18 พฤษภาคม 2548 11:00 น.

ฝากหัวใจไประยอง

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ฝากหัวใจไประยองกับผองเพื่อน
ฝากดูเดือนนับดาวพราวไสว
จากปลายฟ้าผ่านโค้งรุ้งมุ่งส่งไป
จะมีใครรับไว้หนอขอพึ่งพา

เจ๊..กอกกเจ้าบ้านว่างหรือไม่
ขอฝากใจดวงน้อยลอยมาหา
คนเมืองลิงเดินทางไกลในเวลา
จะเมตตาเพียงนิดคิดอย่างไร

อีกค้างคาวจากสุราษฏร์มาดชายมั่น
เดินผ่านวันแรมรอนกลัวอ่อนไหว
แก้วประเสริฐจากอาศรมยิ่งห่วงใย
กลัวฝากไปเก็บแต่ยามาลืมเรา

ไอ๊ซ์ดาโฮโอ้แม่นางว่างไหมหนอ
อยากพนอชมเดือนเป็นเพื่อเขา
กุ้งหนามแดงหากข้างกายไร้คนเนาว์
เชิญหยิบเอาไปใช้สอยจะคอยเคียง

ส่วนเรไรฝากไปให้ร่ำร้อง
ดังกึกก้องเพลงจันทร์สนั่นเสียง
ส่วนปู่ลิงกะตั้งมารินเรียง
แบล๊กคงเกลี้ยงมิถึงเราน่าเศร้าจริง

ฒ ผู้เฒ่าคงมิว่างดั่งเพื่อนเพื่อน
ยกจอกจันทน์เย้ยเดือนเหมือนผีสิง
หญิงไร้เงาเขามีคู่มาแอบอิง
เราเหมือนลิงวิ่งวุ่นลุ้นฝากใจ

พระจันทร์เศร้าหวั่นจิตมิหายเศร้า
แค่ชื่อเขาดูหม่นจนหวั่นไหว
ยิ่งศิษย์น้องนายเมากินเหล้าไว
ขืนฝากไปตกทะเลก่อนเห่จันทร์

ภูตะวันมีเพื่อนอยู่มิห่าง
คงมิว่างเจียดแบ่งบทเพลงฝัน
ทะเลใจให้สักนิดจิตผูกพัน
ด้วยตัวฉันอยากชมเดือนเป็นเพื่อนเธอ

แล้วขลุ่ยหลิบว่าไงฝากใจหน่อย
โปรดอย่าปล่อยคนไกลได้คอยเก้อ
ยายเพียงพลิ้วอยู่ไหนตาอยากเจอ
ฝากร้อยฝันมาเสนอให้เธอชม

คนสุดท้ายให้ลุ้นก่อนแรงล้า
อัลมิตราว่าไงยาใจผม..(555 ขอหัวเราะก่อน)
ขอฝากใจน้อยน้อยที่พลอยระทม
ด้วยอยากชมเดือนดาวกลางอ่าวไทย

ด้วยอยู่ไกลปลายฟ้ามามิถึง
แต่มีหนึ่งอาวรณ์อันอ่อนไหว
จึงเอื้อนเอ่ยฝากจิตมิตรกลอนไทย
ช่วยชมจันทร์ฝากใจในคืนเพ็ญ				
17 พฤษภาคม 2548 11:09 น.

นิยายรัก..ขาดตอน

บินเดี่ยวหมื่นลี้

...ดั่งนิยายรัก...แรกเริ่มถักทอประกาย
...ปานแสงจันทร์ฉาย...แจ่มจรัสกลางห้วงฟ้าราตรี
...คำมั่นสัญญา...มิร้างลา...หรือหน่ายหนี
...ตราบชั่วชีวี...ในฤดี...เพียงเราคู่กัน
...ขอบฟ้า...โค้งรุ้ง...กั้นแบ่งเราสอง...
...ยังช่วยกันประคับประคอง...ความรักและความฝัน
...เวลาผันผ่านเนิ่นนานวัน...ความสัมพันธ์เรายังคงยัง

...ดั่งนิยายรัก...ให้รู้จักความเศร้า...และหม่นหมอง
...ความฝันสองเรา...ที่คอยเฝ้าเคียงครอง
...มีคนหมายปอง...แบ่งความฝันไป
...เขาก้าวเข้ามา...ตัวเธอเองนั้นก็...หวั่นไหว
...สร้างทางแยก...แห่งหัวใจ
...โดยหลงลืมไป..และทิ้งฉันไว้ ณ ที่เดิม

...ดั่งนิยายรัก...ขาดตอน...
...บทละครแห่งความเจ็บช้ำ
...รอยเจ็บบากใจให้ได้...จดจำ
...รักเคยหวานฉ่ำ...พลันร้างลาไกล
...คงต้องอยู่อย่างเดียวดาย
...เขียนนิยายรักที่...ขาดหาย
...ให้จบอย่างอนาถใจ...หรือลาจากลับไปชั่วนิจนิรันดร์..

