27 กรกฎาคม 2553 06:19 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เป็นหนุ่มน้อยเติบใหญ่วัยยี่สิบเอ็ด
น้ำตาเร็ดมีเรื่องเศร้าคิดถึงแม่
กราบแทบเท้าบอกอยากบวชแทนคุณแก
มองเห็นแม่น้ำตาไหลให้ตื่นตัน
มีเรื่องดีเรื่องร้ายผ่านหลายหลาก
ผู้คนมากดีเลวประปนกัน
เป็นเด็กหนุ่มมีอนาคตคนช่างฝัน
ผ่านคืนวันต้องก้าวเดินดำเนินไป
ยามเจ็บป่วยไข้ใครช่วยหา
ทั้งหยูกยาข้าวปลาแม่หาให้
แม่ถนมรักลูกกว่าอื่นได
ชุบเลี้ยงให้เติบใหญ่ให้สู้ทน
ลูกจากบ้านมาทำงานในเมืองใหญ่
รถฝักไฝ่คนมากมายต้องฝึกฝน
หาเลี้ยงชีพมาทำงานต้องอดทน
เรายากจนเหล้ายาอย่าไปลอง
พบสาวงามตามที่ใจปรารถนา
พี่สู้ทนฟันฝ่าหาเงินทอง
รักน้องยาอยากได้เป็นเจ้าของ
อยากจับจองกลัวน้องเป็นอื่นไป
และแล้วมาวันหนึ่งจึงต้องเศร้า
เห็นน้องสาวควงหนุ่มพี่กลุ้มใจ
ถามความจริงจากเพื่อนต้องร้องไห้
น้องมีแฟนใหม่ไปแล้วแก้วลืมคอน
ไม่เป็นอันทำงานช่างหาญกล้า
อัดแน่นในอุราไม่ถ่ายถอน
ถามความจริงจากน้องอย่างวิงวอน
ให้สะท้อนหัวอกร้าวเขาทิ้งไป
11 กรกฎาคม 2553 07:55 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เป็นคนดงคงอยู่ป่าพนาสัน
ทุกคืนวันสุขสดชื่นยามตื่นฝัน
มวลดอกไม้ที่เรียงรายชูช่อกัน
ในป่านั้นลำน้ำใสไหลลำธาร
เสียงหรีดหริ่งเรไรยามใกล้ค่ำ
ช่างสุขล้ำเป็นลำนำที่ขับขาน
ฟังจนชินกันทุกเมื่อมาช้านาน
สดชื่นบานได้รสหวานของไม้ผล
ไม้น้อยใหญ่แตกกิ่งใบในไพรกว้าง
ไม่อ้างว้างเสียงนกกาหน้าฉ่ำฝน
เสียงประสานแมลงขับขานยิ่งมีมนต์
ฟ้าลมฝนให้ฉ่ำชื่นคืนฝนพรำ
บ้านกลางไพรเสียงไก่ขันวันฟ้าใหม่
ให้สุขใจยินเสียงไผ่เสียดสีลำ
ตื่นแต่เช้าก่อสุมไฟริมขะหนำ
สายบ่ายค่ำพวกเราย่ำหาทำกิน
หาของป่ามีหน่อไม้ได้ผักหวาน
เลาะลำธารหาผักปลาอยู่หน้าดิน
ทำกินไปต้มแกงได้อร่อยลิ้น
มากของกินเป็นคนดงคงสุขใจ
1 กรกฎาคม 2553 21:24 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ยังมีเรื่องเล่าขานนานนมมา
หญิงชราปลูกดอกไม้ที่ชายเขา
ปลูกเอาไว้ให้ดอกใบสุขใจเรา
ใกล้เชิงเขาดอกสพรั่งยังสวยงาม
ในยามเช้าดูหมอกขาวในราวป่า
หญิงชราตื่นรดน้ำในยามสาย
ไม้ใบดอกสวยสดออกช่อเรียงราย
ลำห้วยใสมวลดอกไม้ให้เชยชม
เจ้าผีเสื้อหมู่แมลงและผึ้งน้อย
บินร่องลอยโฉบถหลาหาดอมดม
ที่ดอกใบเกษรไซ้ได้สุขสม
ดอกพร่างพรมผสมเกษรก่อนจากไป
หญิงชราผ่านเรื่องหลากหลายในชีวิต
ในใจคิดให้ชีวิตมีสุขได้
ปลูกดอกไม้ให้ความสุขต้นดอกใบ
แล้วสุดท้ายเมื่อจากไปใช้บูชา
Lovers
0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Calendar
หน้าส่วนตัว
5204
