28 มกราคม 2548 23:32 น.
ยายฟ้าใส
มีคนถามว่า.......ทำไมถึงต้องทน เสียมากมายนัก
ฉันไม่มีคำตอบที่จะให้
เเต่ที่รู้ทุกวันที่ผ่านไป
ก็ยังมีเธอ......ในใจเรื่อยมา
จะเก็บนํ้าตา...เเต่..จะไม่เปลี่ยนใจ ที่จะไม่นึกถึง
เธอ คนหนึ่งที่อยู่ในใจ ให้ค้นหา
จะ...ไม่มีคำพูดว่าเสียเวลา
จะเก็บวันมีค่า...ไว้ในใจ.....
ไม่มีเงื่อนไข...กับความรู้สึกของฉัน
เเม้..กระทั่งหยาดนํ้าตา...จะไม่มีให้เห็น
ฝากมันเอาไว้ที่ .... ปลายฟ้า..เพราะจำเป็น
ไม่อยากให้เธอเห็น.....ว่ามันปวดร้าวเพียงใด...
ก็เเค่....ผู้หญิง...โง่เง่า ช่างฝัน
ไม่เคย...มีค่า...ไม่เคยสำคัญ
เเค่เพ้อเจอ...ให้เธอเห็น ไปวัน..วัน
ไม่มีค่า....สำคัญสำหรับเธอ....
เเต่...จะอดทนให้ได้...เพื่อเก็บเธอไว้...
พอได้เเล้ว..เเอบเก็บใจไม่ให้ร้องให้
คน..ง่าย..ง่าย กลายเป็นฉันเข้าใจไหม
เพราะ..ใจอ่อนไหวเกินไป...ถึงยังไง ใจของคน...ยังทนทาน........
- ------------- -------------------- -------------------- --------------- -------------
21 มกราคม 2548 23:57 น.
ยายฟ้าใส
....ไม่อยากบอกเลยว่าคิดถึง...
เธอ.....เคยคิดคำนึงถึงฉันไหม...
นับวัน......เราเหมือนจะห่างไกล
เเต่...ใจไม่เคยไกล ไปจากเธอ....
ไม่อยากบอกเลย ว่าเพราะอะไร
ที่ทำให้เราเริ่มห่างหาย....
ทำไมเธอต้องคิดว่าฉันมีใคร...
ก็เข้าใกล้ทีไร.....ทะเลาะทุกที
ไม่อยากบอกเลย...ว่าคิดถึง เเค่ไหน
ก็ ห้ามใจตัวเองไม่ได้...
ผิดหรือถูก ก็ช่างเถอะใจ....
จะเอาอะไรมากมาย..........
ก็เเค่ผู้หญิง คนหนึ่ง ของฝั่งฝัน
นั่งนึก คิดถึงเธอไปวัน..วัน
ที่เธอนั้น.............
ไม่เคยจะสนใจ...............
............. คิดถึงเธอ........
รับรู้ไว้บ้างสิ..............(ขอบคุณสำหรับหนังสือ ชอบค่ะ)
14 มกราคม 2548 20:55 น.
ยายฟ้าใส
ผู้หญิง.....คนหนึ่ง..........กับความเหงา.....
นั่งฟัง..เพลงเศร้า.....อารมณ์ไหว......
เสียงคลื่นซัดสาด........ช่างบาดใจ....
พา...อารมณ์อ่อนไหว....ใจอ่อนเเรง
เกลียดตัวเอง......ที่ไม่เคยเข้มเข็ง....
เธอผลักฉัน..เเรงๆ....ก็หลายครั้ง
หัวใจ ..เจ็บ.. ไม่เคยจำ........
ยังดันทุรัง.......ใจนะใจ.......
เริ่มต้น......ในวันนี้....เสียสักที...
เธอจะ........มีใครฉันไม่สน.........
พอสักที........จะไม่อดทน
จะไปให้พ้น..........คนอย่างเธอ.............
13 มกราคม 2548 19:15 น.
ยายฟ้าใส
ฉันเดินหนี.........เธอยิ่งตาม.......
ก็...เเค่ ไม่อยากให้นํ้าตา มันไหล หลายหน
ฉันเจ็บซํ้า เจ็บซาก เกินสุดทน
ธรรมดา.......ของคนมีหัวใจ...........
เธอน่ะ.............มีไหมหัวใจ ฉันอยากถาม
หลายครั้ง.......ที่ฉันพยายาม.....ถอยห่างหาย
เหตุผล.........ไม่มีอะไรมากมาย
ก็........เธอทำร้ายฉันทุกที..........
ความรู้สึก...ของผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้ซึ่ง....มีความรักให้เธอเสมอ
เเต่ เธอ ไม่เคยสัมผัส ถึงมันเลย
ก็เธอ....ไม่เคยจะเห็นใจ กัน.....
เคยนึก.....ถึงใจกัน บ้างไหม......
เอาใจเธอ มาใส่ใจฉัน....
เเล้วลองมาวัดใจกัน........
ถ้าเธอเป็นฉัน จะทำยังไง........
6 มกราคม 2548 22:59 น.
ยายฟ้าใส
เหนื่อยจังเลย.............คนดี.............
มาวันนี้............เหนื่อยจริงๆๆ
ไม่อยากเลยพูดเลย คำว่าทอดทิ้ง
เเต่...เอาเข้าจริงๆ ต้องทำใจ........
ก็เเค่.........อยากถาม สักอย่าง
ความรัก ของเรา เดินทางมาถึงวันนี้...
เคยไหมที่...เธอ....จะเอามาใส่ใจใยดี...
เธอยํ่ายี.......หัวใจฉันได้ลง..........
เธอว่าฉันได้......ว่าฉันไป.....
เเต่....เธอรู้ไหม....นํ้าตา มันไหลทุกครั้ง
ไม่เคย เเม้จะคิด.......นอกใจเธอสักวัน.....
ทั้งที่ เธอ ประชดประชัน.....ฉันบ่อยไป....
รู้ไหม.......บางครั้งก็น้อยใจ......
สิ่งที่ทำไป.....เธอไม่รับรู้ หรือ พยายามไม่เห็น
กลับย้อน.......มอบความชาเย็น..........
ตอกยํ้า......ให้ตายทั้งเป็นบ่อยไป........
รู้ไหม.......บางครั้ง..........คิดถึง
เเอบคำนึง...ถึงเธอนํ้าตาไหล....
เเต่......จะเอาอะไร........เเค่คนห่างไกล...
ผ่านมา เเล้วผ่านไป เเค่นั้น สำหรับเธอ....
รู้ไหม..........วันนี้ฉันเหนื่อยล้า.......
ปวดปร่าเสมอ.....เมือคิดว่า เธอไม่คิดถึงฉัน....
เราไม่......มีกันเเละกัน.........
เเละคงเป็นเช่นนั้นตลอดไปสำหรับเธอ.............
* * * * * ความคิดถึง........* * * * * ไม่เคยจางหาย
หน้าส่วนตัว
1149