***วันนี้ขอเกเรเพื่อน ๆ ไม่เขียนกลอนแปดนะ แบบว่าเขียนไม่ออกอ่ะ				
14 พฤษภาคม 2548 10:28 น.

เพียงเธอกล้าแกร่ง

บินเดี่ยวหมื่นลี้

หลากเรื่องราวถูกประณามเขาหยามหมิ่น
จนไร้สิ้นศักดิ์ศรีมิมีเหลือ
ขุดคุ้ยคำแต่งแต้มแกมพิษเจือ
หวังเพียงเพื่อทำลายให้อายคน

จงเข้มแข็งแกร่งไว้อย่าได้หวั่น
ขอให้อัลฯผ่านห้วงช่วงสับสน
ร้อยเรื่องเท็จสะเก็ดลวงบ่วงคำชน
จะหลุดพ้นด้วยเรารู้เท่าทัน

ใครจะเชื่อหรือไม่ตามใจเขา
ปัญญาเบาห้ามมิได้ในกระสันต์
ยิ่งเรื่องราวป้ายสีตบตีกัน
แห่ล้อมวงมาช่วยปั้นจนบานปลาย

จากวันนี้ขอใจจงกล้าแกร่ง
ก้าวด้วยแรงศรัทธาที่มั่นหมาย
สู่ขอบฟ้าโค้งรุ้งรุ่งเรืองพราย
ก้องกำจายทุกคืนวัน..นะ..อัลมิตรา				
12 พฤษภาคม 2548 13:27 น.

ชายชาตรี

บินเดี่ยวหมื่นลี้

 
ชาติชายควรคงไว้.......................ศักดิ์ศรี
รักเกียรติมิอวดดี........................โอ่อ้าง
สังวรณ์กามโลกีย์........................จิตบ่ม
ธรรมะควรหมั่นสร้าง...................เพื่อพ้องวงศ์วาร
 
สตรีเพศแม่ไซร้...........................เดียวกัน
หยามเหยียดฤาแดกดัน................จาบจ้วง
ศักดิ์ศรีแห่งชายพลัน.................. หมดค่า
ตกต่ำดำดิ่งห้วง..............................ชั่วช้าสามานย์
 
ให้เกียรติแม้นว่าไร้......................นับถือ
สูงต่ำฐานะฤๅ................................เขตกั้น
ภายในจิตใจคือ............................พรหมโลก
เฉกศรัทธาเขามั่น........................เมื่อรู้ใจเรา
 
สังคมเพศต่างเท่า.......................เทียมกัน
สิทธิปัจจุบัน................................ยกให้
ปกป้องและแบ่งปัน.....................หญิงก่อน
ยกย่องเทิดเกียรติไซร้................เฉกเช่นชาตรี
 
ชายใดทำเยี่ยงนี้.........................เทวดา
หญิงทั่วผืนโลกา.........................แซ่ซร้อง
หากจิตมั่นภรรยา........................ครองคู่
ไยแหกปากป้องร้อง.....................อวดอ้างสรรพคุณ

				
10 พฤษภาคม 2548 14:07 น.

ปลอบคนไกล..ใต้ผืนดาว

บินเดี่ยวหมื่นลี้

แว่วสำเนียงใครคนหนึ่งถึงปลายฟ้า
ดุจพ้อว่าบาดเจ็บและเหน็บหนาว
แสนเดียวดายท่ามคืนใต้ผืนดาว
อกรวดร้าวรอรักเก้อเพ้อรำพัน

จำได้ไหมสัญญาใจใครคนหนึ่ง
ที่ส่งถึงแก้วตาคราก่อนนั้น
จากขอบฟ้าแสนไกลให้แจ่มจันทร์
ขอจอมขวัญจงสดใสในทุกคราว

ส่งความรักจากปลายฟ้ามาโอบปลอบ
ไออุ่นมอบให้อัลฯหายสั่นหนาว
หยาดน้ำตาที่หลั่งไหลใต้แสงดาว
จะซับวาวเช็ดคราบนองทั้งสองตา

คืนเดียวดายใต้ผืนดาวที่พราวพร่าง
เศร้าจงจางโศกจงจรอย่าย้อนหา
ขวัญคืนสู่คู่จิตยามนิทรา
นะจอมขวัญอัลมิตรายอดยาใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
Lovings  บินเดี่ยวหมื่นลี้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
Lovings  บินเดี่ยวหมื่นลี้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบินเดี่ยวหมื่นลี้