26 กันยายน 2555 14:16 น.

ปลิงน้อยคอยหวัง

บุญเพิ่ม

ปลิงน้อยคอยหวัง

คอยคนลง   หว่านแห  นานแท้หนอ
ปลิงน้อยรอ    อยู่ตาม     แหล่งน้ำใส
อยากดูดเลือด  หวานยิ่ง    กว่าสิ่งใด
เหตุไฉน      ช่วงนี้       ไร้วี่แวว

หรือน้ำท่วม      บ้านจน    ผู้คนเศร้า
นั่งหงอยเหงา  ลำเค็ญ     กันเป็นแถว
พบชอกช้ำ        ทั่วหน้า    หมูหมาแมว
เบื่อหน่ายแล้ว     น้ำมา    จับปลาปู

เห็นใจเถิด     ปลิงน้อย      ยังคอยหวัง
อ่อนกำลัง       ท้องกิ่ว       โหยหิวอยู่
อยากให้คน     ว่ายตาม       สายน้ำดู
แล้วจะรู้            แถวนี้        วารีเย็น

ถอดรองเท้า     ก้าวเดิน    ก็เพลินยิ่ง
รับรองปลิง      จับได้      มิให้เห็น
ขอเจาะเลือด    ดื่มด่ำ     ยามจำเป็น
คลื่นกระเซ็น   ปลิงน้อย  จะปล่อยเอย!ฯ

                               อริญชย์
                           ๒๖/๙/๒๕๕๕


   


ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก

ปลิง (Aquatic Leech) และ ทากดูดเลือด (Land Leech) จัดอยู่ในไฟลัมแอนเนลิดา ลักษณะลำตัวเป็นข้อปล้องและยืดหยุ่น ชอบอยู่ในน้ำนิ่งตามหนอง (สำหรับปลิง) และอยู่ตามพื้นที่ชื้นแฉะเช่นบริเวณป่าดงดิบเขตร้อน (สำหรับทากดูดเลือด) ดำรงชีพโดยการดูดเลือดสัตว์อื่น รวมทั้งเลือดมนุษย์เป็นอาหาร

เนื้อหา [ซ่อน] 
1 การดำรงชีวิต 
2 การห้ามเลือดหลังจากโดนปลิง 
3 ประโยชน์ทางด้านการแพทย์ 
4 แหล่งข้อมูลอื่น 
 
[แก้] การดำรงชีวิตปลิงดำรงชีวิตด้วยการดูดเลือดจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม, สัตว์เลื้อยคลาน และ ปลาบางชนิดเป็นอาหาร และเนื่องจากไม่มีดวงตาจึงอาศัยการจับแรงสั่นสะเทือนจากการเคลื่อนไหวของเหยื่อด้วยแรงสั่นสะเทือนในน้ำ (สำหรับปลิง) และสำหรบทากดูดเลือด (Land Leech) มันจะคอยชูตัวอยู่ตามพื้นดินหรือไต่ขึ้นไปบนกิ่งไม้ มีสัมผัสที่ไวต่อกลิ่นและอุณหภูมิ เมื่อเหยื่อเข้าใกล้มันจะใช้อวัยวะที่เรียกว่าแว่นดูด (Sucker) เกาะเข้ากับตัวเหยื่อ ซึ่งอวัยวะนี้มีทั้งด้านหน้าและด้านท้าย โดยมันจะใช้แว่นท้ายในการยึดเกาะ

เมื่อมันสามารถเกาะผิวเนื้อของเหยื่อแล้วมันจะค่อยๆ ไต่อย่างแผ่วเบาเพื่อหาที่ซ่อนตัว (ในช่วงนี้ใช้เวลาประมาณ 80-90 วินาที ที่เราจะปัดหรือดึงปลิงออกโดยไม่ต้องเสียเลือด) หลังจากนั้นมันจะใช้แว่นหน้าลงบนผิวเนื้อของเหยื่อเพื่อดูดเลือด โดยปลิงจะปล่อยสารชนิดหนึ่งคล้ายกับยาชาและเวลาที่ปลิงดูดเลือดมันจะปล่อยสารออกมา 2 ชนิด ซึ่งได้แก่ สารฮีสตามีน (Histamine) ช่วยกระตุ้นให้หลอดเลือดขยายตัว และสารฮีรูดีน (Hirudin) มีคุณสมบัติต้านทานการแข็งตัวของเลือด (ด้วยเหตุนี้เลือดของเหยื่อจะไหลไม่หยุด)

เมื่อปลิงหรือทากดูดเลือดอิ่มจนมีลักษณะตัวอ้วนบวมแล้ว มันจะปล่อยตัวร่วงลงสู่พื้นดินเอง


[แก้] การห้ามเลือดหลังจากโดนปลิงใช้ใบสาบเสือ ยาเส้นหรือยาฉุนมาขยี้ปิดบาดแผล


[แก้] ประโยชน์ทางด้านการแพทย์วงการแพทย์สมัยโบราณมีการนำปลิงมาดูดพิษหรือเลือดเสียออกจากร่างกาย ในปัจจุบันแพทย์นำคุณสมบัติของปลิงมาทำให้เส้นเลือดในร่างกายไม่อุดตัน โดยเฉพาะเส้นเลือดหัวใจหรือนำมาช่วยให้เลือดในร่างกายหมุนเวียนได้ดีขึ้น

การแก้ไขหลังจากโดนทากดูดเลือดกัด ให้ใช้มวนบุหรี่ ปิดที่แผลที่โดนทากดูด เพราะมวนบุหรี่มีสารนิโคตินที่ช่วยให้เลือดแข็งตัวสังเกตได้จากผู้ที่สูบบุหรี่จะรู้สึกปวดหัว เพราะสารนิโคตินทำให้ให้เลือดใหลไปเลี้ยง


http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87

				
25 กันยายน 2555 14:30 น.

