8 สิงหาคม 2546 11:21 น.
ม้าก้านกล้วย
ขอสรรเสริญเยินยอขอชมเชย
ซึ่งจะเอ่ยนามนักกวีเก่ง
ที่สมทบหนุนนำทำนองเพลง
ล้วนบรรเลงฝากไว้ในไทยกลอน
ที่สุดแห่งวรรณสิกขา
คือพ่อปักษามาสั่งสอน
สดายุบินบอกมายอกย้อน
ทั้งกลอนโคลงฉันท์อันเลิศหรู
ล้วนแลกเปลี่ยนวรรณศิลป์งาม
ติดตามอัลมิตรา มาเป็นคู่
ตอบโต้บทประพันธ์ชั้นครู
วอนให้รู้ดูให้ซึ้งจึงจะเจน
อีกผู้ซึ่งหายไปนาน
พ่อดอกคูณแย้มขานบานเด่น
ระบายสิ่งสดใสในกฎเกณฑ์
เพื่อเบี่ยงเบนหัวใจให้ไหวตาม
หนุ่มนักกลอนแปลกแผกดำริ
นิติเก่งกล้ามาเหยียดหยาม
กลอนเสียดสีชังสังคมทราม
งดงามลีลาและท้าทาย
สาวมั่นสั้นสั้นได้ใจความ
ทะเลงามกลางจันทร์อันเฉิดฉาย(Lunar sea)
บทบอกน้อยนิดก็พิษร้าย
หลากหลายทีท่ามาร่วมวง
และกับลีลา หมาป่า หนุ่ม (วฤก)
ซ่อนซุ่มโคลงคำลำนำหลง
โดดเด่นเมื่อหมาป่าจะลาดง
เสกส่งกวีวัจน์ถนัดนัก
หวานแล้วหวานอีกเหมือนซีกอ้อย
ปลดปล่อยกลอนมาประสาผัก
ชื่อคะน้ายอดเขียวเที่ยวทายทัก
บอกรักบอกเศร้าเอาแต่ฝัน
หนึ่งนกบินลัดตัดฟากฟ้า
สองภาษาร่วมสานงานสนั่น
นามผู้โผผินผก นกตะวัน
แผลงเพลงเป็นประพันธ์อันเลิศเลอ
จึงเก็บเกี่ยวใจไว้แนบจิต
จึงติดตามงานหวานเสมอ
โคลอนฝนหยาดสาดเพียงเพ้อ
จนเผลอหมดใจไปหลงรัก
ผู้สิบสุดท้ายอ้ายทิดปั๋ง (burst)
นามระเบิดเกิดคลั่งยังแตกหัก
ท่วมท้นกวีเสียดสีนัก
ซึ่งแตกต่างอย่างประจักษ์และรักจริง
อันเอ่ยมานี้ที่ผลงาน
สิบตำนานสิบเชี่ยวชาญชำนาญยิ่ง
ลองค้นหาดูจะรู้จริง
ทุกบทกลอนล้วนซ่อนสิ่งทิ้งให้คิด
(ม้าก้านกล้วย)
8 สิงหาคม 2546 10:49 น.
ม้าก้านกล้วย
หมู่คนบนวิถีกวีวิสัย
เล่นกลอนเร่ไปในสถาน
ประชันวาทศิลป์จินต์กานท์
จนพบบ้านหนึ่งในใยภิภพ
หนึ่งน้อยรวมร้อยเป็นหนึ่งชุม
หนึ่งกลุ่มสรรหาสารบบ
หนึ่งร่วมประสงค์ชมก็สมทบ
หนึ่งครบถ้วนจึงเป็นหนึ่งเดียว
หลากหลายเจ้าบทเจ้ากลอนเก่ง
บรรเลงแข่งขันประชันเชี่ยว
ชิงด้วยเชิงเริงชำนาญปานนั้นเชียว
ก็กลมเกลียวเพราะรักเดียวเกี่ยวเนื่องกัน
ล้วนรักในวรรณศิลป์สวย
ร่วมอวยเอ่ยพจนาสรรค์
เล่นถ้อยร้อยคำมารำพัน
สุขนั้นเกิดได้ในใจนี้
บทหนึ่งเชิญชี้ชมฟ้า
อีกหนึ่งก็พาชมแสงสี
จันทราสุริยาดารณี
มากมีแม้หิ่งห้อยก็พลอยพริ้ง
บทหนึ่งระบายใจสลด
อิ่มอดสูโศกวิโยคหยิ่ง
ทั้งฝันทั้งเฟื่องทั้งเรื่องจริง
บททะเล้นเป็นลูกลิงยิ่งมากนัก
ทั้งหมดเกิดได้เพราะใครเล่า
กลอนเบาเบาหวานหวานขานคำรัก
ก็เพราะใจร่วมกันสรรค์สมัคร
ก็เพราะรักร่วมหนึ่งซึ่งต่างตรง
ขอบคุณผู้สร้างถางทางนำ
จดจำปรานีนี้สูงส่ง
ปีกฟ้าแผ่นกว้างสร้างประสงค์
จึงหลงรักแล้วนะแก้วใจ
(ม้าก้านกล้วย
แปลศัพท์
สถาน แปลมาจากคำว่า web site
บ้าน ในที่นี้ ก็คือ Home page
ใยภิภพ อันนี้ แน่นอน ก็ คือ World wide web นั่นเอง
7 สิงหาคม 2546 01:02 น.
