23 สิงหาคม 2550 12:20 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ฟ้า...อยู่ไกล ...
แต่...ดวงใจ ....ยิ่งไกล...กว่า
ดิ้นรน...และ...ตามหา
โอ้...รักข้า...สุด.....ตาเห็น
ดวงใจ...พี่ไกลแสน
รัก...หนักแน่น...เจ้าเนื้อเย็น
คิดถึง...ไม่วายเว้น
ใช่ล้อเล่น....ใช่ลวงใจ...
คำพูด....จาก...ใจ...พี่
เป็นวจี....พี่มอบให้...
มั่นคง...ยิ่งสิ่งใด....
บอก....เจ้า...ไว้....เพียงผู้เดียว...
ห่วง...หวง...ยอดดวงตา....
อยู่...สุดหล้า...สุด...แลเหลียว
หญิงใด...ไม่ยุ่งเกี่ยว...
น้องคนเดียว....ในดวงใจ...
สัญญา .... พี่สัญญา....
ขวัญชีวา....อย่าหวั่นไหว....
ไม่นาน...จะกลับไป....
หา...จอมใจ....เจ้าจอมนาง.....
22 สิงหาคม 2550 14:04 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ม่านฝน พลิ้วพรมพร่าง
จวบฟ้าสาง....สร่าง....ซบเซา
ชีวิต....กับ....ความเศร้า
เพราะ....เจ้าเดิน.....จากมาไกล
เวลา......ผ่าน.....จบสิ้น
ทุกชีวิน..... สิ้น.....หายใจ
ทุกอย่าง...กำหนดไว้
ก้มหน้า...รับ....กรรมจำยอม
แล้วฟ้า.....พลันใสสด
ใจกำหนด.....และ......เตรียมพร้อม
ก้าว...ย่าง...อย่า....ตรมตรอม
ทุกอย่าง...ยอม....ได้ก้าวผ่าน
หม่นมัว....ดั่งเมฆฝน
เคยทุกข์ทน....เคยร้าวราน
ปัดเป่า.....ใจประสาน
ฉ่ำสราญ .....ดั่ง....ฝนโปรย
22 สิงหาคม 2550 10:40 น.
ฝากรักฟากฟ้า
รู้....เป็นไฟ....ยังใฝ่....มาหลงรัก
คิดห้ามหัก....อย่างไร...เล่า.....ใจเอ๋ย
ก็ใช่ว่า...หัวใจ....จะไม่เคย
เจ็บเกินเอ่ย.....ผ่านมา......กี่คราแล้ว
เพียงคารม.....ลมปาก.....ที่....ฝากใจ
พลอยหวั่นไหว...หวิว....หวาม.....ในใจ....แว่ว
หลับตา....ฝัน...อิ่มเอม....และ....เพริศแพรว
กระซิบ.....แผ่ว.....ข้างหู....อยู่....ริมใจ
หวาน...เอย....
น้ำคำ...เอ่ย....หวานล้ำ.....ฉ่ำ.....หทัย
เสียงปลุกปลอบ....มอบรัก....ฝากคำไว้
จึงหวั่นไหว.....พูนเพิ่ม.....ค่อย.....เติม....รัก
กว่าจะรู้....ใจ...ก็ข้าม....ตามใจตัว
ใจนึกกลัว...ชั่ว...ดี....มีมากนัก
อยากจะหยุด....ฉุดใจ.....ไม่แน่นหนัก
ตกหลุมรัก....เร้ารุม.....ไฟสุมทรวง
8 สิงหาคม 2550 12:33 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เจ้าบุญปลูก..ลูกรัก......ของแม่เอ๋ย
เจ้าทรามเชยตัวจ้อย.....กระจิ๊ดริด
หลับตา....พริ้ม....ปากหน่อย.....จมูกนิด
ยอดชีวิต.....ดวงใจ.......หาใคร.....แทน
เจ้านวลเนื้อ.....นุ่มนิ่ม......ชวน.....ยื้มพราย
เจ้ามิคลาย.....มือน้อย......จับนิ้วแน่น
เจ้าตัวนิด....ส่งเสียงใส.....ให้ดังแสน
เสียงบอกแทน....คำพูด.....ลูก.....หิวนม
เจ้าตัวนิ่ม.....ดูดด่ำ.....น้ำนมแม่
ช่างเจ็บแท้ทั้งกาย.....ให้ระทม
น้ำตาร่วง.....น้ำนมหลั่ง.....ถะถั่งโถม
หยุดระงม.....เสียงไห้.....กลาย....ยิ้มแย้ม
สองแขนโอบ.....กอดอุ้ม.....แอบ...อิงอุ่น
หอมละมุน......จูบเคล้า.....เจ้า....สองแก้ม
แววตาดำ.....ขลับคู่.....ดูใสแจ่ม
ดั่งดาวแต้ม....กระจ่าง.....ที่....กลางใจ
ในความจริง
แม่ยืนอิง......มือทาบ......กระจกใส
เจ้าตัวน้อย.....ห่าง....อก.....ด้วยป่วยไข้
สายโยงใย.....ทั้งเข็มแทง....เจ้าเนื้อนวล
เจ้าร้องไห้.....เจ็บปวด......จนเสียงแห้ง
ช่างเสียดแทง....ใจแม่ช้ำ......แอบคร่ำครวญ
ทั้ง....คัดอก....เจ็บจุก......ไปทุกส่วน
ภาพเจ้าล้วน.......แทบให้.......ใจสลาย
ขอคุณพระ.......คุ้มเกล้า......เจ้าจอมจิต
สิ่งศักดิ์สิทธิ์......ช่วยปกปัก......รักษาไว้
กุศลมี......พ่อแม่......สร้างบุญทานใด
ประทานให้.....ลูกแม่.....แต่....ผู้เดียว
8 สิงหาคม 2550 11:32 น.
ฝากรักฟากฟ้า
บุญของลูกได้เกิดเป็นลูกแม่
หยาดทิพย์แท้มธุรสหยดอุ่นใจ
ยามทุกข์ร้อนแม่ปลอบประโลมให้
ยามหวั่นไหวแม่เป็นเช่นเพื่อนแท้
ดื้อเกเรก่อปัญหาน่าปวดหัว
พาลไปทั่วเอาแต่ใจไม่ฟังแม่
สุดท้ายทุกข์กลับมานอนเลียแผล
ซบตักแม่ดั่งนกตกปีกหัก
มือหยาบกร้านด้วยงานที่ผ่านมา
สู้ฟันฝ่าอาบเหงื่อเพื่อลูกรัก
ผมหยาบขาวแววล้าที่สลัก
แม้ทุกข์หนักก็ไม่ท้อหรือรอรา
สองแขนกอดโอบอุ่นละมุนอ่อน
ลูกหนุนอ้อนแม่ขับกล่อมด้วยเมตตา
งามละไมใจดีดั่งนางฟ้า
เช็ดน้ำตาปลอบขวัญยามหวั่นกลัว
ลูกเติบโตคงมั่นในวันนี้
ก็เพราะมีรักแม่ป้องไม่หมองมัว
ดั่งวิมานอบอุ่นของครอบครัว
โปรยปรายทั่วดุจหยาดทิพย์ชโลมใจ
ก้มกราบแม่แทบตักด้วยรักซึ้ง
เพียงช่อหนึ่งมะลิผลิไสว
เพียงบอกแม่รักแม่รักยิ่งใหญ่
แม่ผู้ให้ผู้สร้างทางชีวิต
หน้าส่วนตัว
1295
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
