24 เมษายน 2550 06:22 น.
ปราณรวี
ศิริฤกษ์เบิกอรุณละมุนฝัน
เป็นศรีวันเกิดเพื่อนที่เรือนนี้
ขอให้สุขสำราญตลอดปี
สิ่งดีดีคิดไว้..สมใจปอง
เป็นที่รักของผองชนคนทั้งหลาย
ทุกข์ใดไม่กล้ำกลายให้หม่นหมอง
ทำสิ่งใดให้พบเห็นเป็นเงินทอง
มาก่ายกองตรงหน้า..ไม่ช้าเอย
สุขสันต์วันเกิดจ้าฉางน้อยๆๆๆๆ
ขอให้มีความสุขมากๆ น๊า...อิอิ
22 เมษายน 2550 21:29 น.
ปราณรวี
เธอกับฉันใครกันแน่ที่แปรเปลี่ยน
ใจวกเวียนหาสัตย์ซื่อ..ถือไม่ได้
ใครกันหนารักไม่จริงทิ้งขว้างไป
ใครหม่นหมองร้องไห้ได้น้ำตา
เธอกับฉันใครกันแน่แพ้ฉอเลาะ
แค่ถูกเคาะเกาะเกี่ยวเหลียวตามหา
ใครกันแน่แพ้กิเลสเลศมายา
ใครกันหนาหูเบาไม่เข้าที
ใครกันแน่เอาแต่ใจ..ใคร่อยากรู้
ใครหดหู่ขัดข้องจนหมองศรี
ใครอิดหนาระอาใจใคร่บอกที
ใครที่มีใจภักดิ์รักคนเดียว
ใครกันนะอ้างคำพระเข้ามาข่ม
หวังคำชมจากใครไม่เฉลียว
ปากกล่าวอ้างข้อคิดสนิทเชียว
เผลอแป๊บเดียวมุสาวาจาใจ
ใครกันหนาปลิ้นปล้อนยอกย้อนยิ่ง
รักไม่จริงดั่งเคยแจ้งแถลงไข
ใครกันหนอพอลับหลังทุกครั้งไป
เที่ยวหว่านไว้คำหวานซ่านอุรา
ใครกันเล่าเฝ้าระทมบ่มความทุกข์
หมดสนุกสุขสันต์คลายหรรษา
ใครที่ต้องชอกช้ำเสียน้ำตา
แล้วใครหนา..หน้าระรื่นทุกคืนวัน..
21 เมษายน 2550 10:38 น.
ปราณรวี
ราบเรียบเฉียบเย็นเป็นแถวแถว
ตามแนวถนนที่คนสร้าง
ดำขาวพราวไกลไปทั่วทาง
อ้างว้างสงัดลมพัดโชย
เหลือเพียงก้านกิ่งที่นิ่งเงียบ
จึงเปรียบคล้ายเหงาเฝ้าระโหย
ไร้ใบใกล้ชิดดูอิดโรย
โบกโบยเบาเบาช่างเศร้าจัง
ดั่งคนไร้ญาติขาดมวลมิตร
ดวงจิตโศกตรมไม่สมหวัง
รอคอยน้อยใจในภวังค์
ชิงชังความเงียบมาเทียบทัน
หนาวเย็นหิมะละลายแล้ว
วาวแวววะวับจะกลับฝัน
ทนรอท้อใจไม่นานวัน
ใบนั้นผลิออก..ดอกสวยงาม
รูป: http://wvs.topleftpixel.com/
photos/snow_bench_tree_trinity
_park.jpg
20 เมษายน 2550 08:58 น.
ปราณรวี
ก็กวนใจไม่มีเว้นทั้งเย็นเช้า
คงถึงคราวต้องเอาคืนไม่ฝืนนิ่ง
แสนรำคาญ..หาญกล้าท้าทายจริง
หากประวิงเวลาไปไม่หายแค้น
ต้องจัดการให้ขยาดเด็ดขาดซะ
จะได้ผละจรลีวิ่งหนีแจ้น
หมดเคืองขุ่น..สบายใจได้ตอบแทน
จึงวางแผนแยบยลใช้กลลวง
ดักจับมาหาวิธีตีให้เข็ด
กลเม็ดเด็ดพรายจนหายห่วง
ให้หัวหมุนเห็นดาวพราวทั้งดวง
แล้วใช้บ่วงคล้องไว้ก่อนไล่ตี
จับมาบิดใบหูดูเล่นเล่น
ดีดกระเด็นดังลูกข่างให้ห่างหนี
แล้ววิ่งไล่ตะครุบจับกลับอีกที
ทำอย่างนี้สามสี่ครั้ง..ยังไม่พอ
จนหมดแรงแล้วจึงปล่อยลอยน้ำไหล
ไปให้ไกลสายตาอย่าร้องขอ
แล้วอย่ากลับมาที่เก่าเท่านั้นพอ
คงไม่ขอมากไป..ใช่ไหมเธอ
รูป: http://i35.photobucket.com/
albums/d154/dynachrome/cat_
and_mouse.jpg
19 เมษายน 2550 03:56 น.
ปราณรวี
ฟังเพลงทุ่งจรุงใจในวันเงียบ
มือเย็นเฉียบหนาวน้ำค้างที่ฉางข้าว
ตื่นแต่ดึกฟ้ายังแจ้งด้วยแสงดาว
มีเรื่องราวของชาวนามาเล่าฟัง
ชีวิตเริ่มก่อนตะวันผันขึ้นฟ้า
จะกลับมาเมื่อฟ้าเลือนเหมือนมนต์ขลัง
จนดาวเดือนเกลื่อนฟ้าเมฆาบัง
คือแผนผังชีวิตนิจนิรันดร์
เมื่อฟ้าแจ้งแสงอรุณอุ่นไอข้าว
คลายความหนาวก็เริ่มนาพาสุขสันต์
เพื่อนพี่น้องแม่พ่อมารอกัน
ลงมือพลันเก็บเกี่ยวด้วยเคียวคม
พอแดดจัดพัดไกวไอร้อนแผด
สีส้มแสดทองกวาวพราวผสม
สวยสะพรั่งกลางแดดร้อนต้อนสายลม
ต้นให้ร่มหลบร้อนเพื่อผ่อนคลาย
แล้วล้อมวงตรงหน้ามีอาหาร
สุขสำราญแม้นอ่อนล้าก็ซาหาย
หากล้านักได้หยุดพักหนักมลาย
เหนื่อยเพียงกายแต่ใจสุขทุกข์จากจร
จนเย็นย่ำสายัณห์พลันอ่อนแสง
ถึงเพลียแรงแต่ใจ..ไม่ถ่ายถอน
นกบินลิ่วกลับหลังสู่ยังคอน
คนก็จรกลับเรือนเหมือนดั่งเคย
แม้ชีวิตบนท้องทุ่งไม่รุ่งนัก
แสนเหนื่อยหนักยื้อยุดไม่หยุดเฉย
แต่สุขล้นหาใดเทียบมาเปรียบเปรย
ไม่ร้างเลยหลีกลี้หนีห่างไกล...
รูป: h**p://www.ethaimusic.com/
images/ct_003.jpg
หน้าส่วนตัว
5190
