22 กุมภาพันธ์ 2556 22:08 น.

อารมณ์ ความรัก....แค่ลืม

รอร้อรอวจีที่แสนหวาน           มาขับขานเว้าวอนก่อนใครเขา
หนึ่งสองสามผ่านไปก็ไร้เงา        สายที่เข้าคือใครที่ไม่คอย

ใครใครรู้คงโกรธและโทษฉัน      สู้ประชันส่งใจไม่ให้หงอย
กลับหลงเชื่อรอใครไร้ร่องรอย    เป็นการคอยไร้ค่าช่างน่าอาย

เสียงหัวเราะหยอกหยันว่าฉันโง่    แสร้งตาโตยิ้มแต้แต่ใจหาย
หาเหตุผลโด้แย้งตั้งมากมาย       หวังเพียงหมายใจนี้ดีกลับคืน

ห้ามความโกรธความเกลียดมาเฉียดใกล้  ห้ามหัวใจระทมห้ามข่มฝืน
ห้ามร้องไห้ชอกช้ำห้ามกล้ำกลืน    ห้ามสะอื้นโวยวายอายฟ้าดิน

หากลิขิตขีดเส้นชะตาชี้               ก็พร้อมที่ไม่ให้ใครติฉิน
พร้อมยอมรับหากหวังจะพังพินท์    พร้อมยอมสิ้นปล่อยโซ่ความโง่งม

ลืมตาตื่นจากฝันเสียวันนี้             ก่อนวิถีทุกข์เศร้าเข้าทับถม
เหมือนเด็กไร้เดียงสาหลงคารม    หวังขนมลองลิ้นก่อนสิ้นใจ

ไม่ได้โทษโกรธขึงมึนตึงพี่           เวลามีไม่พอหลีกปลีกมาให้
ทั้งเรียนฝึกเหนื่อยนักคงหนักใจ    ไม่เป็นไรน้องรู้ดีแค่พี่"ลืม".            


 ** แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็กลายเป็นเรื่อง คนต้นเหตุยังไม่รู้เรื่อง คนทำเรื่องกลายเป็นเรา เวลาผ่านไปก็นึกขำน่าอายนัก  ทำไปได้..นึกว่าตัวเองเพิ่งเอ๊าะๆอยู่เรื่อย..ทำให้จิตตกไปตั้งหลายวัน...วันนี้ใจดีแล้วค่ะ ดีกันแล้วด้วย อิอิ..