29 กรกฎาคม 2552 04:57 น.
พจน์รำพัน
คิดถึงเธอ....รู้หรือเปล่า
คิดถึงเงาอักษรอันอ่อนไหว
คิดถึงคำคร่ำครวญรัญจวนใจ
คิดถึงให้หวนคิดตรึงติดตรา
คิดถึงเธอง่ายดายก็อายอยู่
ทั้งไม่รู้คือใครที่ใฝ่หา
เหมือนนึกคาดวาดไว้ไฉนนา
รู้เพียงว่าคิดถึงสุดซึ้งทรวง
คิดถึงเธอมากจนจะล้นเอ่อ
คิดถึงเธอครั้งใดสุขใหญ่หลวง
คิดถึงเธอเกินพร่ำคำทั้งปวง
คิดถึงเธอห่วงหวงดังดวงใจ
คิดถึงเธอแล้วเธอรู้หรือเปล่า
ทุกวันเฝ้าพะวงดังหลงใหล
เพ้อกับลมฝากคำช่วยนำไป
จะถึงเธอหรือไม่สงสัยจริง
คิดถึงเธอนับวันยิ่งฝันใฝ่
คิดถึงเธออุ่นใจกว่าไฟผิง
คิดถึงเธอเคียงแนบใคร่แอบอิง
คิดถึงเธอทุกสิ่งซึ่งสวยงาม
คิดถึงเธอเสมอเป็นเช่นขวัญชื่น
ทุกค่ำคืนดื่นดึกนอนนึกถาม
คิดถึงฉันบ้างไหมหญิงใจงาม
โปรดตอบความมาให้...ได้ไหมเธอ
26 กรกฎาคม 2552 12:15 น.
พจน์รำพัน
รักนะ..ฉันรักเธอ.....
รักเสมอม่านฟ้าเมฆาขาว
รักแสงกระซิบพริบพรูจากหมู่ดาว
รักจันทร์สกาวสบตาในราตรี
รักแสงแดดอบอุ่นเจือจุนโลก
รักสายลมโบยโบกโกรกร้อนหนี
รักสายฝนหลั่งชื่นฟื้นปฐพี
รักสายนทีรี่ไหลพาใจจร
รักผีเสื้อว่อนเวียนเยียนดอกไม้
รักพฤกษ์ไพรผลิพิงถึงสิงขร
รักฝูงปลาเริงร่าในสาคร
รักธรรมชาติอาวรณ์ว่ากร่อนกลาย
รักเจ้าทุยไถนาหนักแรงเรี่ยว
รักนังเหมียวมันอยู่หนูหดหาย
รักเจ้าตูบเห่าเตือนเป็นเพื่อนตาย
รักเจ้าทองทักทายชม้ายตา
รักมนุษย์สุดประเสริฐเลิศความคิด
รักน้ำมิตรไมตรีก่อทีท่า
รักคำพูดผูกพันเป็นสัญญา
รักพาลพาหาผิดจิตสังวร
รักรำพันพจน์พร่ำใจช้ำชอก
รักจนตรอกตราตรึงซึ้งอักษร
รักฝันใฝ่ไหวหวานในบ้านกลอน
รักอยากอ้อนสักนิด...คิดถึงเธอ
18 กรกฎาคม 2552 22:47 น.
พจน์รำพัน
พจน์รำพันพร่ำเพ้อราวเผลอไผล
หลงอยู่ในไฟทะเลเสน่หา
กลิ่นเกษรร้อนรุมภุมรา
ปรารถนาพาใจให้โบกบิน
ขอฝากถ้อยร้อยเรียงมาเคียงใกล้
แทนเสียงใจใฝ่หาทุกคราถวิล
ได้โปรดเถิดเปิดใจให้ใจยิน
ซาบทั้งสิ้นสรรพรจน์พจน์รำพัน
หน้าส่วนตัว
1127
