1 มิถุนายน 2553 07:43 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ต่างปวดท้องพาร่างขึ้นสู่พื้นทราย
ต่างแหวกว่ายขุดคุ้ยทรายเป็นบ่อหลุม
หยอดไข่ใส่มือตะกายทรายปกคลุม
ที่ใต้หลุมได้ฝังไข่ไว้เก็บฟัก
ออกแรงเบ่งหมดแรงน้ำตาร่วง
ใจคิดห่วงหวงไข่ไม่ได้พัก
มีคนจ้องเก็บไข่คอยมาดัก
แม่เต่าพักหยุดไข่ลงคงหมดกัน
น่าสงสารชีวิตเต่าไร้แรงสู้
ตาจ้องดูคนเก็บไข่ในหลุมฉัน
ที่กลบไว้น้ำตาไหลไข่ของมัน
นอนกัดฟันน้ำตาตกโศกเศร้าใจ
ไม่มีแรงและเขี้ยวเล็บคอยป้องกัน
มีขายันเดินหนีลงทะเลได้
หมดแรงพับกับคลื่นลมจมลงไป
บ้างน้อยใจฝากร่างหายในทะเล
1 มิถุนายน 2553 07:40 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ยามเช้าลุกจากเตียงหาเขียงมา
มือหยิบห่อใบกัญชามาซอยหั่น
ใบมีดคมค่อยขยับงับลงพลัน
ใบแห้งนั้นค่อยหั่นควั้นเป็นลำ
กระท่อมจากในไร่ที่ปลายสวน
ควันอบอวนลอยโขมงริมขะหนำ
ภาพความงามยามสายให้จดจำ
ยินเสียงขำพูดงึมงำบ่นไปมา
มองออกไปที่ท้ายสวนริมกระท่อม
ใบเขียวย่อมให้ชะอุ่มคุมแน่นหนา
ใบห้าแฉกแตกกิ่งก้านตระการตา
ดูแน่นหนาเขียวสะพรั่งดั่งแดนดง
มองเข้าไปในกระท่อมเห็นชายหนุ่ม
มือเกาะกุมบ้องไม้ไผ่ไม่วางลง
สูตรกลิ่นควันลอยอบอวนชวนให้หลง
แคว้นแดนดงพงป่าพนาไพร
ครั้นยามสายแดดอุ่นไอในไพรกว้าง
ไม่อ้างว้างเสียงนกกาพาหลงไหล
เสียงชะนีลิงข้างกลางพฤกไพร
เสียงไม้ไผ่เสียดสีกอพอทำเนา
ควันลอยวนตัดแสงพุ่งเป็นสาย
ช่างสุขใจกระท่อมไม้ใกล้ป่าเขา
สุขหนักหนากับชีวิตใต้ร่มเงา
ควันสีขาวลอยหายไปในแดนดง
Lovers
0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Calendar
หน้าส่วนตัว
1656
