22 กุมภาพันธ์ 2556 22:08 น.

อารมณ์ ความรัก....แค่ลืม

ปักษาสวssค์

รอร้อรอวจีที่แสนหวาน           มาขับขานเว้าวอนก่อนใครเขา
หนึ่งสองสามผ่านไปก็ไร้เงา        สายที่เข้าคือใครที่ไม่คอย

ใครใครรู้คงโกรธและโทษฉัน      สู้ประชันส่งใจไม่ให้หงอย
กลับหลงเชื่อรอใครไร้ร่องรอย    เป็นการคอยไร้ค่าช่างน่าอาย

เสียงหัวเราะหยอกหยันว่าฉันโง่    แสร้งตาโตยิ้มแต้แต่ใจหาย
หาเหตุผลโด้แย้งตั้งมากมาย       หวังเพียงหมายใจนี้ดีกลับคืน

ห้ามความโกรธความเกลียดมาเฉียดใกล้  ห้ามหัวใจระทมห้ามข่มฝืน
ห้ามร้องไห้ชอกช้ำห้ามกล้ำกลืน    ห้ามสะอื้นโวยวายอายฟ้าดิน

หากลิขิตขีดเส้นชะตาชี้               ก็พร้อมที่ไม่ให้ใครติฉิน
พร้อมยอมรับหากหวังจะพังพินท์    พร้อมยอมสิ้นปล่อยโซ่ความโง่งม

ลืมตาตื่นจากฝันเสียวันนี้             ก่อนวิถีทุกข์เศร้าเข้าทับถม
เหมือนเด็กไร้เดียงสาหลงคารม    หวังขนมลองลิ้นก่อนสิ้นใจ

ไม่ได้โทษโกรธขึงมึนตึงพี่           เวลามีไม่พอหลีกปลีกมาให้
ทั้งเรียนฝึกเหนื่อยนักคงหนักใจ    ไม่เป็นไรน้องรู้ดีแค่พี่"ลืม".            


 ** แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็กลายเป็นเรื่อง คนต้นเหตุยังไม่รู้เรื่อง คนทำเรื่องกลายเป็นเรา เวลาผ่านไปก็นึกขำน่าอายนัก  ทำไปได้..นึกว่าตัวเองเพิ่งเอ๊าะๆอยู่เรื่อย..ทำให้จิตตกไปตั้งหลายวัน...วันนี้ใจดีแล้วค่ะ ดีกันแล้วด้วย อิอิ..				
18 กุมภาพันธ์ 2556 16:53 น.

คำขอสุดท้าย

ปักษาสวssค์

         แสงสีทองทาบทาขอบฟ้ากว้าง
       มองเลือนลางผ่านม่านน้ำตาไหล
       โชคชะตาฟ้าลิขิตผิดอันใด
       ดวงหทัยหมองหม่นอับจนทาง
          
            แสงสีทองกลายเป็นสีเทาหม่น
       หยดน้ำฝนเป็นกรดรดเรือนร่าง
       หวานตาลสดพลันเจื่อนจนเจือจาง
       ไร้หนทางก้าวย่ำน้ำตาคลอ
          
             หน้าซบหมอนสะอื้นกลืนความทุกข์
        คลำหาสุขซุกซ่อนอยู่ไหนหนอ
        คนสิ้นหวังโหยหาตั้งตารอ
        เฝ้าวอนขอสุขเพียงเสี้ยวเยียวยาใจ
          
             ขอเพียงพบสุดที่รักสักครั้งหนึ่ง
        ขอเพี้ยงครึ่งเสี้ยวนาทีที่สดใส
        ขอเพียงหลับตาปิดสนิทใน
        ขอเพียงใจได้ทำตามสัญญา
           
             ขอเพียงมีลมหายใจจนได้พบ
        ขอเพียงจบด้วยสมมาตรปรารถนา
        ขอเพียงได้สวมกอดยอดชีวา
        ขอเมตตาฟ้าดินก่อนสิ้นลม.				
30 มกราคม 2553 16:42 น.

ยามเหมันต์ ณ ดงดอย

ปักษาสวssค์

สายลมหนาวเคล้ากลิ่นบุปผากรุ่น
                              หอมละมุนทั่วแดนแคว้นพฤกษา
                              น้ำค้างพรหมพร่างพรายไพรพนา
                              ม่านเมฆาปุยขาวทั่วราวไพร

                                   เห็นไผ่โบกโยกกอล้อลมเล่น
                              ทิวสนเอนลมริ้วยอดพริ้วไหว
                              ทั่วไพรพงลมรัดสะบัดใบ
                              มวลพฤกษ์ไพรไหวเอนล้อเล่นลม

                                   เอกเขนกสบายยามบ่ายคล้อย
                              เมฆเคลื่อนลอยไล้ผาพาสุขสม
                              ธรรมชาติสะอาดตาพารื่นรมณ์
                              น่าชื่นชมธรรมชาติสะอาดใจ

                                   หนุ่มภูผาเย้าหยอกไอหมอกสาว
                              ปุยเมฆขาวเง้างอนช่างอ่อนไหว
                              สายลมร่ายเริงร่ามาแต่ไกล
                              ปักษาไพรกล่อมดงส่งสำเนียง

                                   ตะวันรอนอ่อนแรงแสงเริ่มล้า
                              ทั่วพนานิ่งรับสดับเสียง
                              แล้วขับขานประสานกันพร้อมเพรียง
                              เป็นสำเนียงส่งค่ำคืนสู่ผืนพง.				
30 มกราคม 2553 14:04 น.

