24 ตุลาคม 2545 19:24 น.
ปลาทูสามเข่ง
สกิดหน่อย ..ชวนเธอเริ่ม คล้องบทเพลง
ร่วมบรรเลง เพลงรัก แนวฟังใส
ความหมายมัน ..ร่วมรวม แน่น-แน่นนัย
เวลานี้ ..หยิบกังวลออกไป ..ส่งมือนะ ..ให้ดนตรี
เริ่มละกัน ..+ มือที่กุม บ่าไว้แน่น ...
คล้ายปึกแผ่น ..แต่บางเบา อุ่น-อุ่นนี้
ขอบคุณนะ ..ความอบอุ่น ที่ดี-ดี
รู้สึกที่ ..ไม่อยากห่าง ..จากต้องไกล +
ความหมายเพลง ..ที่ร้อง ออกส่งสื่อ
เพียงแค่มือ ..ก็สารใส่ อุ่นไอให้
แม้เราจะ ..แยกห่าง ..จากกายไป
แต่ดวงใจ ..ยังยึดแน่น ..ความผูกพัน
+ มีเรื่องบอก ..ให้รับรู้ ..ฟังได้ไหม
เรื่องเจ็บปวด ร้าวรานใจ เอาออกหัน
วันคืนที่ ...เจ็บปวด รัดฟาดฟัน
ยกแบ่งปัน ให้ใจฉัน ..มาช่วยเธอ +
ความหมายนี้ ..อยากส่งให้ คนเก็บทุกข์
อย่ารับยุก ..อย่าเก็บมัน ขั้วใจเพ้อ
ปล่อยมาบ้าง เพราะยังไง ฉันเพื่อนเธอ
อย่าคอยเก้อ ..ก่อนเรื่องร้าย จะติดตาม
เพลงสุดท้าย ..ของกลอนนี้ ..พร้อมมอบใจ
ผสมไว้ ในเพลง ..+ เพื่อน + ที่ใจถาม
แปลด้วยใจ ..มอบจารึก ..ประจักษ์นาม
โดยเป็นความ ..ผ่านเพลง ...ให้ได้ยิน
+ ดวงตาคู่ หนึ่งนั่น ที่มองจ้อง
ส่องใสมอง ..ครวญบอก คิดถึงสิ้น
อยู่หนใดนะ เวลาเศร้า ..อย่าฝืนบิน
ฉันได้ยิน จะยืนมือ ..คอยรับเธอ +
ไม่อยากคิด ..เวลาจาก ต้องไกลห่าง
คงอ้างว้าง เดี่ยวโดด ..เดินเลินเล้อ
ใจขาดมิตร ดักความทุกข์ ใส่จนเบลอ
อยากสื่อว่าไม่อยากห่างเธอ ...ห่วงใย คิดถึงกัน ...
.....+ ด้วยบทเพลง +
23 ตุลาคม 2545 21:04 น.
ปลาทูสามเข่ง
เมื่อก่อน ..มองขึ้นไป ..ฟ้าสวยสีคราม มีดาวเต็มไปหมด ..ในตอนกลางวันและกลางคืน ..ใครๆก็ต่างชอบมาจองที่ชมฟ้า ...ชมแสงเรืองรอง ...พร้อมกับหาอะไรมานั่งเล่น นั่งกิน..ลมก็พัดมาเย็นๆพูดได้ว่าใช้ชีวิตเกือบทั้งชีวิตในการอยู่กับท้องฟ้า แต่ปัจจุบันมันเปลี่ยนไป ....ถ้ามีพรสักข้อ ...จะขอให้ท้องฟ้าใสดังเดิม ..
คืนนี้ฟ้า ..ดาวสกาว ...ระยิบไหว
เหมือนเช่นเดิม ที่ใคร-ใคร ...จ้องจับฟ้า
มองหมู่ดาว ...พราวสดใส ดาวแววตา
ก่อนจันทรา ยืดกาย มาเชยชม ...
แต่ใคร่รู้ ..อีกไม่นาน ..ฟ้าแสนสวย
ที่ร่ำรวย มากคน ..ที่ส่องสม
มีมากหน้า ...ธรรมชาติ พร้อมกับลม
ต้องเจอปม ..ปริศนา ฟ้าเปลี่ยนไป
ถึงเหตุการณ์ ..ฟ้าจะโกรธ พิโรธโหน
เกลียดใครโพ้น ...ไม่รู้ ..ใจฟ้าใส
สามเหตุการณ์ ..ที่จำได้ ...ตอนเปลี่ยนไป
ติดดวงใจ ..เพราะท้องฟ้า ..ทำเรื่องราว
1 เหตุการณ์ ..ฟ้าแลบ ..แปรบที่จิต
2 ฟ้าผ่า ดังท้องมิด ...สกิดสาว
3 ฟ้าร้อง อนาถทั่ว ลูกหมู่ดาว
หมดเรื่องราว ยาวคนกลัว ..ผ้าคลุมโปง
เหตุการณ์นี้ ที่เกิดขึ้น ทำทุกข์หนัก
ต้นไม้ครั้น พลอยวูบหัก เพราะฟ้าโพลง
ผ่าดัง เปรี้ยง..!! ...จักจั๊น ยันเข้าโลง
หมาหลบโอ่ง เพราะกลัว จะโดนดี
ขอได้ไหม กับเป็นฟ้า ที่ใสสวย
อย่ามัดมวย รุนแรง กันแบบนี้
ได้โปรดเถอะ อย่าทำเมฆ อย่าทุบตี
ที่ให้มัน รวมตัวกัน จนมืดมน
ฉันมีพร ที่เธอ น่ะ...ฟ้า มอบให้ฉัน
ตอนเป็นเพื่อน สบตากัน นาทีหน
ตอนที่เธอ ยังสวยใส ยังไม่จน
ตอนที่เธอ ไว้ใจคน จนมอบของ ..คือพรฉันข้อนึง ..
