4 พฤศจิกายน 2550 10:21 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะหลับตาคราใดให้รู้สึก
ใจระลึกถึงเจ้าเฝ้าห่วงหา
ท่ามกลางความอ้างว้างกลางอุรา
ต้องจากมาแสนไกลให้หม่นหมอง
ค่ำคืนที่เดียวดาย และว่างเปล่า
อยากให้เจ้าสัมผัสที่ใจปอง
ความห่วงใยที่มีไม่เป็นสอง
เจ้าครอบครองใจพี่ไม่มีอื่น
อยากให้เจ้ายินเสียงของจันทรา
กล่อมขวัญตาฝันดีทุกค่ำคืน
พี่ห่วงใยแสนรักเจ้าทรามชื่น
อย่าขมขื่นแม้เส้นทางจะห่างไกล
ยังมีคำอีกคำที่อยากบอก
ใช่มาหลอกลวงเจ้าโปรดเข้าใจ
พี่บอกเจ้าเพียงคำเจ้าจำไว้
ถึงแสนไกลใจพี่นี้เคียงเจ้า
ว่าพี่รัก...คิดถึง...เจ้าหนึ่งเดียว
ไม่เคยเหลียวแลใครให้ใจเศร้า
เก็บน้ำตาอย่าร่ำไห้.....ให้ใจร้าว
ด้วยรักเรา...เฝ้ารอ...วันร่วมเรียง
จงเก็บไว้ในใจเสมอ
คิดถึงเธอและรัก...เพียงหนึ่งเดียว
1 พฤศจิกายน 2550 02:09 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ลิบไกล.....ให้หมายตา....
ล่องเรือมา....หาดังหมาย
ขวัญตา...อย่าแคลนคลาย
ใจหมายเหมาะ...เพราะแก้วตา...
ยินเพลง....เรือ...ขอนไม้
หวัง...สิ่งใด...จง...ไขว่คว้า
ขอนไม้....ล่องลอยมา....
แต่....เจ้าอย่า....รีบคว้าเอา
ไม้ผุ....จนใกล้ฝั่ง
หมด...ความหวัง...ยิ่งพาเศร้า
เรือใหญ่จะบรรเทา
จะพาเจ้า....เนาสุขสันต์
1 พฤศจิกายน 2550 01:59 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ทะเล....กว้าง.....และลึก.....นึกหวาดหวั่น
ทะเล....นั้น.....กว้างไกลสุดสายตา
ทะเล....เรียบ...ดูสงบ...เคยพบมา
ทะเล....บ้า....ช่างน่ากลัว.....ให้เกรงกริ่ง
ทะเล...ลึก....ให้หยั่ง....ยังวัดได้
ทะเล...ใจ....ลึกล้ำ....กว่าทุกสิ่ง
ทะเล....คลั่ง...ยังพอรู้....ดูเป็นจริง
ทะเล...นิ่ง...ก็อำพราง....อย่าง...ใจคน
1 พฤศจิกายน 2550 01:34 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เรือ...เอ๋ย....เรือมนุษย์
ใหญ่ยาวสุดก็เพียงวา
ตัณหา.....พาเจ้ามา
ไม่รู้....สิ้น...ลง.....ที่ใด
เรือ...เอย....เรือชีวิต
ลำน้อยนิด....เที่ยวเร่ไป
ตามหา....สิ่งฝันใฝ่
เจ้าคว้าไขว่....ได้เพียง....ฝัน
เรือเอ๋ย...เรือหัวใจ
หนักแน่นไว้....อย่าไหวหวั่น
พายุ...พัด...ครืนครัน
อย่าหุนหัน.....ตามแรงลม
เรือเอ๋ย.....เรือปัญญา
จงเสาะหา......อย่าโง่งม
พินิจ....คิด...เหมาะสม
จึงนิยม.....เห็นดีงาม
28 ตุลาคม 2550 08:17 น.
ฝากรักฟากฟ้า
.....วันวาน.....
...ใน....ความมืดมน
มีเงา....คนสองคน....
จ่อมจม.....หม่นหมอง
.....ในภวังค์.....
อยู่ในดินแดน
แสนลึกล้ำ....ของดวงใจ
สองคน....สองดวงใจ.....
รักกัน....รักกัน....รักกัน....
....วันวาน....
....เคยอยู่เคียงข้างกาย
ในค่ำคืน....ดวงดาว.....พร่างพราย
ทอประกาย....ระยับ...วับวาว....
และ....รอยยิ้มจากเธอ
อ่อนหวาน....อ่อนโยน...
บดบัง....ความหมายแห่งดวงดาว.....
โลกนี้ดังเช่น
....วิมานสวรรค์.....
เธอ...งดงามเหมือนความฝัน
อยู่ในหัวใจ....
.....วันวาน....
แต่....วันนี้....
ช่างเงียบงัน
มีเพียงแต่....ฉัน....
ยังอยู่....ในความมืดมน....
...ของ...ความจริง....
ตั้งแต่.....วันที่เธอลับไป
มีแต่...งความเสียใจ
มีแต่.....รอยน้ำตา
เมื่อ....คนที่รัก.....จากไป
ไม่มีวัน.....หวนกลับมา.......
ไม่มี.....แม้....เงา....
ให้กลับมา....พบเจอ...
...เธอ.....
ที่งดงาม...เหมือนภาพฝัน
กลับเป็นเพียง
....วันวาน....
อยากให้....วันคืน....หมุนย้อนกลับไป
รักกัน ....รักกัน....รักกัน....
รักเธอ....มีเธอ....
ดังเดิม.....
วันวาน
ผ่านเรื่องราวมากมาย
เก็บอยู่ในใจ
......ให้วันนี้....
หน้าส่วนตัว
847
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
