24 มีนาคม 2546 19:04 น.
ม้าก้านกล้วย
เดือนนี้แล้ง นาแล้ง แล้งแห้งเหือด
นทีเดือด ดินเดือด โถเดือดร้อน
ไร้ร่มซุก ซุกกายา หาซุกซ่อน
ธุลีว่อน ว่ายว่อน ว่อนละออง
มิมีเหลือ เหลือใบ ไม่เหลือหลอ
หญ้าทั้งกอ เกลียดกอ กอเกลื่อนกร่อง
ลมหมุนวน วนเวียนจน วนถอดปล้อง
หอบกอบกอง หญ้ากอง เป็นกองกลม
จะเหลียวแล แลใด ไม่แลลับ
ดอกประดับ ดอกด้วย ดอกสวยสม
บนคาคบ บนนาร้าย บนสายลม
ลดอารมณ์ ลดร้อนแล้ง แรงลดเลือน
ตะแบกบาน เสี้ยวบาน บานประชัน
เสลาสรรค์ สรรค์มา สรรค์หาเพื่อน
คูณทองไกว ไกวโก้ โล้ไกวเกลื่อน
สร้างเสมือน สรวงสร้าง สร้างสวรรค์
พวงคราม พวงประดิษฐ์ พิศพวงสวย
คู่แพงพวย แพงค่า ว่าแพงขวัญ
แซะก็สวย เซ่งก็สวย สวยทั้งนั้น
ดุจสวนฝัน สวนผลิ สวนวิมาน
สะเดาขาว ชงโคขาว ขาวราวเมฆ
พิกุลเสก เทพเสก เสกผสาน
นี่นมวัว นั่นนมแมว แนวนมนาน
แต้วก็บาน บัวก็บาน บานยั่วยวน
(ม้าก้านกล้วย)
กลอนกลนี้ ชื่อ กินนรเก็บบัว มีชื่ออื่นอ่กมาก ที่ ทางกล เดียวกัน เช่น กุมารแย้มผกา ธงสะบัดชาย ก็เรียก สกัดแคร่ จันทร์ทรงกลด สร้อยสน กุลาซ่อนลูก โอ๊ย เยอะแยะ เพราะเป็นกลที่เล่นง่าย คือ บังคับคำคำเดียวให้เกลื่อนไปในทั้งสามท่อน
22 มีนาคม 2546 22:33 น.
ม้าก้านกล้วย
หล่อเลี้ยงหัวใจให้ชุ่มชื่น
ทั้งหลับตื่นเหนื่อยใดไม่เคยท้อ
หนอนหนึ่งนั้นคงเฝ้าพะเน้าพะนอ
ก็เพียงพอแล้วสำหรับจะรับรัก
ไม่สนหรอกถึงเผ่าพันธุ์อันแตกต่าง
สามารถสร้างสานใจให้รู้จัก
ระลึกคุณไอละมุนอุ่นยิ่งนัก
จึงพิงพักพึ่งพามาเนิ่นนาน
ครั้นวันอันหม่นหมองต้องพลิกผัน
ตื่นจากฝันเพ้อหาน่าสงสาร
หนอนอีกหนึ่งอยู่ไหนไม่พบพาน
ดั่งดวงมาลย์เจ้ามอดไหม้ในอัคคี
ตนก็เริ่มรับรู้อยู่ในกาย
ต้องเปลี่ยนถ่ายกายาภายหน้านี้
ผิวกร้านเป็นเกราะล้อมย้อมเหลือบสี
ปีกจะมีขาจะงอกออกมาแล้ว
ต้องโผกลับวงศ์วานบนผ่านฟ้า
ไปดอมดมบุปผาผกาแก้ว
หมดโอกาสจากลาเพื่อนเหมือนสิ้นแวว
เขาคงหมดรักแล้วจึงลาไป
ทุกยามเช้าบนดงดอกชงโค
หนึ่งผีเสื้อบินโผโต้ลมไล่
มารั้งรอเมื่อไหร่หนอรอหัวใจ
แมลงใดจะใกล้กรายมาทายทัก
(ม้าก้านกล้วย)
22 มีนาคม 2546 21:28 น.
