28 ตุลาคม 2553 14:26 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เดือนตุลาปีห้าสามน้ำท่วมหลาก
ผู้คนยากเมื่อน้ำนองต้องขนหนี
ไร้ของกินไร้ที่อยู่ประชาชี
ต้องป่นปี้ของจมหายไม่เห็นดิน
น้ำท่วมนาพืชผักต้องเสียหาย
ข้าวจมตายเกือบจะได้ใช้หนี้สิน
ข้าวรอเคียวหน้าเก็บเกี่ยวจะได้กิน
ต้องหมดสิ้นน้ำจมหายไหลลงคลอง
บ้างหนีขึ้นหลังคาน้ำท่วมล้น
ฝนตกหล่นเปียกทนหนาวนอนเฝ้าของ
นอนหลับไหลโจรผู้ร้ายเฝ้าแอบมอง
คอยหมายปองจ้องลักทรัพย์หลับเอาไป
ต้องระวังสัตว์มีพิษแอบซ่อนตัว
ยุงกัดทั่วตามร่างกายน้ำตาไหล
ให้พี่น้องจงช่วยกันกำลังใจ
บริจาคได้ของกินใช้ที่จำเป็น
บ้างต้องทนน้ำกัดเท้าลุยเข้าออก
อยู่บ้านนอกรอของแจกยังไม่เห็น
วอนพี่น้องทรัพน้ำตาผู้ลำเค็ญ
คืนเดือนเพ็ญฟ้าสว่างลาล้างไป
27 ตุลาคม 2553 07:02 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
หนทางไกลมองไปสุดสายตา
เห็นท้องฟ้าทางยาวเราเปลี่ยวเหงา
เดินคนเดียวทางเปลี่ยวเศร้าจริงเรา
ขึ้นลงเขาเดินย่ำไปตามทาง
รองเท้าเก่าส้นขาดวาดความหวัง
มีพลังมีจุดหมายภัยกีดขวาง
ก้าวเดินไปล้มลุกบนความต่าง
ดูเรือนรางทางไกลไปทุกที
ความเหนื่อยล้าอ่อนแรงแฝงความคิด
คอยตามติดยั่วใจให้หลีกหนี
แรงอ่อนล้าฟ้าแดงแสงริบหรี่
ทางสายนี้ค่ำลงคงเหงาใจ
มองข้างทางคนถางที่ทำกิน
ไม้หมดสิ้นพื้นดินมองทางไหน
ช่างแห้งแล้งดินแข็งไม่เห็นใคร
ทางยาวไกลไร้ต้นไม้ให้ร่มเงา
27 ตุลาคม 2553 06:53 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เพลิงเปลวไฟโหมไหม้ไม่ในป่า
เวทนาสัตว์ป่าต่างหนีตาย
ไฟร้อนแรงลุกโชนไหม้วอดวาย
ป่าศูนย์หายแห้งตายไฟโหมแรง
เปลวไฟร้อนเผาไหม้ไม้เขียวสด
ไม้ยอดคตลุกไหม้ยืนตายแห้ง
ควันไฟลอยมืดดำเพลิงสาดแสง
ไฟคุแดงมอดไหม้ทำลายสิ้น
สัตว์น้อยใหญ่วิ่งไปคนละทิศ
ห่วงมิ่งมิตรพี่น้องเคยร่วมกิน
พืชพันธ์ไม้ในป่าให้ถวิล
บ้างมุดดินหนีหายตายทั้งเป็น
นกจากรังลูกน้อยต้องตายจาก
บ้างพลัดพลากกลับมาหาไม่เห็น
เหลือแต่ซากเถ้าถ่านให้ลำเค็ญ
บ้างหลบเร้นหนีหายจากกันไป
บ้างหนีลงสายน้ำไหลฉ่ำเย็น
ยืนใจเต้นสั่นรัวสายน้ำไหล
คืนฝันร้ายไฟแรงตื่นตกใจ
มองทางไหนไฟโหมเข้าโรมรัน
12 ตุลาคม 2553 07:35 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ดาวดวงหนึ่งโชนฉายประกายแสง
ขอบฟ้าแดงค่ำลงสายลมหนาว
มองยอดไม้เดือนฉายแสงส่องวาว
ดูแสงดาวเจิดจ้าบนฟ้างาม
เหมันต์ลาลมหนาวเข้าย่างกาย
แสงเดือนฉายฟ้าหม่นคนไถ่ถาม
ยามมืดมาฟ้าแจ้งแข่งโมงยาม
เฝ้าเดินตามเดือนฉายได้แค่มอง
ดูความงามรูปหลงคงนึกหวล
เห็นเนื้อนวลนึกฝันมั่นหมายปอง
ดูใบหน้างามแท้ผิวนวลผ่อง
อยากจับจองนวลน้องห้องหัวใจ
ค่ำคืนนี้แสงดาวเดือนส่องฉาย
ดาวกระจายเต็มฟ้านภาใส
ยามดึกสงัดลมพัดฟ้านวลใย
มองฟ้าไกลเดือนลับไปกับดาว
มองขอบฟ้านวลแดงแสงสาดส่อง
สาดสีทองโคนฟ้ายามหน้าหนาว
หมู่ม่านหมอกไอเย็นน้ำค้างพราว
เป็นทางยาวในหุบเขาลำเนาไพร
ช่อดอกใบไม้ดอกออกสีสด
น้ำฉ่ำรดยอดหญ้าน้ำค้างใส
ก่อนรุ่งสางม่านหมอกจางลับหายไป
เช้าวันใหม่แดดสวยใสในพนา
5 ตุลาคม 2553 19:03 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
โชคชะตาฟ้าลิขิตที่ขีดเขียน
ต่างหมุนเวียนเปลี่ยนไปให้มาค้น
มีชะตาเหมือนกันสัตว์กับคน
ต่างเวียนวนประสบพบเจอกัน
เด็กผู้หญิงวัยเดียงสาแม่ลาร้าง
ต้องเหินห่างจากไปใจเปลี่ยนผัน
ส่วนพ่อนั้นผันเปลี่ยนในเร็ววัน
ต่างทิ้งฉันอยู่กับป้าพ่อลาไกล
เช้าวันหนึ่งยินเสียงหมาวิ่งมาไล่
ลูกแมวไต่หลบขึ้นบนต้นไม้
เสียงหมาเห่าแมวน้อยไต่ลื่นไหล
ฉันวิ่งไปไล่หมาพาแมวลง
แมวน้อยคงตื่นกลัวซุกหัวมุด
น่ารักสุดดูแลและไหลหลง
ให้อาหารเลี้ยงดูอย่างบรรจง
ดังเหมือนวงค์เครือญาติไม่ขาดกัน
ดูแมวน้อยมีสุขสนุกสนาน
สุขสำราญอยู่มาเป็นเพื่อนฉัน
เฝ้าถนมรักใคร่และผูกพัน
จนถึงวันเจ้าจากไปไม่เคยลืม
Lovers
0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Calendar
หน้าส่วนตัว
2138
