30 ธันวาคม 2554 23:40 น.
ปักษาวายุ
-: อาจบางทีคุณนั้นไม่ทันคิด :-
ผมอาจผิดพลั้งไปเผลอใฝ่ฝัน
แค่พบเจอรู้จักเคยทักกัน
เรื่องจากนั้นจบไปไม่จำเป็น
-: แต่หักจิตห้ามใจก็ไม่อยู่ :-
จึงแวะดูวนวุ่นให้คุณเห็น
แค่ครั้งคราวเช้าสายถึงบ่ายเย็น
เปิดประเด็นสืบถามเรื่องความนัย
-: เผื่อว่าคุณรู้แล้วมีแววซึ้ง :-
นั่นคือผมคิดถึงเกินทนไหว
เผื่อว่าคุณรู้รับประทับใจ
นับเอาไว้นอนคิดพิจารณา
-: ผมอาจเป็นจุดเล็กเล็กในจักรวาล :-
ที่ไพศาลกว้างใหญ่เกินไขว่หา
แต่คุณคือโลกทั้งใบในสายตา
รู้ไหมว่าขาดคุณไปใครสิ้นลม
-: ปักษาวายุ :-
10 ธันวาคม 2554 23:35 น.
ปักษาวายุ
-: เหมือนรู้กันรู้แกวกันแล้วไง :-
ดูแล้วเดาเข้าใจสิ่งใดหนอ
ทำว่าเกลียดกลัวกันไม่ทันรอ
สุดทางตันสานต่อความเข้าใจ
-: คุณคนสวยตาคมบอกผมก่อน :-
จะซอกซอนลับล้วงถึงช่วงไหน
แววตาคุณคว้านขั้วตัดหัวใจ
วูบวูบไปหลายครั้งก็ยังเคย
-: จัดมาหนักหักอกถลกหนัง :-
ดีกว่าคอยทนฟังคำเฉลย
ทุกสงสัยถ้อยความโปรดถามเลย
ยอมเปิดเผยแผ่ตีให้คลี่คลาย
-: อาจมิใช่คำพูดพิสูจน์พอ :-
แค่จะขอได้ทำย้ำความหมาย
นี่หัวใจหิ้วยกจากอกซ้าย
ผมยอมตายฝากให้ถือในมือคุณ
-: ปักษาวายุ :-
หน้าส่วนตัว
2101
