คนดี คนที่แสนดี ของฉัน ช่วยรับฟังฉันหน่อยจะได้ไหม ไม่นานหรอกคนดี เสียเวลาไม่เท่าไร ขอน้ำใจจากคนดีช่วยทนฟัง ฉันและเธอถูกขังไว้อยู่ในโลก และฉันก็กำลังโศกเศร้าทุกครั้ง ที่ได้พบตัวทำลายบ้านเรือนรัง โดยเธอไม่คิดยับยั้งหยุดมันเลย เธอรู้ไหมคนดี เธอรู้ไหม เธอไม่ควรปล่อยปละละนิ่งเฉย เธอรู้ไหมถ้าชีวิตของฉันไม่เหลือเลย เธอก็ไม่อาจอยู่เหมือนอย่างเคยได้เหมือนกัน
อยากบอกเธอจังคนดีว่าอย่ากลัว ที่จะมอบหัวใจให้ใครคนนั้น ความจริงคือความจริงจงรับมัน เมื่อคิดจะรักขออย่าหวั่นกับสิ่งใด จงซื่อสัตย์กับใจของตัวเอง อย่าหวาดเกรง ต้องเชื่อมั่นเข้าใจไหม จงรักเถอะ ที่รัก อย่ากลัวอะไร ในเมื่อมีหัวใจ ก็ต้องให้รักเป็นไป ..........อย่างหัวใจเรียกร้องมา........
ไม่ใช่ฉันเจ็บจนไม่รู้สึก ว่าความนัยส่วนลึกเธอเป็นแบบไหน ไม่ใช่ฉันเจ็บปวดจนลืมสนใจ ว่ายังมีใครที่เป็นห่วงใยกัน อยากขอบคุณเธอตั้งมากมาย แต่จะสรรคำใดถึงมีค่าได้เท่านั้น จะตอบแทนเธอด้วยสิ่งใดถึงเท่ากัน กับสิ่งที่เธอมอบให้กัน ช่วยบอกที
ถ้าเธอรักฉัน ฉันขอร้อง ขอให้เธอ ช่วยปกป้องฉันได้ไหม ถ้าเธอรักฉัน ถ้าเธอห่วงใย ขอให้เธอ อย่ายอมให้ใครมารังแก เพราะฉันที่เธอรัก ณ ตอนนี้ อาการสาหัสเต็มที เธอรู้ไหม ถ้าเธอรักฉันจริง โปรดจงตัดสินใจ ขอให้เธอ ช่วยทำให้ฉันรอดตายที (อยากให้เข้าใจว่าเสียงเพรียกนี้ เป็นเสียงเพรียกจากพงไพร)
เมื่อตำแหน่งที่ฉันอยู่เป็นแบบนี้ ก็ควรต้องทำให้ดีไว้ใช่ไหม เมื่อฐานะฉัน ฉันก็รู้ ว่าเป็นใคร ก็รู้ว่า มันควรไหม จะก้าวเกิน เส้นที่กั้น คั่นเราไว้ ในที่อยู่ แม้รู้สึกหดหู่และห่างเหิน กับความจริงที่เก็บไว้มันมากเกิน รู้สึกกับเธอกว่าผิวเผินที่เห็นกัน ก็ในเมื่อฉันรักเธอเกินจะเก็บ มันก็เจ็บตามระเบียบหัวใจฉัน แต่อย่างหนึ่งการกระทำทุกทุกวัน ไม่มีวันล้ำเส้นนั้นที่กั้นเรา เพราะมีคำคำหนึ่งสำคัญกว่า เพราะคำนั้นช่างมากค่าเวลาเหงา เป็นเพียงคำเดียวที่เธอฉันได้รวมเป็นเรา เพราะคำว่าเพื่อนกันไงเล่าฉันจึงยอม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
Lovings
ฟา เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
789
