28 ตุลาคม 2544 09:40 น.
ภพ
กุหลาบขาวใสซื่อบริสุทธิ์
เปรียบประดุจใจฉันที่มอบให้
ที่ทุกห้องของด้วงหฤทัย
มีแต่รักจริงใจให้กับเธอ
กุหลาบแดงแทนชีวิตชายผู้นี้
ทั้งชีวีทำเพื่อเธอได้เสมอ
จะปกป้องเธอจากภัยที่เจอ
มอบแด่เธอและจะไม่เอาคืน
ส่วนกุหลาบชมพูที่เหลือนี้
แทนเธอที่ฉันรักใช่ใครอื่น
จึงขอเก็บดอกนี้ใว้ทุกค่ำคืน
ไม่ได้ฝืนแต่เก็บอย่างเต็มใจ
19 ตุลาคม 2544 07:46 น.
ภพ
ไม่รู้ใจทำไมต้องคอยแคร์
คอยดูแลห่วงใยและห่วงหา
ทั้งที่เธอทำฉันเจ็บแทบทุกครา
กลับไม่ว่าแต่ยิ่งรักละมุนละไม
หรือเพราะการที่ฉันได้เคยรัก
เคยจมปักรักแท้ที่ฝันใฝ่
เคยทุ่มเททั้งตัวและหัวใจ
ให้เธอไปแม้ไม่ได้ตอบกลับมา
มาวันนี้ใจยอมรับว่าแต่เพื่อน
จิตก็เตือนแต่ใยยังห่วงหา
แถมกลับยิ่งมากขึ้นทุกทุกครา
ไม่เข้าใจใจนี้หนาเป็นอะไร
12 ตุลาคม 2544 09:05 น.
ภพ
บนถนนหนทางที่ยืดยาว
มีเรื่องราวอีกมากมายต้องค้นหา
ท่ามกลางแสงนิ่มนวลของจันทรา
พร้อมหมู่ดาวดาราอีกมากมาย
เพลงเบาเบาผ่อนคลายสบายจิต
ชวนหวนคิดเรื่องราวที่เลือนหาย
ถึงคืนวันที่มีเธออยู่ข้างกาย
มันสบายสุขใจมากจริงจริง
เป็นความจริงที่เหมือนกับความฝัน
มีเพียงฉันและเธอไร้อื่นสิ่ง
มีเราสองคล้องใจไว้พึ่งพิง
และมอบสิ่งดีดีให้แก่กัน
12 ตุลาคม 2544 08:32 น.
ภพ
เห็นเธอคุยกับเขาฉันเจ็บปวด
ดุจเส้นลวดรัดร่างสังหารสิ้น
น้ำตานองจากสองตาที่หลังริน
สู่พื้นดินไม่มีวันหวนกลับคืน
หลายร้อยคำที่เขาพูดกับเธอ
หวานเลิศเลอคงยากใจจะฝืน
เหลือแต่ฉันนั่นไงต้องกล่ำกลืน
ต้องทนฝืนยืนดูอย่างโศกา
แม้รู้ว่าตัวเราไม่มีสิทธ
แต่ใจคิดเจ็บปวดรวดร้าวหนา
ความรู้สึกในยามนั้นช่วงเวลา
มันเหมือนว่าหัวใจแตกมลาย
หน้าส่วนตัว
555
