รักร้างเรารั้งรอ

ม้าก้านกล้วย

ยังยืนหยัดอยู่ไย ไม่ตายจาก
ตามแต่ตรากตรำตื่น เพราะฝืนฝัน
ระริกรับรู้รอย ถ้อยจำนรรจ์
ที่ทบทวนทุกข์ทัน นับพันคราว

ยิ้มแย้มยามหยอกเย้า เช้าจรดเย็น
ลี่ลี้ลับหลบเล่น เป็นคนเหงา
เงื้อมงุนงงเงื่อนงำ ค่ำยังเช้า
จนจิตใจจับเจ่า เศร้าทั้งคืน

เฝ้าฝักเฝ้าฝันใฝ่ ถึงใครหนอ
ร้างรักเรารั้งรอ ท้อทั้งฝืน
เรี่ยรายรินรินร่ำ น้ำตาชื้น
ครุ่นคิดเครียดค่อนคืน ตื่นตานอน

เกลียดโกรธกันก็กล่าว บอกเล่าบ้าง
อย่าเย็นยะเยือกอย่าง เมื่อครั้งก่อน
เคยเคียงครองคู่คั่น บรรจถรณ์
กาลกลับกลายเกลียดกร่อน ร้อนระทม

ยังยืนหยัดอยู่ไย คนพ่ายรัก
โหยหาห่วงหายหัก เพราะรักขม
ทวงท้วงท่าทีที่ ฤดีตรม
เปลือยปล่อยปลดปลงปม ขมซ้ำซ้ำ

เงื้อมงุนงงเงื่อนงำ ค่ำยังเช้า
น้อมนึกหนึ่งแนบเนา เศร้าระส่ำ
อบอวลไออิ่มเอิบ กำเริบย้ำ
รักร้างเราระร่ำ ระลึกรอ 

                       (ม้าก้านกล้วย)
(กลอลกลสัมผัสอักษร 5 ตัว)