นกขมิ้นบินจร

บุญเพิ่ม

นกขมิ้นบินจร

นกขมิ้น       บินจร    ดงดอนเก่า
มีเรื่องเศร้า   อันใด    ทำไหวหวั่น
จึงลาถิ่น      พงไพร   ห่างไกลกัน
ฤๅใฝ่ฝัน    แดนใหม่  ที่ไร้ตรม

เคยร้องตอบ   แซงแซว   เจื้อยแจ้วเสียง
คล้ายถกเถียง     ยามเช้า    หมอกหนาวห่ม
ต่างหยอกเย้า   เริงร่า      สุขอารมณ์
ร่วมเพาะบ่ม  น้ำใจ   มิตรไมตรี

ทุ่งรวงทอง     เฉิดฉัน     ชวนฝันใฝ่
แต่ยังไร้         เจ้าบิน       คืนถิ่นที่
คงลืมไพร      พฤกษา      สายวารี
หลายวันนี้       หายหน้า     ไม่มาเยือน

เอี้ยงยังคอย       ขมิ้น     คืนถิ่นฐาน
มาขับขาน     เพลงใส  กล่อมไพรเถื่อน
แม้มิอาจ        งามเด่น   ดั่งเช่นเดือน
ก็มีเพื่อน    รายรอบ   คอยปลอบโยน!ฯ

                                   อริญชย์
                              ๒๕/๙/๒๕๕๕




				
24 กันยายน 2555 12:37 น.

ลูกห่านน้อยกลอยใจแม่

บุญเพิ่ม

ลูกห่านน้อยกลอยใจแม่

แม่ห่านขาว    ดีใจ   ที่ได้ลูก
จึงทอหูก       รักมา  แทนผ้าไหม
กระตุกกี่      ความหวัง  พลังใจ
สอดสายใย   ผูกพัน  มิผันแปร

หวังให้ลูก    โตมา   ปีกขาแกร่ง
เดินตามแหล่ง  น้ำขัง  ข้างหลังแม่
ร้องเริงร่า     เป็นเพื่อน  ไม่เชือนแช
รู้เผื่อแผ่     ปูปลา    ในวาริน

สอนลูกน้อย   วางท่า   งามน่าเลี้ยง
อย่าส่งเสียง     ดังก้อง    ทั่วท้องถิ่น
คนชอบใจ      เห็นหน้า   จนชาชิน
ไม่ฆ่ากิน      ขึ้นจาน    อาหารคาว

อยากให้ลูก    จดจำ     ถ้อยคำแม่
อย่างอแง     ร้องบ่น    แดดฝนหนาว
ไม่นักเลง   วางเขื่อง   ก่อเรื่องราว
จึงเป็นดาว   เผ่าห่าน  แห่งบ้านนา !ฯ

                              อริญชย์
                        ๒๔/๙/๒๕๕๕

ปล.เป็นเพียงการแต่งตามจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น  เนื้อหาสาระคงไม่ค่อยมีเท่าไหร่เนาะ อ่านเล่น ๆ ละกัน  ทุกท่าน

http://img51.imageshack.us/img51/245/dsc08729ss.jpg
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต

http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=9709.				
23 กันยายน 2555 22:38 น.

หวนคำนึง

บุญเพิ่ม

หวนคำนึง

แสนคิดถึงบ้านไพรยามไกลห่าง
หยาดน้ำค้างพร่างพราวยามเช้ารุ่ง
เสียงเรไรร่ำร้องกล่อมคลองคุ้ง
ริมท้องทุ่งนกน้อยต้อยตีวิด

รวงข้าวเหลืองพร่างพรมยามลมล่อง
ธารสีทองหลั่งไหลร่วมใช้สิทธิ์
คนเกื้อกูลต่อกันด้วยฉันมิตร
ร่วมผลิตงานศิลป์บนถิ่นไทย

หวนคิดถึงวันวานที่ผ่านผัน
ภาพเหล่านั้นทุกสิ่งดูยิ่งใหญ่
แม้เป็นเรื่องก่อนเก่าเมื่อเยาว์วัย
แต่ตรึงใจฉันอยู่มิรู้คลาย!ฯ

                               อริญชย์
                           ๒๓/๙/๒๕๕๕				
23 กันยายน 2555 01:17 น.

ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง

บุญเพิ่ม

ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง

เธอบูดบึ้งทั้งวันน่าหมั่นไส้
มิยิ้มให้ความหวังใครทั้งสิ้น
คล้ายเกรี้ยวโกรธคนมาเป็นอาจิณ
ฉันได้ยินทุกคราระอาจริง

คนข้างบ้านหวั่นไหวกันไปทั่ว
ต่างเก็บตัวหดหู่นั่งอยู่นิ่ง
เบื่อถ้อยคำจาบจ้วงกล่าวช่วงชิง
เพียงติติงนิดหน่อยแล้วถอยลา

เธอบูดบึ้งแน่วแน่ยากแก้ไข
เพราะอะไรเช้าค่ำคอยพร่ำด่า
ไม่เคยเห็นพูดหวานเลยกานดา
ฤๅเกิดมาเพื่อหม่นบ่สนใคร!ฯ

                     อริญชย์
                  ๒๓/๙/๒๕๕๕				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบุญเพิ่ม
Lovings  บุญเพิ่ม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบุญเพิ่ม
Lovings  บุญเพิ่ม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบุญเพิ่ม
Lovings  บุญเพิ่ม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบุญเพิ่ม