23 สิงหาคม 2547 18:31 น.
ฟา
ปล่อยให้ตัวเองไร้หัวใจสักที
มันคงดีกว่ามีแล้วอ่อนไหว
รักใครสักคนทุ่มจนหมดใจ
เขารักหลอกไว้ทำร้ายแหลกราน
แรกเริ่มดูดีไร้ที่สงสัย
เพ้อหลงลมไปรัเราแสนหวาน
จักมั่นรักเดียวรักนี้นิรันดร์กาล
ต้องเจ็บทรมานรักนี้เธอลวง
~~~~~
จึงอยากตัดใจออกจากห้วงรัก
ห้ามหักหัวใจไม่ให้ใครเห็น
ปิดแล้วด้วยเข็ดรักช้ำรำเค็ญ
ชาตินี้ขอเป็นคนไร้หัวใจ
23 สิงหาคม 2547 18:25 น.
ฟา
คุณเป็นผู้ชายของใครฉันไม่รู้
แต่ตอนนี้คุณอยู่ในใจฉัน
เป็นความอบอุ่นข้างใจทุกคืนวัน
เป็นความสดใสที่หัวใจฉันไม่เคยมี
คนที่อยู่ท่ามกลางความเงียบเหงา
กอบเก็บเพียงความปวดร้าวอยู่ตรงนี้
ตื้นตันข้างในรู้ไหมคนดี
ขอบคุณไมตรีจิตจากคุณที่มอบมา
22 สิงหาคม 2547 17:49 น.
ฟา
ดังเปลวแสงแห่งลำเทียนที่ริบหรี่
ลมหายใจที่เคยมีเหมือนขาดหาย
เมื่อแรงส่วนภายในทั้งใจกาย
เริ่มลดคลายเหมือนคนจวนสิ้นใจ
อาจเป็นเพราะแรงกายที่มากมี
หมดไปกับการสานต่อสิ่งที่ฝันไว้
ส่วนแรงใจที่เคยมีแล้วหมดไป
อาจเป็นเพราะคนใจร้ายก็คือคุณ
เมื่อก่อนทั้งร่างกายและจิตใจ
มันไม่เคยหวั่นไหวหรือว้าวุ่น
แต่เมื่อพบคนอบอุ่นอ่อนละมุน
ก็คือคุณทำให้ฉันเริ่มเปลี่ยนแปลง
แล้วที่สุดทุกสิ่งอยากที่เคยดี
กลับถูกคุณขยี้ทำหน่ายแหนง
คนเจ็บช้ำหัวใจเจียนลงแดง
ก็คือคนที่รับการเสแสร้งคือฉันเอง
16 สิงหาคม 2547 16:23 น.
ฟา
การก้าวเข้ามาของเธอ
ทำให้เจอสิ่งไม่คาดฝัน
เริ่มเอาใจใส่กับคืนวัน
เกิดมีความฝันกับบางคน
ความคุ้นเคยระหว่างเรา
ทำให้คนเหงาที่สับสน
เริ่มมีฝันสวยงามกว่าทุกข์ทน
รู้สึกอยากมีคนในฝันขึ้นมา
ความเฉยเมยกับทุกสิ่ง
ค่อยถูกหลอมเข้ากับความห่วงหา
ความรู้สึกที่ว่าเป็นคนธรรมดา
กลายเป็นคนมีค่าได้เหมือนกัน
เหมือนความฝันที่ดูเพ้อเจ้อ
แต่เธอก็ทำให้เจอกับสีสรร
มอบสิ่งดีดีที่ใจต้องการมาทุกวัน
เธอสร้างความฝันเพื่อฉันให้เป็นจริง
6 สิงหาคม 2547 12:21 น.
ฟา
เริ่มต้นจากความสนใจซึ่งกัน
ก่อเกิดความผูกพันเมื่อชิดใกล้
ต่างฝ่ายต่างแชร์ความห่วงใย
ร่วมมือร่วมใจทุกเรื่องราว
แต่การก้าวเดินของเรา
ต่างทางต่างก้าวต่างที่
พบกันเพื่อสร้างรักดีดี
จากกันให้รู้สึกว่ามีคนสำคัญ
หน้าส่วนตัว
916
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
