5 พฤศจิกายน 2545 16:58 น.
ปากกาดาว
หาที่พัก ผ่อนคลาย ไว้สักที่
มีดนตรี สายลม ที่อ่อนไหว
มีสายน้ำ แสงแดด ทอดยาวไป
มีเส้นชัย รอเราอยู่ สุดสายตา
เพราะวันนี้ เหนื่อยหน่าย อ่อนใจนัก
อยากจะพัก เอาแรง ไว้ค้นหา
มิตรภาพ สวยงาม ในโลกา
จะคว้ามา สัมผัส รับรู้มัน
25 ตุลาคม 2545 23:22 น.
ปากกาดาว
ชีวิตคนบนโลกาแสนสั้นนัก
พานพบรักแล้วผิดหวังฝันสลาย
ทุกทุกสิ่งสูญสิ้นพังทะลาย
เหลือเพียงความเดียวดายให้พบเจอ
เหงา เหงา เหงา เศร้าสร้อย ก็เพราะรัก
เหงา เหงานัก เพราะรักมากเสมอ
เหงาทุกที่ ทุกเวลา ที่พบเธอ
เหงา และเพ้อ เพราะอ้างว้าง เดียวดาย
24 ตุลาคม 2545 22:38 น.
ปากกาดาว
ความฝัน มนุษย์ สุดแสนเศร้า
ไม่มีเรา วันนี้ หรือวันไหน
มีเพียงความ ว่างเปล่า เหงาหัวใจ
หมดอาลัย ตายอยาก พเนจร
แต่ละวัน เดินทาง หาจุดหมาย
อยากเอนกาย ล้มลง ตรงที่หมอน
หวังเพียงพัก ผ่อนคลาย ใจอาวรณ์
ล้มตัวนอน พักผ่อน เยียวยาตน
7 ตุลาคม 2545 16:27 น.
ปากกาดาว
อยากจะรู้ มนุษย์เรา ช่างเขลานัก
เกิดมาได้ ก็ประจักษ์ เป็นหลักฐาน
ต้องได้เรียน ต้องได้รู้ วิชาการ
วันเดือนผ่าน ก็ต้องรู้ ต้องเรียนไป
อยากจะถาม ไม่เรียน ไม่ได้หรือ
จะบ้าบื้อ โง่นัก หรือไฉน
มีปัญญา กลับตกยาก มีมากไป
เรียนทำไม ไปตามกฎ กำหนดมา
บางคนนั้น ฉลาดล้ำ ดูมีค่า
การศึกษา ของเขานั้น มีเพียงไหน
เจริญด้วย สิ่งทั้งปวง และก้าวไกล
เรียนเคร่งไหม อยากจะรู้ ใครตอบที...
20 กันยายน 2545 17:16 น.
ปากกาดาว
บนท้องฟ้าที่ดาราส่องเฉิดฉาย
บ้างกระจายตามที่ว่างบนทางฝัน
ฉันก็เป็นได้แค่เพียง คนล่าจันทร์
หวังสักวันจะเอื้อมถึงดวงจันทรา
ขอเพียงแต่ใครสักคนมาร่วมสร้าง
ร่วมเดินทางตามฝันร่วมค้นหา
ไม่ว่าจันทร์ อาทิตย์ หรือดารา
จะคว้ามาสู่อ้อมแขนเป็นแรงใจ
อยากจะขอให้คนที่มีฝัน
ร่วมคว้าจันทร์เอื้อมมาอย่าหวั่นไหว
สู่เส้นทางอนาคตอันยาวไกล
ฉันจะไปกับเธอพร้อมพร้อมกัน
ขอให้สู้ ขอให้ทำ ขอให้กล้า
แม้ดารา อยู่สูง ไม่หวาดหวั่น
ขอให้เธอ ผู้กล้า คนล่าจันทร์
สู่ความฝัน ณ จุดหมายที่ปลายทาง
หน้าส่วนตัว
689
