30 กรกฎาคม 2549 22:34 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
เฝ้าลอบมอง ไปทางเธอ ละเมอหา
ด้วยชีวา อยากชิด เธอสักหน
อยากจะพูด อยากจะหัว กลัวเหลือทน
ต้องอับจน หนทาง ใกล้ชิดเธอ
ยามเห็นเธอ ไกลไกล หัวใจสั่น
เฝ้าแอบฝัน ได้ไกล้ชิด สนิทสนม
แต่พอตื่น ขึ้นมา อกก็ตรม
เพราะสุขสม แต่ในฝัน เท่านั้นเอง
วันหนึ่งเธอ ได้ทำ พู่กันตก
ฉันหยิบยก พู่กัน ที่ทำหล่น
เธอมองฉัน ยิ้มให้ ขอบใจคน
ฉันชอบกล พูดไม่ออก บอกไม่เป็น
เพียงแค่นี้ ก็อบไอ ในอกแล้ว
เหมือนดวงแก้ว ที่ริบหรี่ กลับไสว
เหมือนคนป่า ที่ได้พบ กับแสงไฟ
เหมือนหทัย ย่ำกลอง ทำนองมัน
28 กรกฎาคม 2549 16:44 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
วันนี้ได้ไปคุยกับผู้รู้ท่านหนึ่ง
ถึงปัญหาที่ค้างคาใจแม้จะพยายามจะมีคำตอบไว้แล้ว
แต่เมื่อไม่ดื้อถือดี และรับฟังด้วยความตั้งใจ
ก้ได้พบว่า ปัญหาที่เราสงสัยนั้น มันจบแล้ว คือ ไม่สงสัยอีกต่อไป
วันก่อนได้พบหนังสือเล่มหนึ่ง
มีชื่อว่า มารเทพสท้านภพ หวงอี้แต่ง
ได้ยืมมาครั้งแรก เพียงสี่เล่ม แต่พอวันรุ่งขึ้นไปยืมอีกสิบเล่มที่ห้องสมุด
โชคดีมากเลย เดิมทีไปห้างกะจะซื้อลองดูสักหนึ่งเล่ม ถ้าทำแบบนี้สงสัย สิบแปดคูณหนึ่งร้อยเก้าสิบแน่
ที่ผ่านมาได้ใช้เงินซื้อมือถือ คอมพิวเตอร์สามเครื่อง และกล้องดิจิตอล
ตอนนี้ก็อยากจะอินเทรน มือถือ และโน๊ตบุ๊คใหม่
แต่คิดได้แล้วครับ เอาเงินนั้นมาซื้อทองใส่ หรือซื้อทองเก็บดีกว่า
แม้ผ่านไปนานๆ หายอยากแล้ว มันก็ยังคงมีค่าอยู่ว่างั้นไหมครับ
เพื่อนน้องพี่หลายคนพอขับรถจะเข้าซ้ายเขาไม่ให้ก็ด่าซะขรมหาว่าไม่มีน้ำใจ
แต่พอตนเองไม่ให้เขาเข้าบ้าง อะมันไม่เข้าคิว
ดังนั้นผู้ที่ทำตัวเป็นเทพ ดูท่าทางกิริยาเรียบร้อย หรือดูเป็นผู้ดีมีเงิน
ก็ไม่ได้หมายความว่า จะดีอย่างที่เห็น
ภาษาเซียนเขามักเตือนว่า จงอย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นเป็นอันขาด
ฝากกลอนไว้อีกบทหนึ่งครับ
เสาะหา ความหวาน เย็นชื่นทรวง
หากมัวลวง เติมแต่ง แต้มสี
ให้ราคา ความเย็น เกินพอดี
หรือเป็นที่ เลิศหรู เกินไป
จากราคา สิบบาท เป็นห้าสิบ
ตาปริบปริบ บางครั้ง เป็นร้อยได้
บางทีบ้า เป็นพัน แพงบรรลัย
ก็ยังได้ มีกะตังค์ ชั่งประไร
แล้วเป็นไง ......ตอบ....เข็ด.....แต่ไม่จำครับ
28 กรกฎาคม 2549 16:24 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
เมื่อผสมน้ำยาลินสีดในสี