ม้าก้านกล้วย
คำถามที่เธอเคยได้เอ่ยเอื้อน
ว่าสัมพันธ์ฉันเพื่อนจะเลือนหาย
ถามย้ำย้ำหวั่นอาทรจะคลอนคลาย
เกรงกลับกลายไมตรีมีต่อกัน
เธอเห็นขุนเขานั่นใช่ไหม
ช่างยิ่งใหญ่แน่นหนักสลักมั่น
มิได้แค่ค่อนครึ่งกึ่งสัมพันธ์
ที่เรามีต่อกันฉันท์สหาย
นิ่งเหมือนราวราตรีที่สงัด
กลับสัมผัสพลังแผดของแดดสาย
รับรู้ลมเย็นย่ำร่ำสบาย
นั่นคือสายสัมพันธ์ที่มั่นคง
ขอเธอมองท้องฟ้านภากว้าง
เคยร่วมสร้างจินตนาการอันสูงส่ง
กำลังใจสนองจะ สมประสงค์
ก็บอกบ่งแล้วว่าเพื่อนไม่เคลื่อนคลาย
เธอคงเห็นสายธารที่ผ่านผา
ตกจากโตรกลงมานานาสาย
พลังน้ำพลังมิตรสถิตกาย
ก็เปรียบได้ ดังเดียวกัน นั่นและเรา
ไม่ว่าจะหาอุปมามาตร
ก็มิอาจทดเทียบเปรียบเทียมเท่า
แม้ดูเหมือนสายสัมพันธ์นั้นบางเบา
ใหญ่กว่าเขา อุ่นกว่าแสง แรงกว่าน้ำ
(ม้าก้านกล้วย)
4 สิงหาคม 2546 22:15 น.
ม้าก้านกล้วย
ระบอบโลกอุดหนุนทุนนิยม
เร่งระดมเงินงอกจากดอกผล
รวงข้าวแรงเคียวเรี่ยวแรงคน
หาบขนคอนขายได้เศษตัง
เคยไล่ไอ้ทุยไปลุยทุ่ง
ท้องคุ้งโค้งคลองนองน้ำขัง
ทั้งทอดแหสุ่มปลาพาประทัง
หล่อเลี้ยงวังหลังคาหญ้าประสาจน
ปุ๋ยยาสรรหามาขายให้
ถมเท่าไรหายเท่านั้นไม่ผันผล
หนี้นาท่วมหัวมัวทบต้น
จึงดิ้นรนขายนามาต่อทุน
นายหน้าทึ้งนาเหมือนหน้าด้าน
โรงงานสูงสง่ามาเนื่องหนุน
สถาบันการเงินเชิญค้ำจุน
ทุ่งพรุนนาก็เพียงแค่เพลี่ยงพล้ำ
ปู่ย่าทำนามาเนิ่นนาน
ลูกหลานขายนามันน่าขำ
ควันปล่องปล่อยทุกทีก็สีดำ
น้ำครำล้นมาทีมีแต่เหม็น
ระบอบโลกอุดหนุนทุนหนาหนา
เจ้าของนากลับลำบากยากทุกเข็ญ
ไปรับจ้างแลกข้าวทุกเช้าเย็น
เลือดตาแทบกระเซ็นเป็นสายนอง
นานี้หลายปีก่อนเคยช้อนปลา
เก็บผักหักหญ้าพาเรือล่อง
ขายขาดบาดใจไร้เงินทอง
เจ้าของเปลี่ยนจากไทยไปเป็นเจ๊ก
( ม้าก้านกล้วย)
3 สิงหาคม 2546 23:44 น.
ม้าก้านกล้วย
มีไหมใครจะดูแลและห่วงใยฉัน
เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งอ่อนแอ
ต้องการคนมาดูแลเอาใจใส่
มอบความรักพักพิงอิงแอบใจ
และห่วงใยคอยชิดใกล้ในอุรา
มีไหมใครพอที่จะเสียสละ
ช่วยรับเป็นภาระดูแลฉัน
มีไหมใครห่วงใยใฝ่สัมพันธ์
รักฉันมั่นนิจนิรันดร์ตลอดกาล
ถ้ามีแล้วแหละก็อย่ารอช้า
อย่ามัวรอวันเวลาให้ผ่านผัน
อนาคตข้างหน้าอยากให้เธอมาร่วมฝ่าฟัน
และดูแลปกป้องฉันในทุกวันเวลา
อย่าด่วนทิ้งฝัน อันหอมหวาน
อย่ามองโลกแง่ร้ายเกินไปนัก
เพิ่งรู้จักโลกน้อยไปหน่อยมั้ง
ด่วนสรุปเร็วเกินกว่าจะจริงจัง
เส้นทางยังยาวไปอีกไกลลับ
แค่หนึ่งในช่วงช่องของวิโยค
อย่าด่วนโศกกำสรวลควรสดับ
อย่าฟูมฟายร้ายราว่าอาภัพ
จนถึงกับทวงถามความสงสาร
คนที่พรหมสร้างไว้ยังไม่พบ
ฤารีบลบความหวังที่ยังหวาน
หนึ่งคู่คิดค้นหามาช้านาน
หนึ่งต้องการคือหนึ่งใจให้ไตร่ตรอง
ถ้าวันนี้วังเวงเกรงวุ่นวาย
ยอมเคียงกายพอได้คลายหม่นหมอง
มิตรคนนี้ยินดีที่รับรอง
จะพาร้องรำร่ายได้รื่นเริง
เชื่อเถิดหนาว่าพรหมลิขิตแล้ว
ระฆังแก้วจับขับขานงานเถลิง
วิวาห์วันสมหวังยังบันเทิง
ขออย่าเพิ่งละทิ้งสิ่งแสวง
เธอยังเป็นเจ้าหญิงในนิยาย
รอเจ้าชายรูปงามถามแถลง
รอเถิดหนาโชคชะตามิกล้าแกล้ง
แล้ววันแห่งรื่นรมย์พึงสมปอง
(ม้าก้านกล้วย)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
หน้าส่วนตัว
3037
