7 กรกฎาคม 2547 12:54 น.
พิกุลทอง
หยิบปากกา มาระบาย อายหนักหนา
น้ำตา.. ทะลักไหล จากใจฉัน
เศร้าหมอง ท้อแท้ ระคนกัน
อกหัก แล้วนั้น ฉันท้อใจ
มีรัก... คราใด ไม่สมหวัง
อีกครั้ง แล้วหนอ ขอบอกให้
หรือฉัน ไม่ดีพอ หนอยาใจ
จึงได้ แต่รักร้าว เข้าตัวมา
ไม่เคยเลย.. มีใคร จะรักแท้
ไม่เคยเลย...รักไม่แปร แย่หนักหนา
ไม่เคยเลย.... ไม่มีวัน เสียน้ำตา
ไม่เคยเลย...ที่มีค่า ในตาใคร
น้อยใจ..วาสนา แต่ปางก่หน
น้องใจ ....อาวรณ์ รักห่อนหาย
น้อยใจ..ไม่มีใคร เคียงข้างกาย
น้อยใจ... รักสลาย ทุกครั้งเลย
ลาก่อน... ความรัก ปักใจฉัน
ลาก่อน .. ไม่มีวัน ฉันชาเฉย
ลาก่อน.. ขออยู่ คนเดียว
ลาก่อน.รักเอย รักร้างลา
7 มิถุนายน 2547 16:03 น.
พิกุลทอง
กำแพงใหญ่ กั้นขวาง ทางแห่งรัก
มันเจ็บหนัก ปักลง ตรงตัวฉัน
เพื่อนสนิท ชิดเชื้อ เกื้อสัมพันธ์
ย้ำเตือนกัน เธอฉัน เพื่อนกันไง
ห้ามเผลอใจ ไม่รัก สลักจิต
ห้ามความคิด ไม่รัก ก็ไม่ได้
ห้ามความรัก ไม่รัก ได้อย่างไร
ห้ามหัวใจ ไม่รัก หนักวิญญา
ฝืนใจ.. ไม่รัก เธอแล้ว
ห้ามใจ... ยังไม่แคล้ว รักหนักหนา
หักใจ..รักเธอแล้ว แก้วกานดา
ขมขื่น.... ปวดอุรา ข้าระทม
4 มิถุนายน 2547 13:01 น.
พิกุลทอง
แรมนิราศ น้องนาง อย่างเร่งด่วน
ใจพี่ครวญ หวนไห้ ไม่อยากหนี
จำต้องจาก แรมร้าง คว้างฤดี
เหมือนชีวี ชีช้ำ กล้ำกลืนทน
เมื่อขึ้นรถ มองหน้า น้องยาเจ้า
เห็นแววตา แสนเศร้า เคล้าหมองหม่น
พี่จำต้อง หันหน้าหนี ที่ของตน
ไม่ให้คน เห็นข้า มาเศร้าใจ
รูปแผ่นน้อย ฝากไว้ ในกระเป๋า
พี่ฝากดาว ดูเจ้า จะได้ไหม
ฝากดูแล ตัวเอง ด้วยห่วงใย
ย้ำสัญญา รักไว้ ใจเกี่ยวกัน
รู้แล้ว...คำว่า ความคิดถึง
รู้แล้ว....ความซาบซึ้ง คะนึงฝัน
รู้แล้ว....ใจพี่ นี้ผูกพัน
รู้แล้ว...จอมขวัญ รักเพียงเธอ
3 มิถุนายน 2547 12:54 น.
พิกุลทอง
ใต้ผืนฟ้า ดารา ระยิบระยับ
ตัวพี่ นอนหลับ บนตักเจ้า
อบอุ่น ไอรัก ระหว่างเรา
แม้นหนาว ทุกปี ก็ดีใจ
ริมหาด เสียงคลื่น กระทบฝั่ง
มือพี่ ฉุดรั้ง เจ้า เอาไว้
ดึงมา โอบกอด พรอดรักไป
ตาสบตา ประสานใจ เป็นหนึ่งเดียว
หนาวไหม ดวงใจ ของข้า
พี่จะเอา ดวงดารา มาห่มให้
จุมพิต กล่อมเจ้า แล้วจากไป
ฝันถึง ฉันได้ไหม ขวัญตา
เก็บดาว พราวฟ้า มาร้อยห่ม
เก็บฝน พร่างพรม มาล้างหน้า
เก็บเมมฆขาว มาซับ น้ำตา
เมื่อฉัน จากเธอมา ยังแดนไกล
ฝากลม พัดไป บอกเจ้า
พรุ่งนี้เช้า กลับมา พบกันใหม่
หากแม้น ชาตินี้ พี่จากไป
ให้รู้ไว้ ว่ายังรัก นิจนิรันดร์
22 พฤษภาคม 2547 13:52 น.
พิกุลทอง
หย่อนก้นนั่ง จังก้า ท้าเพื่อนรัก
มึงกล้าทัก แซวสาว กับเขาไหม
คนนั้นเลย สวยนัก ยากหักใจ
มึงกล้าไหม ขอเบอร์ ให้กูที
ได้สิวะ ทำไม จะไม่กล้า
ว่าแล้วมัน ก็สบตา พาสุขศรี
มองท้องร่อง ทรวดทรง องค์ฤดี
ยอดชีวี นี้แจ๋ว แป้วไปเลย
แกล้งเดินชน ของหล่น จนก้นหัก
แล้วเก็บของ เร็วนัก จักชาเฉย
อะนั่นแน่ หยิบของ พร้อมกันเลย
มือก็เกย กุมกัน มันจริงเชียว
ขอโทษครับ มันขยับ ปากบอกกล่าว
ซุ่มซ่ามจริง นะเรา เฝ้าแลเหลียว
ไปไหนครับ ไปส่งไหม ใกล้นิดเดียว
กลัวคนสวย โดนเฉี่ยว ตรงเลี้ยวไง
เจ็บบ้างไหม ว่าพลาง แตะสีข้าง
จนนวลนาง ถอยห่าง อย่างนั้นได้
อีตาบ้า อย่ามายุ่ง สุงสิงใจ
มันถูกตบ เข้าฉาดใหญ่ ใจข้ามันส์
มันเดินมา พาหัวเราะ จนท้องแข็ง
สมน้ำหน้า อย่างแรง ถูกตบหัน
ทำไมมึง ไม่จูบคืน ฝืนใจพลัน
รู้รสชาติ ตบจูบนั้น เป็นเช่นไร.....
ไอ้พวกบ้า แค่นี้หนอ คงพอแล้ว
อย่าสงเสียง เจื้อยแจ้ว เด๋วเจอใหม่
แค่นี้มึง ทำเป็น ไม่พอใจ
เดี๋ยวกูพา ไปให้ ตบอีกที
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
หน้าส่วนตัว
900