มันทำให้สีน้ำมันที่ลดราคาในห้างเขียนง่าย
แต่ทว่าเมื่อพบว่าไม่ต้องผสม
มันก็ทำให้เหนียวลื่นเขียนภาพด้วยความมัน
นี่แสดงว่าบางครั้งไม่ต้องปรุงแต่งมากอย่างที่เราคิด จะดีกว่า และมันกว่า
การเลือกรูปจะเขียนนั้นยิ่งยากกว่ามาก
และการที่จะตัดใจเลือกและระเลงสีลงไปยิ่งยากกว่า
แต่เมือตกลงใจแล้วว่าเอาแน่
ก็เริ่มละเลงได้
นั่นก็แสดงว่า เมือได้ตกลงใจทำอะไรไปแล้ว ก็มักจะเกิดสุข ถ้ารีรีรอรอแล้วมักเกิดทุกข์
ผลงานที่เกิดขึ้นก็เป็นผลงานที่ไม่ได้เกิดจากความชำนาญ
แต่เกิดจากการคิดที่จะให้ผลงานออกมาแล้วคนดูเกิดอารมณ์ไหนมากกว่า
แม้มันอาจจะมีค่าหกร้อย หนึ่งพัน หรือน้อย หรือมากกว่า นั้น
แต่ผลงานแห่งจิตใจที่ดี ย่อมทรงคุณค่าแก่ผู้รู้ได้
นั่นก็แสดงว่า สำเร็จไปอีกแล้วหนึ่งอย่างที่อยากจะทำที่สุดในชีวิต
ขอบคุณคนที่ตามอ่านนะครับ
ไม่ได้ทักทายตอบเนื่องจากนานๆจะกลับมาสักที
ฝากกลอนไว้บทหนึ่งครับ
สีสันสด รูปทรงสวย รวยสมบัติ
สารพัด จะมี ศรีสุข
หวังอะไร ก็ได้ ทุกทุก
ไม่มีสุข จะได้ อย่างไรกัน
23 กรกฎาคม 2549 06:11 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
นอนสะดุ้ง ขวัญผวา เวลาหลับ
น้ำตากลับ รินริน ไหลในอก
อกสะอื้น ฝืนคำข้าว หลายคำรบ
เมื่อได้พบ ความยาก ลำบากใจ
รู้ก็รู้ ว่าอะไร มันจะได้
ดีไม่ร้าย ก็รู้ อยู่มั่นแม่น
แต่ตัวหลอก ตัวล่อ มันรังแตน
พอผิดแผน ก็พลาดพลั้ง คะมำไกล
เอาละครับ ต่อไปนี้ ต้องลุยแล้ว
บทเรียนแก้ว ได้แล้ว ไม่ลืมได้
จะขอตั้ง ใจจิต คิดอภัย
สิ่งที่ไผล ไปแล้ว ไม่ขอคืน
จะทนสู้ ชดใช้กรรม ในชาตินี้
และจะสร้าง กรรมดี ขึ้นมาใหม่
แม้ไม่ได้ ผลในชาตินี้ ไม่เป็นไร
แต่ชาติใหม่ จะได้หรือไม่ ก้ช่างมัน
23 กรกฎาคม 2549 06:02 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
ตั้งใจทำ กรรมดีดี มีให้ได้
แต่ก็ไผล ลืมคิด ผิดเพราะหลง
มาครั้งนี้ หลงน้ำเมา หลงใจลง
แต่ก็คง หน้ายิ้มชื่น อื่นอกตรม
หรือจะว่า เป็นชะตา ฟ้าลิขิต
ให้ชีวิต ทรวดเซ เหยอีกหน
โอ้หนักใจ จริงเจียว ปัญญาตน
มักจะชน มักจะเฉี่ยว เกี่ยวทุกที
ไม่ราบเรียบ เหมือนวิญญู อื่นเขาบ้าง
ให้อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เสียวหนักหนา
อยู่บนเขา หมิ่นเหม่ จะตกมา
เป็นอีกครา ที่คิดได้ เมื่อพลาดไป
ด้วยหัวใจ นักสู้ ต้องสู้ต่อ
แม้จะท้อ ใจกายบ้าง ไม่หวั่นไหว
จะขอสู้ จนกว่า ชีวาตย์วาย
เป็นอย่างไร เป็นไป ไม่พรั่นพรึง
หน้าส่วนตัว
895
