15 พฤศจิกายน 2548 10:37 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เสียงครวญจากแดนไกลคล้ายตัดพ้อ
เหมือนใครรอเพลงหวานมาสานฝัน
เฝ้ารอคืนเพ็ญล่วงเนิ่นนานวัน
คงโศกศัลย์โดดเดี่ยวเปลี่ยวอุรา
เจ้าจงมองจันทร์งามยามคืนเพ็ญ
แล้วจะเห็นบางใครที่ใฝ่หา
ความอาวรณ์ห่วงใยแม้นไกลตา
ยังคงมากปรารถนามาเคียงใจ
แม้นมิได้เคียงข้างดั่งใครเขา
แต่รักเราคงมั่นอย่าหวั่นไหว
ขอตั้งจิตอธิษฐานทุกกาลไป
วอนเทพไท้ปกปักษ์รักษ์ฤดี
จะลอยโคมหัวใจไปหาเจ้า
ให้ความเศร้าสูญหายมลายหนี
ขอสุขสันต์หรรษาบรรดามี
มอบคนดีอัลมิตราคราคืนเพ็ญ๚ะ๛
14 พฤศจิกายน 2548 10:50 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ในบางคราวบางคนยามหม่นหมอง
เฝ้าถือครองความเศร้าเคล้าโศกศัลย์
ด้วยเจ็บเกินครวญคร่ำเพ้อรำพัน
เพราะความฝันนั้นฉาบอาบมายา
ยอมทุ่มเทใจกายให้ทั้งหมด
ยอมเปลื้องปลดเรือนร่างเสน่หา
มอบความรักภักดิ์มั่นขวัญอุรา
มอบศรัทธาคงมั่นนิรันกาล
พอนานวันร่องรอยความรักร้าว
ค่อยค่อยก้าวคละคลุมกุมวันหวาน
ซ่อนเงื่อนปมลมลวงบ่วงซาตาน
สุดท้ายผลาญเผาซากรักมลาย
เพียงเถ้าถ่านศรัทธาใจในซากเถ้า
เพียงรางเงาความฝันอันสลาย
เพียงร่องรอยสวาทล้ำเคยกล้ำกลาย
ฤๅความตายที่หลุดพ้นคนพ่ายรัก๚ะ๛
11 พฤศจิกายน 2548 08:42 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แล้วลมหนาวก็ทักทายในคืนค่ำ
ริ้วลำนำหมอกขาวพราวไสว
เพ็ญเด่นดวงโดดเดี่ยวช่างเปลี่ยวใจ
ดั่งบางใครถวิลหารักมาเยือน
หยดน้ำค้างแต้มแต่งแก้มบุปผา
คล้ายน้ำตาคนไกลให้หมายเหมือน
ฤๅคำมั่นสัญญามาลืมเลือน
จึ่งแชเชือนมิคิดถึงคนึงกัน
ฝากดวงจันทร์ถามไถ่คนปลายฟ้า
โปรดตอบมาอย่ารวนเรหรือเหหัน
สวาทหวานที่มอบให้ในวานวัน
มิใช่ฝันยามนิทราแล้วลาไกล
ยามลมหนาวทักทายในคืนค่ำ
ดั่งตอกย้ำคิดถึงคนเคยเคียงใกล้
แต่ยามนี้ไร้เงาเจ้าหัวใจ
ทิ้งบางใครผิงดาวเศร้าลำพัง๚ะ๛
4 พฤศจิกายน 2548 14:09 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เมื่อความจริงปรากฏหมดสงสัย
ใครเป็นใครเลวทรามตามเวปเผย
คนที่เขายกย่องพี่น้องเปรย
กลับมีหางโผล่มาเฉยเลยประจาน
ด่าประณามตัดสินหมิ่นประมาท
ยืมมือคนอื่นพิฆาตมุ่งมาตรผลาญ
สารเลวเกินทนคนจิตมาร
เพียรระรานให้เสียหายมิวายเว้น
วันที่เวปกระชากหน้าผู้ล่าเหยื่อ
หมาที่อ้างว่าเป็นเสือเพื่อโดดเด่น
ไอ้หน้าด่างร้องครางอย่างลำเค็ญ
ขี้เรื้อนเร้นหลบภัยให้ทุรน
ไอพีเวปปรากฏบทพิสูจน์
ปากที่พูดให้ร้ายใครขยายผล
หลักฐานจะมัดไว้หากใครยล
ใบบัวปิดฤๅพ้นคนระยำ ๚ะ๛
3 พฤศจิกายน 2548 11:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ แม้นมิใช่ครุฑาพญาหงส์
เพียงนกดงไร้ค่าคอยล่าฝัน
บินหมื่นลี้ข้ามผาท้าตะวัน
ห่มแสงจันทร์ก็อุ่นใจใต้ดวงดาว
ฝันที่หวังวางไว้ตรงปลายฟ้า
แม้บางคราบาดเจ็บและเหน็บหนาว
มิเคยท้อทอถักแม้นสักคราว
หลากเรื่องราวคือตำนานการเดินทาง
ยามราตรีคลี่ม่านคลุมลานหล้า
ซุกกายาหลับไหลรอรุ่งสาง
น้ำค้างพรมลมหนาวอันเบาบาง
จะเลือนลางยามทิวาเข้ามากราย
ร้อยทิวาพันราตรีที่ผ่านผัน
กี่แรมจันทร์มิละหวังยังจุดหมาย
ยังมุ่งมั่นบากบั่นฝ่าอันตราย
ตราบสุดท้ายถึงปลายทางอย่างทรนง๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
3793
