นกพิราบกับชาวนา

ป๋อง สหายปุถุชน

ชาวนาหว่านเม็ดข้าวลงสู่นา			
เมื่อสายฝนหล่นพาน้ำหลากไหล			
เร่งไถกลบเม็ดข้าวก่อนแห้งไป			
บนฟ้าไกลพิราบร่อนลงนา			
			
เม็ดข้าวปลูกที่หว่านลงสู่ดิน			
นกหากินเม็ดข้าวคุ้ยเขี่ยหา			
ยามแดดสายบินร่อนโฉบลงมา			
แสงแดดจ้าส่องฉายเร่งไถทำ			
			
ชาวนาเห็นฝูงนกเก็บกินข้าว			
เดินย่ำก้าวไล่นกฝนหล่นพรำ			
จึงมัดฟางเป็นหุ่นใส่เสื้อดำ
ยืนกางแขนร่ายรำอยู่กลางนา

นกบินร่อนโฉบไปไม่กล้าลง
บางตัวคงสงสัยบินเข้าหา
หุ่นยืนเฉยนกเลี่ยงเคียงเข้ามา
ลมพัดพาผ้าสบัดตื่นตกใจ

ถ้าปล่อยไว้ข้าวปลูกคงไม่เหลือ
ยืนปาดเหงื่อโทรมกายที่รินไหล
คว้าปืนยาวลูกร้อยค่อยย่องไป
มือเหนี่ยวไกลตาจ้องด้วยโกรธกริ้ว

ฝูงพิราบเก็บกินเม็ดข้าวปลูก
ไปเผื่อลูกที่รออยู่คงหิว
เสียงปืนปังบินทยานขนหลุดปลิว
บางตัวริ่วแตกตื่นหล่นลงนา