ม้าก้านกล้วย
นิกูลแห่งพนาราณีไพร
อาภรณ์ภัณฑ์อันไสววิไลสวย
กรีดกรายชายพริ้วเพริดเลิศร่ำรวย
อุดมด้วยเรณูอยู่ชั้นฟ้า
บุตรีหนึ่งซึ่งถนอมห้อมฟูมฟัก
ดุจล้อมรักรวมใจใจกลางป่า
ผีเสื้อทรงสอางค์วางทีท่า
สูงสง่ากว่าแมลงแบ่งชนชั้น
ก่องเก็จเพชรมณีพลีให้ชม
บรรเลงร้องรื่นรมณ์กลมกล่อมขวัญ
บรรจงเพียงเลี้ยงดูอยู่ทุกวัน
ลูกน้อยนั้นเติบกล้าอนามัย
วันหนึ่งกลับเกิดพายุกล้า
พัดพาลูกหนอนพรากจากพิสัย
เร่ร่อนลิ่วลมต่ำระกำใด
ตก ณ ดินแดนไหนก็ไม่รู้
สงสารผีเสื้อเศร้าเจ้ายังน้อย
ด้วยเยาว์ด้อยเดียงสามาไร้คู่
ตกดินดำย้ำเยือกเย็นน่าเอ็นดู
ซ้ำต้องอยู่ลำพังไพรใจสะพรึง
แต่บุญแล้วแคล้วคลาดวาสนา
ได้พึ่งพารังนอนอีกหนอนหนึ่ง
ก่อและสานสายสัมพันธ์อันซาบซึ้ง
สื่อทราบถึงใยรักที่ถักทอ
(ม้าก้านกล้วย)
21 มีนาคม 2546 22:35 น.
ม้าก้านกล้วย
ต่อเมื่อต้องแปลงร่างสร้างดักแด้
หนอนเจ้าแค่มุดปลอกออกผลัดผัน
ด้วงกว่าง สางสยาย สายสัมพันธ์
ด้วงตัวนั้นกวาดสายตาหารักแท้
สืบสำนึกสุดท้ายก่อนกลายร่าง
เพื่อนนั้นคงอ้างว้างอย่างแน่แน่
ก็ทิ้งไปไร้เยื่อใยไม่เหลียวแล
ไม่มีแม้ร่ำลาเลือนเหมือนใจร้าย
พบพานเพียงปลอกเปล่าเจ้าเพื่อนหนอน
กลิ่นเกสรชงโคโต้ลมสาย
เหลือบละอองผีเสื้อเรื่อรายราย
กล่นกระจายกลางซากการจากลา
หนอนที่ตนเฝ้าพะวงหลงรักฝัน
หนอนอ้วนอันละออหรูดูสง่า
กลายเป็นผีเสื้อสวยด้วยมายา
ฉาบสีสันพรรณาว่าแสนงาม
ด้วงเอย โอ้อกกลวง เจ้าด้วงกว่าง
จำโหยห่างตัดสัมพันธ์อันต้องห้าม
ด้วงทึ่มทื่อ ฤาคู่เครือ ผีเสื้องาม
เขาจะหยามตราหน้าว่ามิเจียม
จำปล่อยเปลี่ยนเป็นลาอย่างถาวร
ทรวงสะท้อนเลี่ยงหลบสงบเสงี่ยม
ศักดินาของเจ้ามิเท่าเทียม
แผลงธรรมเนียม ธรรมชาติ อนาถแล้ว
(ม้าก้านกล้วย)
21 มีนาคม 2546 21:59 น.
ม้าก้านกล้วย
จำกำเนิดเกิดร่างอย่างต้อยต่ำ
ผละผุดดำมูตรหมองต้องอาศัย
บำรุงเลี้ยงเพื่อพละเจริญวัย
จะเติบไปเป็นแมลงแห่งพนา
เจ้าหนอนด้วงอ้วนยุ้ยเจ้าอุ้ยอ้าย
เจ้าเกิดกายกินต่ำต้อยด้อยเดียงสา
กำหนดชั้นไร้รักศักดินา
เจ้าไม่กล้าอวดอ้างวางยโส
ไม่มีใครเคียงอยู่เป็นคู่คิด
ทั้งชีวิตแรมร้างอย่างงมโง่
เคล้าขลุกเคียงข้างดงดอกชงโค
รอวันใหม่ใหญ่โตจะโผบิน
วันหนึ่งกลับเกิดพายุกล้า
พัดพาหนอนอีกหนึ่งมาถึงถิ่น
ดุจสวรรค์สรรค์วิไลให้ชีวิน
ด้วงจึงยินดีนักกับรักนี้
ไม่สนหรอกถึงเผ่าพันธุ์อันแตกต่าง
ก็อ้างว้างมาตั้งนานกับการที่
โดดเดี่ยว เอกากรัง ทั้งชีวี
แค่อยากมีมิตรสักหนึ่งก็พึงใจ
ไม่รับรู้กาลวนเวียนจะเปลี่ยนผัน
วันทั้งวันรบเร้าเอาใจใส่
จะหนาวร้อนจะหมองหมางจะอย่างไร
ไม่ยอมไกลหนอนใหม่ไปไหนทั้งนั้น
(ม้าก้านกล้วย)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
หน้าส่วนตัว
2210
