20 สิงหาคม 2544 09:12 น.
ภพ
ในคืนค่ำยามราตรีที่เปรี่ยวเหงา
มีเพียงเราเฝ้ามองฟ้าอย่างว้าเหว่
ใจดวงน้อยดุจลอยกลางทะเล
ครื่นซัดเซเรรวนป่วนใจพัง
ผืนแผ่นน้ำแผ่นฟ้าที่หว้างใหญ่
ใจหนึ่งใจเปรี่ยมด้วยหมดความหวัง
ไร้เรี่ยวแรงสิ้นแล้วซึ่งพลัง
ที่จะยั้งค้ำยืนขึ้นสู้ไป
เวลาหยุดทุกสิ่งดูว่างป่าว
ไร้เรื่องราวความรู้สึกหยุดเคลื่อนไหว
ภายในใจส่วนลึกสลายไป
เป็นเพราะใครถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเธอ
18 สิงหาคม 2544 12:11 น.
ภพ
อันหญิงชายควรก้าวไปพร้อมกัน
ร่วมฝ่าฟันอุปสักไปทั้งสอง
รวมพลังร่วมจิตให้ปรองดอง
คอยประคองกันและกันฟันฝ่าไป
ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องนำหน้า
อีกฝ่ายหนาตามหลังดีที่ไหน
หน้าพลั้งพลาดหลังล้มมีถมไป
ด้วยเหตุใดใยท่านไม่ช่วยกัน
17 สิงหาคม 2544 09:14 น.
ภพ
สนุกสนานครื้นเครง บรรเลงบทเพลงอ่อนหวาน
เสียงดังกึกก้องกังวาน ชื่นบานสคราญมิวาย
เนื้อเพลงความหมายลึกซึ้ง ตราตรึงจิตมั่นมิหาย
สอดแทรกซึมทราบใจกาย เรียงรายถ้อยคำเพราะเพี้ยง
จังหวะรุกร้ำเร้าใจ ฤทัยขยับตามเสียง
ครื้นเครงจากเพลงสำเนียง ปลุกเร่งมาเรียงเต้นรำ....
หน้าส่วนตัว
702