"หลงหัวปักหรือรักเอย"

ปักษาสวssค์

          0--0 เพียงประโยคสั้นสั้นเมื่อวันก่อน<
                         มาสั่นคลอนหลักรักที่ร่วมสร้าง
                         สองเราฝ่าฝันใฝ่ใกล้ปลายทาง
                         กลับเลือนลางฟ้าฟาดแทบขาดใจ

                              0--0 จากเกินร้อยเหลือน้อยกว่าหลักหน่วย
                          รักไม่ช่วยให้จิตพินิจได้
                          เพียงถ้อยคำพล่อยพล่อยพาลน้อยใจ
                          ซึ่งทำให้ศรัทธาเริ่มพร่าเลือน

                              0--0 เจ็บในอกร้าวระบมแทบล้มทรุด
                          คมคำพูดเหมือนมีดมากรีดเฉือน
                          แรงถ้อยคำทำให้ใจสะเทือน
                          ดวงใจเหมือนถูกเถือเจ็บเหลือเกิน

                              0--0 เอื้อมมือคว้าดาวรายที่ปลายนิ้ว
                          พลันลอยลิ่วสูงเยี่ยมเทียมหงษ์เหิร
                          ความทดท้อดาหน้ามาเผชิญ
                          ใจยับเยินฝันร้างแทบวางวาย

                              0--0 ความหวังส่องสว่างกลางใจนี้
                          พลันริบหรี่เลือนลับจนดับหาย
                          เวลาผ่านนานเนาช่างเปล่าดาย
                          ใจสลายเคว้งคว้างไห้ครางครวญ

                              0--0 เพียงประโยคบางตอนวันก่อนนั้น
                          ทลายฝันพังยับยากกลับหวน
                          แม้นย้อนคืนวันวารหวานรัญจวน
                          จะทบทวน"หลงหัวปักหรือรักเอย".
				
27 มกราคม 2553 20:57 น.

ณ ราตรีหนึ่ง ซึ้งในรัก

ปักษาสวssค์

d0e7f315a45c28f9.jpg~٥ตีสองผ่านน้องจึงมาถึงบ้าน
                              เวลาผ่านนานเนิ่นเพลินงานอยู่
                              พี่ยังรอเวลากลับน้องรับรู้
                              ใจหดหู่เห็นพี่นอนสะท้อนใจ~

                              ~٥ทีวีเปิดพัดลมเป่านอนเข่าคู้
                              น้องอดสูใจสั่นกลั้นร้องไห้
                              ที่รักจ๋าขอโทษโปรดเข้าใจ
                              ใช่เฉไฉไม่ทำตามสัญญา~

                              ~٥นับไม่ถ้วนจำนวนครั้งที่พลั้งผิด
                              พี่ไม่คิดใส่ใจไม่ถือสา
                              พี่ยิ่งดีน้องยิ่งด้อยน้อยราคา
                              ไม่สมค่าเคียงคู่อยู่ร่วมเคียง~

                              ~٥บรรจงจรดริมฝีปากหน้าผากพี่
                              ปิดทีวีห่มผ้าให้ไม่ส่งเสียง
                              ผ่อนพัดลมทรุดร่างข้างขอบเตียง
                              ถวิลเพียงเสียงขานรับการกลับมา~

                              ~٥กระซิบบอกพี่จ๋าน้องมาแล้ว
                              เสียงรับแผ่วหวานล้ำคำว่า"จ๋า"
                              จับมือนุ่มกุมมือแนบแอบอุรา
                              หลับเถิดหนาดวงใจให้ฝันดี~

                              ~٥น้องขอขับกล่อมพี่ที่ในฝัน
                              ถักแสงจันทร์ทอสายลมห่มให้พี่
                              รินน้ำค้างกลางไพรใสรุจี
                              รอให้พี่จิบดื่มตอนลืมตา~

                              ~٥มีเพียงรักปั่นกรอทอเป็นมุ้ง
                              กันเหลือบยุงริ้นไรไต่เข้าหา
                              มีเพียงใจเชื่อมั่นคำสัญญา
                              เป็นศาสตราคุ้มครองป้องกันภัย.~
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปักษาสวssค์
Lovings  ปักษาสวssค์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปักษาสวssค์
Lovings  ปักษาสวssค์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปักษาสวssค์
Lovings  ปักษาสวssค์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงปักษาสวssค์