24 พฤษภาคม 2554 19:27 น.

๏ รัก..ฤๅ..ลืม..ฤๅ..เลือน๚ะ๛

บินเดี่ยวหมื่นลี้

๏ อุษาสางเคลื่อนแสงเข้าแต่งคาบ
กวาดกลบภาพราตรีลับลี้หาย
ดวงจันทร์งามเลือนดับลับแสงกราย
ดารารายผันล่วงจากสรวงแดน

งามภาพงามแห่งฝันก็พลันจบ
ทิวาลบร่องรอยของร้อยแสน-
จินตภาพเลือนหมดถูกทดแทน
ด้วยเปลือกแก่นครรลองของโลกจริง

มิอยากพบความจริงทุกสิ่งสรรค์
ด้วยวารวันโหดร้ายทำลายสิ่ง-
ที่ถักทอก่อรักหวังพักพิง
กลับถูกทิ้งถูกขว้างเพราะวางใจ

ว่าดวงมานสองเราที่เฝ้าสร้าง
จักมิร้างลากันแม้นวันไหน
ตราบสูรย์สิ้นดินหายสลายไป
จักมั่นในวาจาสัญญารัก

มาดแม้นใครผิดคำจงช้ำชอก
ปฎักตอกทิ่มทรวงให้หน่วงหนัก
อยู่ท่ามความมืดมนร้างคนภักดิ์
จึ่งสลักคำมั่นหมายสัญญา

แต่ยามนี้ใครเล่าต้องเศร้าสร้อย
รักจางรอยเลือนไปเกินไขว่หา
ใครกันหนอผิดคำจำนรรจา
สัตย์สัญญาลอยหายกับสายลม

คนผิดคำมั่นหมายลับหายสิ้น
ผลักชีวินคนอยู่คู่ขื่นขม
ดวงฤทัยห้อมล้อมด้วยตรอมตรม
เกินจักข่มล่มเจ็บที่เหน็บทรวง

คงได้แต่รอคอยวันคล้อยแสง
ราตรีแปลงคาบจับประดับสรวง
คอยดาราพร่างพรายเรียงรายดวง
เพื่อผันช่วงวันโศกของโลกจริง

คงได้แต่รอคอยวันคล้อยแสง
เพื่อทอนแรงโศกเศร้าที่เข้าสิง
หวังดวงมานล้าหนักได้พักพิง
และหยุดนิ่งในฝันอนันต์กาล๚ะ๛				
18 พฤษภาคม 2554 15:31 น.

๏ สาส์นรัก ๚ะ๛

บินเดี่ยวหมื่นลี้

๏ รอยอดีตจับจองครอบครองขวัญ
เนิ่นนานวันขื่นทรวงแสนหน่วงหนัก
ทนบินเดี่ยวฯจากดงไร้พงพัก
เหมือนร้างหลักพักพิงอิงดวงมาน

คนแพ้พ่ายดั่งจมปลักตรมโศก
ความวิโยคโถมถั่งดั่งประหาร
สิ่งงดงามเรื่อรุ้งท่ามคุ้งธาร
กลับจมห้วงอนธการแสนนานเนา

แต่เหมือนดั่งเพรงบุญเข้าหนุนเกื้อ
ท่ามป่าเหนือโดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวเหงา
แสงแห่งสูรย์เบิกสรวงห้วงฟ้าเทา
ทาบป่าเขาเลือนหม่นลับพ้นทาง

**ถึง..เวียงพิงค์**แว่วหวานในสาส์นรัก
ที่ทอถักกรองกานท์เพื่อสานสร้าง
สองเราร่ำพจน์ถ้อยเรียงร้อยวาง
เพื่อร่วมทางสู่ฝันนิรันดร

**ห่วงหา**อาลัยยามไกลห่าง
แม้นอยู่ต่างห่างแคว้นแดนสิงขร
**หนึ่งเดียวในดวงใจ**มิคลายคลอน
ด้วยอาวรณ์ผูกมั่นพันธนา

**อ้อมฟ้า..โอบขวัญ**ยามสั่นไหว
ด้วยฤทัยคล้องพ่วงความห่วงหา
ตราบสายกาลกลืนกินสิ้นเวลา
มิอาจพรากปรารถนาสัญญาใจ

**คำนึงป่าเหนือ**เมื่อลมหนาว
โบกท่ามราวไพรสัณฑ์จนหวั่นไหว
กลัวเพรงกรรมซ้ำซัดระบัดไกว
พรากสายใยแห่งรักให้หักราน

แต่ยามยินพจน์ถ้อยเรียงพากย์
โอบอ้อมจากฟากฟ้ามาร่ำสาส์น
**เพราะรัก..ที่รัก**ปักดวงมาน
หลอมวิญญาณพี่นี้บัดพลีนาง

นับแต่นี้ตราบพรหมจักล่มสิ้น-
ทั้งผืนดินแผ่นฟ้าอุษาสาง
สรรพสิ่งม้วยมอดเกินทอดวาง
ก็มิร้างความ**คำมั่นสัญญา**

หัวใจเคยบาดเจ็บและเหน็บหนาว
ผ่านเรื่องราวมืดมนเกินค้นหา
นับแต่นี้ท่ามธารกาลเวลา
จักรักษาดวงมานด้วย**หวานรัก**๚ะ๛				
10 พฤษภาคม 2554 11:47 น.

๏ ฝากรัก..ข้ามฟ้า ๚ะ๛

บินเดี่ยวหมื่นลี้

๏ ฝากใจจากแดนเหนือไปเอื้ออุ่น
ร้อยละมุนพจน์พากย์ที่อยากเผย
เจือหวานหอมฝากคำลมรำเพย
ช่วยเฉลยความนัยคนไกลตา

หวังเติมเต็มทรวงสองที่คล้องมั่น
สานสัมพันธ์สมมาตรปรารถนา
ให้รักเรานั้นคล้ายสายธารา
แม้นเหล็กกล้ามิอาจตัดขาดชล

วอนเพรงบุญหนุนนำปราศกำสรวล
ได้พบนวลน้องนางบ้างสักหน
แมันเพียงเสี้ยวเศษกาลที่ผ่านวน
คงสุขล้นทรวงนี้ที่รอคอย

ยามคาบค่ำร่ำบทกำหนดห้วง
ท่ามแดนสรวงจรดภูดูเหงาหงอย
บางค่ำคืนห่วงหาน้ำตาปรอย
คำนึงกลอยคนไกลหวั่นไหวทรวง

ฝากใจจากถิ่นเถื่อนถึงเรือนน้อง
เข้าจับจองข้ามแดนด้วยแหนหวง
แม้นต่างฟากแผกฝั่งห่างทั้งปวง
แต่คล้องพ่วงสัมพันธ์นิรันดร๚ะ๛				
3 พฤษภาคม 2554 13:59 น.

๏ รัก ฤๅ ลืม ๚ะ๛

บินเดี่ยวหมื่นลี้

๏ หลากพจน์ถ้อยรอยคำที่พร่ำกล่าว
แสนเรื่องราวล้อมฟ้าโอบป่า-เถิน
กี่รอยเท้าย่างย่ำในดำเนิน
พบเผชิญ-พลัดพรากวิบากรอย

จารึกรักเล่มหนึ่งอาจตรึงจิต
รอยลิขิตปราศเศร้าและเหงาหงอย
ความทรงจำพ้นผ่านการรอคอย
สานเรียงร้อยผูกมั่นพันธนา

บางจารึกซ่อนตรมและขมขื่น
ท่ามวันคืนโศกหนักทุกข์นักหนา
ด้วยอาทรแล้งแล้วในแววตา
คำสัญญาเลือนสิ้นมิยินยล

เวิ้งฟ้ากว้างทางไกลสุดปลายโลก
อาจแฝงโศกซ่อนสุขแถบทุกหน
หากหมายพบสิ่งหวังอย่ากังวล
จงสืบค้นเลือกสรรอย่างบรรจง

จักจารึกฤๅลบเพื่อกลบรัก
หมายหาญหักดวงฤดีเป็นคลีผง
ฤๅหมายมั่นฝันชื่นให้ยืนยง
ลองถามตรงดวงมานของกานดา

แสงตาวันแสงเดือนยังเคลื่อนขับ
เข้าจองจับตามวารผ่านเวหา
มิลบเลือนคงมั่นวันเวลา
เฉกสัญญาหนึ่งชายยังหมายเคียง๚ะ๛				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
Lovings  บินเดี่ยวหมื่นลี้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
Lovings  บินเดี่ยวหมื่นลี้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบินเดี่ยวหมื่นลี้