13 ตุลาคม 2544 07:16 น.
ฟา
ท้อไปทำไมเมื่อไม่ได้ดังหวัง
วันหน้ายังมีหนทางที่รออยู่
ไม่เหลือใครรู้ได้ไงไม่มองดู
แล้วจะเห็นว่ายังมีอยู่อีกคน
ในวันที่ฟ้าไม่ค่อยใส
อย่าสนใจ ใสใจให้หมองหม่น
สู้ต่อเถอะ มานะนะอย่างอดทน
จะร่วมทนฝ่าฟันไปกับเธอ
13 ตุลาคม 2544 07:04 น.
ฟา
ก็มีที่เสียใจบ้าง
แต่ไม่ลำบากที่ต้องอ้างว้างอย่างนี้
ไม่เป็นไรเลยนะสำหรับเธอคนดี
ให้เจ็บกว่านี้ก็เต็มใจ
เพราะอะไรจึงทำได้ประมาณนี้
คงเป็นเพราะรักที่มีไม่หวั่นไหว
รักเธอเสมอถึงเธอจะปันใจ
โปรดรู้ไว้ว่าหัวใจเป็นของเธอ
12 ตุลาคม 2544 04:44 น.
ฟา
หากวันใดเธอล้มลงจงรู้ว่า
ยามเงยหน้ายังพบฉันอยู่เสมอ
ยังยืนอยู่รอคอยพยุงเธอ
พร้อมจะก้าวกันใหม่นะเออฉันสัญญา
11 ตุลาคม 2544 00:54 น.
ฟา
มันไม่แปลกอะไรเลยสักนิด
ที่วันหน้าคนใกล้ชิดไม่ใช่ฉัน
จะเป็นใครคนไหนไม่สำคัญ
ไม่เคยหวั่นเพราะฉันนั้นรักเธอ
เมื่อฉันรักเธอและรักมาก
จึงไม่ลำบากใจกับภาพที่ต้องเจอ
รักของฉันคือแค่เห็นรอยยิ้มสม่ำเสมอ
ที่บ่งชี้ว่าเธอกำลังสุขใจ
10 ตุลาคม 2544 06:34 น.
ฟา
ถึงแม้ว่าคำบอกลา
มันทำให้เสียน้ำตาหวั่นไหว
ไม่ต่างกันกับฟ้าที่ผ่ามากลางใจ
ก็ไม่เป็นไร...ถ้าเป็นเธอ
คำพูดทุกคำในครั้งนี้
ไม่ทำให้รักที่เคยมีอยู่เสมอ
หดหายไปสักนิดจริงจริงนะเธอ
แต่จะไม่รั้งเธอ...เพราะเข้าใจ
หน้าส่วนตัว
994
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
