอนวงอสงไขย
หมายเคียงคู่ร่วมคล้องสองฤทัย
ช่างยาวไกลยากฝ่ามรรคากรรม
สุดแสนห่างบนวารที่ผ่านคาบ
ฤๅรอยบาปทาบทางที่ย่างย่ำ
เพรงบุญยังมิเอื้อหนุนเกื้อนำ
จึ่งต้องดำเนินรอยที่คอยแปลง
ทนว่ายเวิ้งบาปบรรพ์ที่กั้นขวาง
หม่นมืดกลางดวงจินต์จนสิ้นแสง-
ของเรื่อรุ้งทอดลำเคยสำแดง
กลับถูกแฝงม่านหม่นอนธการ
ทั่วสรรพางค์แรงรอนแสนอ่อนล้า
ท่ามมรรคาขีดวงรอบสงสาร
ต้องเผชิญเกิดดับกี่นับนาน
จึ่งจักผ่านข้ามช่วงพ้นบ่วงบรรพ์
ขอตั้งจิตอธิษฐานทุกกาลกัป
แม้นเกิดดับท่ามห้วงสรวงสวรรค์
ฤๅตกใต้แดนภูมิขุมโลกันต์
จิตหมายมั่นสถิตย์ข้างเพียงนางเดียว๚ะ๛
16 สิงหาคม 2554 10:37 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ถาโถมเถิดริ้วรอยของร้อยเจ็บ
เข้าแนมเหน็บฤทัยเสียให้หนำ
เพียงภาพลวงคลีผงซากทรงจำ
คราดื่มด่ำรักหวานที่ผ่านมา
เพียงลำพังบนโลกอันโศกเศร้า
ใต้เงื้อมเงาจาบัลย์กลางพรรษา
ยิ่งฝนพรำหยดหยาดสาดกายา
ประหนึ่งว่าโลกดับสิ้นลับไป
เจ้าสะอื้นในอกสะทกสั่น
เกินกักกั้นน้ำตาที่บ่าไหล
ร้องเถิดร้องออกมาให้สาใจ
ความปราชัยเพียงบททดสอบมาน
หากน้ำตาจาบัลย์ของวันนี้
ล้างราคีซากเถ้ารักเผาผลาญ
แม้นหลั่งเป็นโลหิตแทบปลิดปราณ
เพื่อพ้นผ่านชอกช้ำจงจำยอม
มวลสุมาลย์บาน-เฉาทุกเช้าสาย
ยังกำจายอวลถิ่นด้วยกลิ่นหอม
รัก - ลวง -พราง ชื่นสมและตรมตรอม
เพียงกาลย้อม-ป้ายปาดเขียนวาดกล
แม้การณ์นี้ความรักปรักซาก
เจ็บถางถากเร้ารุกแทบทุกหน
ใช่จักหม่นมืดดับจนอับจน
หากก้าวพ้นขื่นเข็ญที่เข่นทรวง
**บทส่งท้าย!..ทางฝันอันวิโยค**
คือคืนโศกครองใจอันใหญ่หลวง
ให้จางจากกมลทุกกลลวง
แล้วมิทวงถามไถ่..ว่าใครทำ??
**บทส่งท้าย!..ทางฝันอันวิโยค**
แม้นเศร้าโศกย้ำตอกจนชอกช้ำ
จงฝ่าผ่านข้ามบ่วงของช่วงกรรม
พ้นมืดดำมายาของอารมณ์ ๚ะ๛
9 สิงหาคม 2554 16:44 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ตาฝ้าฟางย่างย่ำก็ลำบาก
คราเจ้าจากเรือนเหย้าแม่เฝ้าหวัง
สักวันหนึ่งเจ้าย้อนมานอนรัง
สู้หน้าตั้งตาคอยเกินร้อยกาล
เจ้าเติบโตเติบใหญ่ในหน้าที่
เกียรติศักดิ์ศรีมากล้นหลากคนขาน
ห้อมล้อมด้วยเสพสิ่งศฤงคาร
บริวารคัดสรรให้บัญชา
ปฎิทินขีดฆ่าคราวันลับ
เฝ้านั่งนับเพ็ญแรมแกมเวหา
ไตรจีวรบริขารปีผ่านมา
ล่วงพรรษาอีกหนแม่ทนรอ
ไม้ใกล้ฝั่งจักยืนกี่หมื่นหน
ก้าวย่างบนวงกรรมซ้ำซ้ำหนอ
มีสิ่งเดียวน้อยหนึ่งก็พึงพอ
แม่เพียงขอเห็นสีชายจีวร
มิได้ทวงบุญคุณให้ขุ่นจิต
ก่อนชีวิตหยุดนิ่งท่ามสิงขร
เพียงซากเถ้าผุพังยังกองฟอน
แม่ขอวอนลูกคืนได้ชื่นชม
ทรัพย์สมบัติมรดกแม่ยกให้
ขอน้ำใจมิมากหากเหมาะสม
บวชแทนคุณมารดาค่าน้ำนม
ก่อนแม่ล้มร่างลับมิกลับมา
หากมิทันดูใจด้วยไกลห่าง
ยามซากร่างแม่รั้งเพียงมังสา
หมดสิ้นปราณลงโลงโยงศาลา
ขอสักครา..บทสวด " บวชหน้าไฟ "๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1262