ตอนนี้ละ ที่ฉัน จะเริ่มใช้
พรที่ฟ้า ..ให้ไว้ ก่อนหน้าหนึ่ง
ฉัน ...ขอละ ..เอาเมฆดำออกไป อย่ามัวรำพึง
เพราะฉันคิดถึง ท้องฟ้า ..อดีตกาล
เราทำผิด คิดร้าย ในข้อไหน
ฟ้าโกรธไกล นานนม เย็นชาสาน
รู้บ้างไหม ใจทุกคน ทรมาน
คิดถึงฟ้า อุ้มดาวลาน ..ก่อนเปลี่ยนไป..
เปรี้ยง แลบ พรึบเสียงสามสาย จากปากฟ้า
ดังทั่วล่า ..ลิบหลา ใครหันให้
เหนื่อยใจเหรอ จะช่วยเธอ ..ด้วยจากใจ
แต่ขออย่างนะ ..ขอให้กลับไป เป็นฟ้าสวยดังเดิม ..
22 ตุลาคม 2545 14:45 น.
ปลาทูสามเข่ง
ท้อเสมอ ..เวลาร้อน ..ใจหุบชื่น
เก็บสะอื้น ตื้นพื้น ...กักกรงขัง
ทะเลเย็น ..สาดน้ำ ..หลุดเวงวัง
ส่งเสียงดัง ..สั่งใจ ให้ยิ้มเย็น
ทุกนาที ..ผิดหวัง คลายพังหมด
ทะเล ..ลด กรดร้อน ให้ใจเห็น
ธาราน้อย คล้อยตาม ช่วยลอยเลน
ร้ายหมดเด่น ..เพ้นเดิน เหินสัญจร
สัมผัสจิต ถ่ายทอด ทะเลใส
ทะเลใจ ..ห่วงหา ชุบเหงื่อสอน
ลอยผิดหวัง ลอยเรื่องร้าย กัดหลายปอน
ทั่วสิงขร เฝ้าฟ้อน อ้อนทะเล
จบเรื่องราว ..เวหา ช่วยผิดหวัง
ถ่ายทอดฟัง หลังใจ ที่มืดเห
ปิดเนื้อเรื่อง เปลืองร้าย หมดโลเล
เพราะทะเล เพราะเธอ ..ช่วยดับจน
----------------------------------------------------------------
ทะเลดับกลิ่นร้าย ..........คลายเหงา
คอยช่วยหทัยเดินเบา .......ห่างว้าง
ฤทธิ์เรืองส่องแสงเรา ........ระรื่น ลอยลำ
ทุบกล่องคิดปิดทาง..............ถล่มได้นำเดิน
21 ตุลาคม 2545 18:54 น.
ปลาทูสามเข่ง
ไม่ได้จงใจ ...แม้แต่น้อย ที่จะทำผิด
แสดงละคร ตบตาปิด ...ไม่ใช่เลยนะ ..ไม่ใช่
จะโทษใคร ก็ไม่ได้ ..เพราะว่าเราพรั้งผิดไป
แก้ตัวใหม่ สายเกินไกล ..แหงนคิด หลังลายเลือน
ขออภัย บ่นซ้ำแล้ว คำซ้ำเล่า
ไหงละเรา ผิดทุกครั้ง พลาดไปเฉือน
อย่าเลยเงียบ หุบปาก ..ใจมันเตือน
เธอคงไม่อยากแปดเปื้อน บุกหน้า ...มายกอภัย
นาทีนี้ ตรงนี้ ไม่รู้จะทำไงดี ที่จะเริ่มหัวเราะ
เธอเมินเหมาะ เชิดฉัน หลีกหน้า ไปจนที่ใหม่
.............. ก็ได้ ..งั้นฉันจะยอมเป็นฝ่ายไป
ไม่ขออภัย ..ไม่ขอเริ่มต้นใหม่ ...จบกัน
21 ตุลาคม 2545 17:48 น.
ปลาทูสามเข่ง
ปั้นเมฆปุย ..ตามท้องฟ้า ที่ลอยล่อง
กระโดดย่อง ...พกเครื่องมือ ..ตามแบบหมาย
จะปั้นเมฆ ...หลากวิธี ..น้ำฝนพลาย
หยิบแสงใจ ..ฉีดปั้น ...ให้เป็นตัว
สกิดฟ้า เป็นBackground ข้างหลังหน่อย
ปั้นแต่งพลอย ..สอยเมล็ด ..ดาวใส่มั่ว
ดินน้ำมัน จับ-จับปั้น ..ครั้นพันพัว
ผสมรัว ..แต่งแต้ม เติมแสงไฟ
ฟ้าผ่าคั้น ..อย่ากลัว สุดเสียงแหบ
เสียงดังแสบ แปรบจิต ขวัญลอยไหว
ปั้นเมฆน้อย ขาวดาว พราววาวไพร
อีกไม่ไกล ปั้นเมฆนิด เป็นดั่งตัว
ออกแบบเมฆ เป็นตัว ม้าขาวปีก
บินหลีก-หลีก ประดับ ประทับฝัน
ปั้นเมฆน้อย อย่ากลัวเกรง ประณีตมัน
สู่อิสระ ..สำเร็จพลัน แสงเรืองดาว
หน้าส่วนตัว
747
